Wielu słyszało o znakach zodiaku i przedstawia charakter przedstawicieli różnych znaków na przykładzie swoich bliskich. Aby lepiej zrozumieć horoskopy i astrologię, musisz mieć pojęcie o kręgu zodiakalnym, który przebiega przez 13 konstelacji.
Co to jest krąg zodiaku
Koło zodiaku przecina 13 konstelacji, dobrze znanego Barana, Wodnika, Ryb i nie tylko, a także konstelację Wężownika. Jednak okrąg jest podzielony na 12 równych części, z których każda ma 30 stopni. Pełne koło reprezentuje rok. Z powodu obrotu Ziemi wokół własnej osi wydaje się, że planety i gwiazdy obracają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, a Słońce przechodzi we wszystkich znakach zodiaku ze wschodu na zachód.
W astrologii zachodniej przyjmuje się tak zwany zodiak tropikalny, w którym początek liczy się od punktu równonocy wiosennej. Jednak naukowcy ze Wschodu wolą używać okręgu gwiezdnego związanego z rzeczywistą pozycją konstelacji. Z powodu takiej rozbieżności, na przykład, horoskopy astrologów europejskich i indyjskich mogą się nie pokrywać.
Wszystkie planety Układu Słonecznego w różnym czasie znajdują się wewnątrz konstelacji koła zodiakalnego. Według astrologów wywierają one wpływ na ludzi, rośliny i zwierzęta. Na przykład Księżyc budzi różne siły, pomaga zachować zdrowie, Wenus daje miłość, Mars sprawia, że ludzie wykazują wolę, agresywność, wytrwałość.
Historia i tajemnice zodiaku
W ciągu roku Słońce porusza się po gwiaździstym niebie, pojawiając się naprzemiennie we wszystkich konstelacjach. W starożytności ludzie nadawali tym konstelacjom nazwy zwierząt. Zodiak został wynaleziony w Mezopotamii, a następnie ta nauka rozprzestrzeniła się na Egipt, Grecję, Indie. Nawet starożytni Grecy wiedzieli o obecności 13 znaków, ale dla wygody wykluczyli je z obliczeń. W rzeczywistości znak Wężownika znajduje się na skrzyżowaniu Strzelca i Skorpiona.
W ciągu ostatnich 2000 lat od wynalezienia kręgu zodiakalnego pozycja gwiazd na niebie zmieniła się nieco z powodu zmiany nachylenia osi Ziemi. W rezultacie współczesne granice konstelacji nie odpowiadają dokładnie podziałowi na 12 równych części, daty wejścia do nich Słońca różnią się od wyznaczonych przez astrologów.
Pierwotnie Babilończycy podzielili Zodiak na 8 części. Były to cztery znaki zimowe, które nazwano nazwami „wodnymi”, ponieważ w Mezopotamii panowała wówczas pora deszczowa – Skorpion, Koziorożec (Koza Ryba), Wodnik i Ryby. Latem zaczęły się upały i susze, Słońce przeszło przez konstelacje Byka, Bliźniąt, Lwa i Panny. Co więcej, czas Lwa to najgorętszy i najtrudniejszy czas, kiedy Słońce uosabiało krwiożerczą, niebezpieczną bestię. Grecy dodali do tych konstelacji jeszcze cztery konstelacje. Później znaki przypisano żywiołom Ognia, Wody, Ziemi, Powietrza.
