Kiedy podczas przerwy wiosennej w 1985 roku na ekranach krajowych telewizorów pojawił się serial „Gość z przyszłości”, w promieniach chwały skąpała się w roli Alisy Seleznevej aktorka. Wtedy wielu zastanawiało się, kim jest ta dziewczyna i jak dostała się na plan?
Droga do sukcesu
Natasha Guseva urodziła się w 1972 roku w moskiewskim regionie Zvenigorod. Jej ojciec pracował w przemyśle elektronicznym, matka pracowała w medycynie.
Kiedy dziewczynka skończyła jedenaście lat, w klasie pojawił się pracownik studia filmowego. Wybrał dzieci z dobrą dykcją do kręcenia filmu „Niebezpieczne ciekawostki”. Natasza została wybrana natychmiast, lubiła recytację i wygrała konkurs recytatorski w miejskim Pałacu Pionierów. Krótki film, nakręcony na polecenie policji drogowej, przedstawiał podręcznik dla dzieci i opowiadał o przestrzeganiu przepisów ruchu drogowego. Podczas punktacji filmu Natasha została zauważona przez asystenta reżysera filmu „Gość z przyszłości” i zaproszona na przesłuchanie. Znajomość Gusiewy z Pawłem Arsenevem okazała się niezwykła. Dziewczyna była bardzo podekscytowana i nazwała 1872 rokiem swoich urodzin, do czego Pavel Oganezovich śmiał się: „Cóż, jesteś naszym gościem z przeszłości”. Wszystko to nie przeszkodziło reżyserce w dostrzeżeniu jej talentu aktorskiego.
Fabuła obrazu
W latach 80. w Związku Radzieckim nie było ucznia, który nie wiedziałby, kim jest Alisa Selezneva. Fantastyczne książki Kira Bulycheva były w tamtych latach niezwykle popularne. Dlatego pięcioczęściowy film telewizyjny oparty na fantastycznej opowieści „Sto lat do przodu” był skazany na sukces. Według fabuły, Kola Gerasimov, szóstoklasista moskiewskiej szkoły, znajduje wehikuł czasu. Ciekawski chłopiec przypadkowo naciska guziki i sto lat później trafia do Moskiewskiego Instytutu Czasu. Kola nie spieszy się z powrotem, bo tak bardzo chce spojrzeć na miasto przyszłości, przynajmniej jednym okiem. Pionier ma nowe znajomości. Wśród nich są nie tylko dobrzy ludzie, ale także kosmiczni piraci Szczurów i Wesołego Człowieka. Ich celem jest przejęcie w posiadanie mielofonu, cennego urządzenia, za pomocą którego można zrozumieć myśli innych ludzi i zwierząt. Kolyi udaje się przechwycić urządzenie i wrócić z nim do teraźniejszości. Alicja i złoczyńcy podążają za nim do stolicy 1984 roku. W finale okazuje się, że zło zostało pokonane, piraci zostają złapani i ukarani. Alicja znalazła Kolę i zwróciła mielofon, a także poznała wielu nowych przyjaciół w przeszłości.
„Gość z przyszłości”
Praca Arseneva wyróżniała się tematem dla dorosłych, wielu było zaskoczonych, gdy zdecydował się nakręcić dziecięcy film science fiction. Inspiracją do powstania pomysłu był Kir Bulychev, który wymyślił Alice. Po osobistej komunikacji z pisarzem Pavel Oganezovich zapalił się, tworząc obraz „Gość z przyszłości”.
Performerka Alisa Selezneva przeszła dość trudną selekcję, zanim została zatwierdzona. Do roli Alicji ubiegało się wiele pięknych dziewczyn. Ale uśmiech Natashy, pomimo ciasnoty i nieśmiałości, uderzył w ekipę filmową. W okresie kręcenia filmu nie było jej łatwo. Nauka dla Gusiewy zawsze miała pierwszorzędne znaczenie, nawet na wyprawie miała przy sobie teczkę z zeszytami i podręcznikami. Reżyser przeznaczył młodemu artyście trzy godziny dziennie na przygotowanie lekcji. Do wizerunku bohaterki książek Bulycheva dodała inteligencję, spostrzegawczość i dziecięcą powagę. Na pierwszy rzut oka uczennica nie wyróżniała się żywym charakterem i atletycznym wyglądem, jak autor książki opisał jej bohaterkę, ale kiedy taśma pojawiła się na ekranach, stało się jasne: nie ma lepszego kandydata. Inne role dziecięce trafiły do zwykłych uczniów, Alyosha Fomkin, odtwórca roli Kolyi Gerasimova, miał doświadczenie aktorskie w magazynie Yeralash.
Niewielu wierzyło w sukces filmu. Kierownictwo studia i telewizji Gorkiego uważało, że taka historia jest bezużyteczna dla sowieckich facetów. Bardzo brakowało pieniędzy na strzelanie, szczególnie trudna okazała się budowa Moskwy przyszłości i stworzenie zoo zwierząt z innych planet. Praca nad filmem trwała dwa lata, sceny kręcono w Moskwie, Adlerze, Gagrze i Jałcie. Dorosła obsada zachwyciła gwiezdną obsadą: Wiaczesław Niewinny, Michaił Kononow, Jewgienij Gierasimow, Ludmiła Arinina, Georgy Burkov, Igor Yasulovich. Obraz ujrzał światło dopiero dzięki entuzjazmowi reżysera, na planie dali z siebie wszystko - zarówno doświadczeni artyści, jak i debiutanci. Wykonawca głównej roli miał trudniej niż pozostali. Musiała opanować zawiłości rozbiegu, aby sfilmować piękny sześciometrowy skok na zajęciach wychowania fizycznego. Podczas skoku bohaterka przelatywała nad operatorem z kamerą i za każdym razem bała się go dotknąć. Wystarczy przypomnieć moment, w którym Alicja w długim płaszczu na ramionach Mariany Ionesyan przedstawia wysoką damę w okularach. Przyjaciel nie mógł znieść ciężaru Gusiewy, więc Lesha Fomkin musiała ją nosić. Ciężar podczas skalania ulicami nie był łatwy. Kolejny incydent miał miejsce na planie w Kosmozoo, kiedy planowano, że dwóch piratów wepchnie bohaterkę do stawu. Ale woda w zbiorniku okazała się zbyt zimna, pomysł trzeba było porzucić.
Najlepsza godzina
Po premierze filmu na adres studia filmowego zaczęły docierać torby z wiadomościami. Taki sukces nie był nawet po wydaniu serii „Seventeen Moments of Spring”. Korespondencja pocztowa pochodziła z różnych stron ogromnej ojczyzny iz zagranicy. Czasami wiersz adresata zawierał tylko: „Moskwa. Natasza Gusiewa „lub” ZSRR. Alisa Selezneva”. Jeden fan złożył ofertę Nataszy w liście, prosząc tylko o chwilę poczekania, aż dorosną. Inny wielbiciel napisał do Alice, że wyreżyseruje i stworzy film o niej. Dotrzymał obietnicy i wiele lat później zaczął kręcić filmy dokumentalne, wśród jego bohaterów była Gusiewa.
Natalia nie mogła znieść popularności. Sukces filmu o Alisie Seleznevej był przyjemny, ale obsesja fanów zmęczyła aktorkę. Aby stać się mniej rozpoznawalną, Gusiewa szła ulicą z nisko pochyloną głową, miała problemy z postawą.
Filmografia
„Gość z przyszłości” nie był jedynym obrazem Gusiewy. W jej biografii aktorskiej było jeszcze kilka filmów. W 1986 roku ukazał się dramat sportowy „Race of the Wreath”. Zgodnie z fabułą taśmy, rodzina bohatera, która wybrała się w podróż jachtem dookoła świata, znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. I tylko jego córka, grana przez Natalię, demonstruje godność i wewnętrzną siłę. W 1987 roku Pavel Arsenov kontynuował adaptację filmów o przygodach Alisy Selezneva. Tym razem wybrano książkę „Liliowa Kula” i choć taśma okazała się lepszej jakości, nie cieszyła się taką popularnością jak „Gość z przyszłości”. Film „Wola wszechświata”, nakręcony w białoruskim studiu filmowym w 1988 roku, opowiadał o życiu współczesnych nastolatków. Po raz kolejny widzowie na ekranach zobaczyli Gusiewę już w nowym stuleciu. Zagrała niewielką rolę jako prezenterka telewizyjna w odcinku drugiego sezonu serialu Liteiny 4. W 2009 roku dowódca kosmonauty przemówił swoim głosem w rosyjskiej kreskówce „Urodziny Alicji”. Po 20-letniej przerwie aktorka zgodziła się uczestniczyć w wielu projektach telewizyjnych.
Po filmie
Gorączka gwiazd ominęła Nataszę. Po nakręceniu pozostała miła, sympatyczna i nadal dobrze się uczyła. Szczególnie lubiła dyscypliny przyrodnicze. Dziewczyna nie marzyła o twórczej karierze, bardzo żałowała aktorów, ponieważ są bardzo szczęśliwi, gdy dostają rolę i bardzo się denerwują, gdy zostaje zabrana. Po świetnym ukończeniu szkoły bohaterka została studentką uniwersytetu i połączyła swoje życie z biotechnologią. Początkowo pracowała jako pracownik instytutu badawczego. Teraz Alice, aka Natalya, jest szefem dużej firmy produkującej systemy do diagnozowania chorób zakaźnych i leków immunologicznych.
W życiu Gusiewa były dwa małżeństwa. Pierwszy mąż dziewczyny, Denis Murashkevich, był jej gorącym wielbicielem, dziś kieruje oddziałem firmy telewizyjnej. Podpisali się w 1993 roku, wkrótce para miała córkę Olesyę. Ale po prawie dwóch dekadach para rozstała się. Po pewnym czasie w życiu Natalii pojawił się inny mężczyzna, został nim projektant Siergiej Ambinder. Pięć lat temu w nowej rodzinie urodziła się córka Sofia.
Niedawno film „Gość z przyszłości” obchodził swoje 30-lecie. Nadal jest kochany przez rosyjskich uczniów i ich rodziców. W końcu, patrząc na ekrany, wspominają swoje dzieciństwo i pierwszą znajomość z główną bohaterką obrazu - niebieskooką Alisą Seleznevą.
