Na estetykę rocka składa się nie tylko pewien obraz, ale także szereg różnych gitarowych riffów, które rozsławiły niejednego gitarzystę. Co zatem obejmuje pojęcie „riff”, jakie są jego rodzaje i sposoby wydobycia z gitary?
Wszystko o riffach gitarowych
Riff to stale powtarzający się, krótki utwór muzyczny, który może stanowić intro lub dowolny inny element utworu. Gitarowe riffy są używane jako akompaniament, punkt kulminacyjny, zakończenie i tak dalej. W muzyce bluesowej i rockowej riffy gra gitarzysta rytmiczny w dolnym rejestrze, czyli w dolnych strunach.
Niektóre riffy gitarowe stały się tak rozpoznawalne, że rozpoznawane są przez nich całe utwory kultowych zespołów rockowych.
Istnieją pewne rodzaje riffów - akordowe, monofoniczne, otwarte lub oparte na piątce. Ponadto gitarzyści często używają riffów pedałowych lub riffów bluesowych granych w tonacji E-dur. Jednak te oznaczenia są klasyfikacją warunkową, ponieważ kilka fragmentów można połączyć w tym samym riffie. Dzięki temu każdy gitarzysta może stworzyć swój własny riff eksperymentując z grą na gitarze.
Esencja gitarowych riffów
Riffy na pedały, powszechne w latach 80., są stale powtarzającym się tonem. W tym przypadku nutą pedału jest tonik grany na otwartej strunie, który działa jako tło do grania interwałów i kwarty odpowiadających różnym akordom.
Ponadto, jako dźwięk pedału, dozwolone jest użycie nie tylko piątej, ale także szóstej/czwartej struny.
Monofoniczne riffy, powszechne w latach 70., budowane są w oparciu o skalę pentatoniczną i podczas gry na gitarze basowej są nazywane oktawą niżej. Riffy monofoniczne nie wykorzystują akordów ani przeplatanych interwałów – poza tym do ich grania nie są wymagane żadne specjalne ćwiczenia.
Riffy akordowe są odtwarzane za pomocą akordów na lekko przesterowanym lub czystym dźwięku, aby nuty nie były zniekształcone. Wielu znanych gitarzystów grało riffami akordowymi, wykorzystując główne nuty pentatoniczne, a także przeplatane interwały.
Szybkie riffy to najłatwiejszy i najzabawniejszy sposób gry na gitarze. Są one odtwarzane w przesterowaniu lub przesterowaniu, z wykorzystaniem tylko prymy (tonyki) i kwinty (piąty krok). Te współbrzmienia powinny być grane przez gitarzystę szybkimi uderzeniami w dół. Szybkie riffy są często wykorzystywane w punk i thrash metalu, ponieważ ich proste wykonanie pozwala gitarzyście rzucać kostkami w tłum, jednocześnie uderzając w struny i uderzając w pozy.
