Zamioculcas jest bratem tak znanych roślin jak dieffenbachia, anturium, monstera. Dziś jest modną rośliną i kosztuje dużo pieniędzy. Tymczasem możesz sam wyhodować zamiokulki z liścia.
Natura dała Zamioculcas niesamowitą zdolność do rozmnażania wegetatywnego. Może być uprawiana z dowolnej części rośliny. Najtańsze jest posadzenie liścia (płytki liściowej) lub liścia z ogonkiem.
Najlepsze będą liście z niższego poziomu, ponieważ są najbardziej dojrzałe. Należy uważać, ponieważ wszystkie części zamiokulki mają trujący sok. Oderwane liście więdną przez kilka dni w pomieszczeniu, aby wysuszyć świeży kawałek. Posyp świeże kawałki pokruszonym węglem drzewnym lub węglem aktywowanym, aby uniknąć gnicia. Możliwe jest użycie korzeni wzrostu, takich jak korzeń.
Przygotowanie mieszanki gleby. Do uprawy kaktusów nadaje się czysty, lekko zwilżony piasek rzeczny lub gotowa piętrowa gleba. Gleba nie powinna być nadmiernie mokra. Nawet w suchym piasku nastąpi ukorzenienie.
Suszone liście pogłębiamy powierzchownie, około 1,5 cm, jeśli przykryjesz posadzone blaszki liściowe słoikiem lub zorganizujesz „szklarnię”, ukorzenienie pójdzie szybciej. Jednocześnie nie można dopuścić do nadmiernej wilgoci.
Proces przeznaczony jest dla pacjenta. Blaszki liściowe zakorzeniają się przez długi czas, od kilku miesięcy do sześciu miesięcy. Na dole liści pojawiają się zaokrąglone guzki z korzeniami. Oznacza to, że narodziła się nowa roślina.
Najbardziej komfortowa temperatura ukorzeniania to 20-25°C. Ważne jest, aby proces odbywał się w świetle. Najlepszy czas na uprawę to wiosna - lato.
