Janice Page to amerykańska aktorka i piosenkarka znana z wielu hollywoodzkich filmów i seriali telewizyjnych. Aktorka wystąpiła w ponad 70 produkcjach i została nagrodzona gwiazdą na Alei Gwiazd.
Dzieciństwo i wczesna kariera
Donna Mae Tiaden (Janice Page) urodziła się 16 września 1922 roku w Tacoma w stanie Waszyngton, USA. Janice zaczęła śpiewać w lokalnych amatorskich programach w wieku 5 lat, co było początkiem jej twórczej kariery.
Paige ukończyła szkołę średnią w Los Angeles, a podczas II wojny światowej zarabiała w „Hollywood Canteen”, wykonując różne kompozycje dla wojska. Zakład ten istniał od października 1942 do listopada 1945 jako miejsce oferujące wyżywienie, tańce i rozrywkę dla pracowników. Jadalnia była również otwarta dla krajów sojuszniczych; bilet wojskowy przy wejściu był w jego mundurze, a wszystko w stołówce było bezpłatne.
To tam przyszłą gwiazdę zauważył mężczyzna z „Warner Brothers”, który szukał utalentowanych artystów. W dziewczynie występującej na scenie dostrzegł ogromny potencjał i od razu podpisał z nią kontrakt. Wtedy ujawniono tylko, że piosenkarka występowała pod pseudonimem: imię „Janice” od artysty z I wojny światowej i „Paige” na cześć panieńskiego nazwiska babci. Janice zagrała drugoplanową rolę w Bathing Beauty, a wkrótce nakręcono film o jadalni, w której grała posłannicę.
Hollywood i Broadway
Kariera zawodowa Janice Page rozpoczęła się od mało znanych filmów i ról drugoplanowych. W 1948 roku zagrała w Romance na pełnym morzu, w którym zadebiutowała równie znana aktorka Doris Day. Potem pojawiły się produkcje przygodowe i dramatyczne, w których czuła się nie na miejscu, a po roli w „Dwie dziewczyny i facet” postanowiła opuścić Hollywood.
Paige pojawiła się później na Broadwayu i odniosła wielki sukces w komedio-kryminalnej sztuce Remains to Be Seen z 1951 roku, z udziałem Jacka Coopera. Z powodzeniem koncertowała także jako wokalistka kabaretowa. W kwietniu 1947 roku została ukoronowana na „Miss Damsite” i uczestniczyła w ceremonii wmurowania kamienia węgielnego pod zaporę McNary na rzece Columbia z Cornelią Morton McNary, wdową po senatorze Charlesie McNarym i gubernatorze stanu Oregon Earl Snell.
Janice z powodzeniem koncertowała jako piosenkarka kabaretowa, występując wszędzie od Nowego Jorku po Miami. Ostateczna sława przyszła w 1954 roku dzięki roli „dziecka” w Broadwayu „The Pajama Game” u boku Johna Wrighta. Intryga była związana z problemami pracy w fabryce piżam, gdzie ignoruje się żądania robotników dotyczące wyższych zarobków. W samym środku tej męki miłość rozkwita między dzieckiem, szefem komitetu ds. skarg, a Sidem, nowym kierownikiem fabryki.
Paige wróciła później do Hollywood, zagrała w filmie Jedwabne pończochy, komedii Proszę nie jedz stokrotek oraz w roli głodnej miłości, żonatej sąsiadki w Bachelor in Paradise (1961). Po tym nastąpił okres pracy na Broadwayu i rozpoczął się od pracy „Here's Love”. Janice występowała w koncertowych produkcjach musicali, takich jak „Annie Get Your Gun”, „Applause”, „Sweet Charity”, „Ballroom”, „Gypsy: A Musical Fable” i wielu innych.
Telewizja
W latach 1955-1956 Paige zagrała w krótkiej komedii It's Always Jan, z Merry Andres w roli Janice Stewart, owdowiałej matki i jej dwóch współlokatorek, granych przez Andersa i Patricię Bright. W 1957 roku zadebiutowała w telewizyjnym dramacie The Latch Key. Wystąpiła jako trubadur Halle Martin w odcinku „Ballad For a Ghost”, a także zagrała w produkcji „Ciocia V”.
Ze względu na udział Janice Page w takich pracach telewizyjnych jak film Johna O'Hary "Gibbsville", opera mydlana "Capitol", "Szpital Ogólny" i "Santa Barbara". W 1982 roku pojawiła się w amerykańskim medycznym serialu telewizyjnym „St. Elsewhere” jako niepokorna dziewczyna, która chodziła po korytarzach szpitala „dopingując” pacjentów płci męskiej. W 1986 roku wystąpiła u boku Richarda Kleina i Berta Conveya w Super Password.
Życie osobiste
Janice Page trzykrotnie wyszła za mąż. Pierwszym małżonkiem był Frank Louis Martinelli, który pracował jako restaurator. Małżeństwo trwało zaledwie 5 lat, po czym Janice postanowiła związać się z Arthurem Standerem, scenarzystą telewizyjnym i twórcą „It's Always Jan”, w którym wystąpiła jego żona. Drugie małżeństwo również trwało krótko, już w 1962 roku Page nawiązuje nowy związek z kompozytorem i wykonawcą muzycznym Rayem Gilbertem. Niestety Gilbert zmarł 3 marca 1976 roku, pozostawiając to małżeństwo bezdzietne.
W 2001 roku Janice cierpiała na poważną chorobę związaną z uszkodzeniem jej strun głosowych. Próbowała wyzdrowieć z pomocą znajomej nauczycielki śpiewu, ale doprowadziło to do jeszcze poważniejszych konsekwencji. Jej głos praktycznie zniknął, zmuszając ją do szukania pomocy medycznej. „Dosłownie odebrał mi głos. Nie mogłam zatrzymać dźwięku ani przez sekundę. Powiedział, że to wszystko jest tymczasowe. Okazało się, że tak nie jest” – wspomina Paige. W rezultacie problem został rozwiązany w Centrum Medycznym Uniwersytetu Vanderbilt w Nashville.
Janice również stała się członkiem poważnego nagłośnionego wykroczenia. W 2017 roku, w wieku 95 lat, Page napisała gościnny artykuł dla The Hollywood Reporter, w którym stwierdziła, że Alfred Bloomingdale próbował ją zgwałcić, gdy miała 22 lata. Alfred był spadkobiercą fortuny sieci domów towarowych Bloomingdale i „ojcem karty kredytowej”.
