Nazwiska Karola Marksa i Fryderyka Engelsa często wymawia się razem. Ale jeśli Marks jest znany jako autor słynnej Stolicy, to życie i twórczość Fryderyka Engelsa dla wielu osób pozostają zupełnie nieznane.
Fryderyk Engels jest jednym z twórców marksizmu. Wybitny niemiecki filozof, rewolucjonista, przyjaciel i kolega Karola Marksa wniósł ogromny wkład w rozwój idei komunizmu. Bez jego pomocy i wsparcia, w tym materialnego, Marks nie byłby w stanie stworzyć swojego fundamentalnego dzieła „Kapitał. Krytyka ekonomii politycznej”.
Engels urodził się w Barmen 28 listopada 1820 r. w rodzinie właściciela fabryki włókienniczej. Od najmłodszych lat rozwinął w nim pragnienie literatury i filozofii: w wieku 18 lat rozpoczął pracę jako korespondent prasowy, później odbył służbę wojskową, uczęszczając na wykłady na uniwersytecie. Jednocześnie zaczął interesować się polityką, coraz częściej myślał o niesprawiedliwości panującej w społeczeństwie kapitalistycznym.
Młody Engels poznał Karola Marksa po raz pierwszy w 1842 r. w Kolonii, w redakcji „Gazety Reńskiej”, ale wtedy nie mogli się zaprzyjaźnić. Engels wyjechał do Manchesteru, gdzie kontynuował edukację. To właśnie w Anglii zetknął się z ciężkim życiem klasy robotniczej, nawiązał kontakty ze „Związkiem Sprawiedliwych”, niemiecką organizacją rewolucyjną. Jego artykuły zaczęły pojawiać się w gazetach Owenisten i The Northern Star.
Od listopada 1843 r. Engels zaczął pojawiać się w gazetach na temat komunizmu, sytuacji w Anglii i krytyki istniejącego systemu gospodarczego. To właśnie jeden z artykułów Engelsa „Zarysy krytyki ekonomii politycznej” popchnął Karola Marksa do studiowania ekonomii, efektem tych prac było później jego słynne dzieło „Kapitał”.
W 1844 Marks i Engels spotkali się ponownie i od tego czasu rozpoczęła się ich ścisła współpraca. Przenieśli się do Belgii, gdzie wstąpili do Związku Sprawiedliwych, przemianowanego później na Związek Komunistów. To Engels opracował „Projekt Komunistycznego Symbolu Wiary” – dokument, który później stał się podstawą „Manifestu Partii Komunistycznej”.
W 1848 r. we Francji rozpoczęła się burżuazyjno-demokratyczna rewolucja, która rozprzestrzeniła się na wiele krajów europejskich. Engels brał udział w powstaniu Elbertfelda, walczył przeciwko Prusom. Po stłumieniu rewolucji musiał uciekać do Szwajcarii, stamtąd udał się do Anglii, gdzie napisał kilka ważnych artykułów, przygotował „Apel KC do Związku Komunistów”. Odziedziczywszy udziały ojca w firmie „Ermen & Engels”, zaczął udzielać pomocy materialnej Marksowi, który w tym czasie znajdował się w trudnej sytuacji materialnej.
Rosja była postrzegana przez Marksa i Engelsa jako kraj, w którym może wybuchnąć „światowa pożoga”. To Engels nalegał, aby Marks nauczył się rosyjskiego i zaczął korespondować z rosyjską emigracją polityczną. Posiadając dość duży majątek, Engels aż do śmierci finansował ruch komunistyczny. Zmarł 5 sierpnia 1895, jego prochy pochowano w morzu.
