Tradycja wieszania luster, gdy ktoś zginął w domu, pojawiła się dawno temu. Nawet notorycznie ateiści i sceptycy niewzruszenie trzymają się tej tradycji.
Jakie jest niebezpieczeństwo w lustrze
Od czasów starożytnych lustra uważane były za portale między dwoma wymiarami: światem żywych i królestwem duchów. Wiele znaków i przesądów związanych jest z lustrami, a jeden z nich mówi: konieczne jest powieszenie lustra, gdy ktoś umiera w domu.
Uważa się, że w chwili śmierci jednego z domowników granica między światem duchowym a żywym staje się słabsza i bardziej wrażliwa. Przez lustro do domu mogą przedostać się złe duchy z innego świata. Dla ochrony zwyczajowo wieszano wszystkie lustra w domu na czas żałoby lub odwracano je do ściany.
Wiadomo również, że lustro jest w stanie pochłaniać negatywną energię. Jeśli ktoś cały czas wpatruje się w lustro w chwilach smutku i żalu, może sprowadzić na siebie kłopoty.
Powierzchnia lustra jest w stanie podwoić każdą rzecz w momencie jej odbicia. Lustro może też podwoić śmierć. Okazuje się, że odbitą tragedię można wcielić w nową śmierć jednego z krewnych zmarłego.
Powszechnie uważa się również, że lustro może uwięzić duszę. Uważa się, że nawet trzy dni po śmierci dusza zmarłego nadal znajduje się wśród żywych ludzi. Jeśli nie powiesisz luster w domu na czas, dusza może popełnić błąd i dostać się do Lustra, z którego bardzo trudno się wydostać, aby udać się do Królestwa Niebieskiego. Ta uwikłana dusza będzie zmuszona wędrować po zawiłych labiryntach lustra, wzniecając strach w domownikach i przyciągając do domu negatywną energię.
Żywa osoba również może dostać się do Lustra. Istnieje stary przesąd, zgodnie z którym, jeśli spojrzysz na swoje odbicie, gdy dusza zmarłego jest jeszcze w domu, to zmarły może zabrać ze sobą żyjącego członka rodziny.
Nekromancja to najbardziej obrzydliwa i bluźniercza forma czarnej magii. Wszystkie rytuały są tutaj związane z cmentarzami i zmarłymi. Tak więc dla nekromantów zdobycie zaczarowanego lustra, w którym mieszka dusza zmarłej osoby, jest prawdziwym sukcesem. Zdarzają się przypadki, gdy czarownicy celowo przynieśli lustro do trumny, aby odbijało się w nim oblicze zmarłego. Jest to jeden z powodów, dla których zmarłego nie należy zostawiać samego – krewni i bliscy powinni być z nim cały czas.
Znaki i przesądy związane z wiszącymi lustrami
W dawnych czasach lustrzaną powierzchnię wykonywano za pomocą rtęci. Wierzono, że rtęć jest w stanie wchłonąć wszystko, czego zmarła osoba doświadczyła podczas śmierci, a następnie zamanifestować to na swojej powierzchni, a przez czterdzieści dni żywa osoba w żadnym wypadku nie powinna mieć kontaktu z tą energią.
Uważa się, że lustro, w którym odbite są ostatnie chwile życia zmarłego, jest w stanie wyświetlać obrazy z jego ziemskiej egzystencji. Lustra są zasłonięte lub zwrócone do ściany, aby nie widzieć w nich zmarłego.
Kolejny powód, dla którego zwyczajowo wiesza się lustra. Wiadomo, że w lustrze wszystko odbija się na odwrót. Modlitwy są odczytywane za zmarłych, a lustro może zamienić modlitwę w bluźnierstwo.
Czy muszę wieszać lustra, jeśli zmarłego nie ma w domu?
We współczesnym świecie ludzie często umierają w szpitalach, potem trafiają do kostnicy, a niektórzy krewni zabierają ciało dopiero w dniu pogrzebu. Zmarły zostaje natychmiast zabrany na cmentarz. Okazuje się, że ciała nie sprowadza się do domu. Powstaje logiczne pytanie: czy w tym przypadku konieczne jest powieszenie luster w domu, w którym mieszkał zmarły? Odpowiedź jest jednoznaczna: tak, musisz.
Dla duszy nie ma barier, więc w domu, w którym dana osoba mieszkała za życia, są jeszcze trzy dni.
Wskazane jest, aby lustra były zawieszone przez czterdzieści dni, niezależnie od tego, czy trumna była w domu, czy nie.
