Wiosna na środkowym pasie to czas na rozpoczęcie spokojnego sezonu polowań, zwłaszcza jeśli las jest wilgotny i chłodny. Koneserzy szukają jadalnych darów lasu, w którym przechadza się nowicjusz. Dla początkującego grzybiarza ważne jest, aby wiedzieć, jakie grzyby zbiera się wiosną. Wystarczy przestudiować 2-4 najpopularniejszych gatunków, aby poszukiwania zakończyły się sukcesem.
Morels
Odpowiadając na pytanie, jakie grzyby zbiera się wiosną, pamięta się przede wszystkim o smardze. Ich pomarszczone brązowe czapki, zawsze wklęsłe, na kruchych nogach, często pojawiają się na zboczach wąwozów, wśród osiki. Mogą pojawiać się zarówno pod krzakami, jak i pod drzewem, na glebie nawożonej próchnicą lub na piaszczystych ścieżkach leśnych. Najpopularniejsze wiosenne smardze zachwycają bogatym smakiem i niepowtarzalnym leśnym aromatem.
Pieczarki opłukać, posiekać i gotować we wrzącej wodzie przez pół godziny. Odcedź płyn przez durszlak, pokrój smardze w pierścienie. Smażyć na patelni żeliwnej na warzywach lub maśle, doprawić solą i śmietaną do smaku. Dusić przez pół godziny na małym ogniu pod przykryciem. Ewentualnie trzymaj w dobrze nagrzanym piekarniku przez 15 minut.
Morel kapelusze
Miłośnicy grzybobrania na wiosnę w tym samym czasie co smardze mogą znaleźć związane z nimi czapeczki. Mogą upodobać sobie niziny, miejsca niedaleko wyschniętych dołów i rowów, lasy osikowe i brzozowe. "Nakrycie głowy" grzybów wiosennych jest jasnobrązowe, małe, a łodyga jest dość długa - czasami ponad 10 cm. Niektóre okazy mają pomarszczone kapelusze, podczas gdy inne mają gładkie stożkowe kapelusze.
Można gotować razem ze smardzami, smak i aromat tych i innych darów lasu jest taki sam. Danie bardzo sycące - borowiki, smardze i smardze po wstępnym ugotowaniu, smażone na patelni z jajkami. Najpierw pieczarki smażymy z posiekaną cebulą na oleju przez 10 minut, następnie mieszamy z kilkoma ubitymi jajkami i dodajemy do smaku sól, pieprz lub śmietanę. Smażyć mieszając przez kolejne 10-15 minut.
Szwy
Warunkowo jadalna linia grzybów wiosennych z pomarszczoną czapką przypomina jadalne smardze, ale są różnice. Jego czapka jest zabarwiona na intensywniejszy, czerwono-brązowy kolor, nie stożkowy, ale bezkształtny. Linie szczególnie upodobały sobie nasadzenia sosnowe, rosną tam, gdzie latem występuje borowik.
Naukowcy odkryli, że linia zawiera toksyny gyromitryny, które są śmiertelne dla ludzi. Ponadto miąższ grzyba ma charakterystyczny jodowy posmak i nie każdy lubi takie jedzenie. Opinie ekspertów na temat stosowania linii w żywności są podzielone. Niektórzy uważają, że trucizna grzybów nie rozkłada się podczas gotowania, inni - że linie można jeść po moczeniu i gotowaniu przez godzinę lub po wysuszeniu.
Najbezpieczniejszym sposobem przygotowania szwów jest naturalne schnięcie w ciągu sześciu miesięcy. Następnie grzyby należy trzymać przez noc w wodzie lub mleku do spęcznienia, po namoczeniu odcedzić i wypłukać. Wytnij linie, po których możesz ich użyć do gotowania zupy grzybowej.
Zalej garść grzybów gorącą wodą, zagotuj, dodaj sól kuchenną do smaku i trzymaj patelnię w ogniu przez 40-50 minut. Następnie możesz dodać inne składniki do kapuśniak. Do bulionu wkładać kolejno: ziemniaki; smażona marchewka i cebula; rozdrobniona kapusta; przyprawy i przyprawy do smaku. Gotuj wszystko do miękkości.
Boczniaki
Boczniaki znane są ze swojej bezpretensjonalności, nieprzypadkowo uprawia się je na skalę przemysłową wraz z pieczarkami, a nawet uprawia się je w prywatnych gospodarstwach. Zazwyczaj grzybiarze zbierają boczniaki jesienią, ale w chłodną wiosnę pojedyncze okazy można spotkać w maju, a nawet na początku czerwca. Kolorowe kapelusze (białawe, szarawe, podpalane, fioletowe) pojawiają się na żywym drewnie i dobrze rozwijają się na martwym drewnie.
Pachnące i soczyste grzyby, odpowiednio przygotowane, mogą stać się prawdziwym rarytasem. Gotowanie boczniaków jest proste, ponieważ nie wymagają wstępnego gotowania, moczenia ani suszenia. Wystarczy oczyścić surowiec z gruzu, spłukać i pokroić na kawałki - i można smażyć.
Podgrzej patelnię, dodaj trochę oleju roślinnego i usmaż posiekaną cebulę (marynowaną). Włożyć boczniaki, smażyć mieszając przez 15-20 minut.
łuszcząca się polipora
Idąc na wiosnę zbierać grzyby w mieszanym lesie liściastym, prawdopodobnie można znaleźć na pniach i pniach krzesiwo. Te dary lasu są niezwykle powszechne na środkowym pasie, jednak można je zbierać do jedzenia tylko wtedy, gdy młode, delikatne, kruszące się w dłoniach, z kapeluszem o średnicy do 10 cm, wtedy grzyby zachwycą smakiem, który jest nie gorsze od boczniaków.
Łuskowaty grzyb Tinder szczególnie lubi rosnąć na klonach i jesionach, położonych nisko nad glebą. Początkowo grzyb przypomina pączek, potem rośnie jego mięsista czapeczka. „Nakrycie głowy”, jak sama nazwa wskazuje, pokryte jest łuskami, jego zapach jest przyjemny, świeży, przypominający jednocześnie mąkę, drewno i ogórki.
Gotuj umyte i obrane młode polipory, pokrojone w plastry, w osolonej wodzie przez 1 godzinę. Odcedzić i schłodzić grzyby. Wymieszać ze śmietaną i posiekanymi ziołami, cebulą, posolić do smaku i posypać kwaskiem cytrynowym. Sałatkę z Tindera podawaj z warzywami.
Sarkoscifa cynober czerwony
Teraz wiesz, jakie grzyby zbiera się wiosną. Opisano tutaj najpopularniejsze typy na środkowym pasie. Zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na smardze i smardze, boczniaki. Jeśli masz szczęście, pachnące zbiory pozwolą ci ugotować obfite ciepło, a nawet zaopatrzyć się w zapasy na zimę.
Uważni zbieracze grzybów mogą natknąć się na mniej znane grzyby, które również można zjeść. Wśród nich jest cynobrowoczerwony wiosenny grzyb Sarcoscith. Już w kwietniu te bardzo piękne czerwone grzyby pojawiają się w lesie z brzegami kapelusza uniesionymi ku górze, przez co te dary lasu nazywane są inaczej szkarłatnymi lub elfimi misami. Sarkosfiry zachwycają pięknem jasnych placków, które tworzą się na zgniłych drzewach w wilgotnej glebie.
Wiadomo, że już w starożytności ludzie przygotowywali środek hemostatyczny z proszku sarkoscife. Ale czy powinniśmy to jeść? Grzyby są warunkowo jadalne, chociaż mają niską wartość odżywczą ze względu na małe, smukłe owocniki. Niektórzy smakosze gotują szkarłatne miski przez 20 minut, po czym są smażone ze śmietaną lub używane w sałatce z cebulą i olejem roślinnym.
Nawet jeśli początkujący grzybiarz nie odważy się spróbować sarkoscify, spotkanie z nią jest dobrym znakiem. Zauważono, że nie rośnie w pobliżu stref przemysłowych i autostrad, co oznacza, że jest doskonałym wskaźnikiem ekologicznym. W okolicy, gdzie pojawiają się szkarłatne miseczki, można bezpiecznie zbierać wiosenne grzyby.
Główne zasady początkującego grzybiarza:
- nie wiesz jaki grzyb - nie bierz;
- w razie wątpliwości - zasięgnij opinii eksperta;
- nie jestem pewien, czy gotować przed gotowaniem - lepiej gotować;
- podejmować ciche polowanie tylko na ekologicznie czystym terenie;
- od razu przetwarzaj i gotuj zebrane grzyby!
