Rozhdestvenskaya urodziła się we Władywostoku latem 1906 roku. Do tej pory wielu uważa ją za popularną i piękną śpiewaczkę liryczną, śpiewała w stylu sopranu.
Zoya Rozhdestvenskaya jest przedstawicielką tak zwanej sceny leningradzkiej. Jej pierwszą piosenką była „Moja Moskwa”, nieco później postanowiono wykorzystać tę kompozycję jako hymn stolicy.
Biografia
Ojcem szanowanej przez wszystkich Zoi Rozhdestvenskiej był solista operowy Nikołaj. W młodości mogła już ukończyć konserwatorium w Petersburgu. Jeśli mówimy o podstawach jej twórczości, to w zasadzie jest to tzw. repertuar kameralny. Pewnego pięknego dnia Zoya usłyszała na gramofonie walca o ciekawej i niesamowicie pięknej nazwie „To the Sound of Guitar”. Młoda piękność postanowiła zanucić mu swoją pierwszą kompozycję i to w dość nietypowym dla siebie gatunku, który był bardziej związany ze stylem pop.
To właśnie w latach wojny ludzie zaczęli przede wszystkim słuchać Rozhdestvenskaya. Została także solistką zespołu Dunaevsky, który powstał na różne występy przed uczestnikami działań wojennych. Zaraz po zakończeniu wojny Rozhdestvenskaya postanowiła występować jako solistka tak zwanej orkiestry jazzowej oraz w samym radiu Leningrad. Tą działalnością kierował Nikolay Grigorievich Minkh. Potem wykonywane przez nią kompozycje niemal codziennie brzmiały w radiu. Piosenki samej Zoi Rozhdestvenskaya stały się szczególnie popularne na płytach gramofonowych.
Pewnego pięknego dnia, wraz z Fluxem, młody piosenkarz otrzymał rolę przedstawiciela popularnych wykonawców pop z całego Związku Radzieckiego. Koncert, na którym tak bardzo pragnęła wystąpić Zoya Rozhdestvenskaya, poprowadziła sama królowa wspaniałych wokali jazzowych, Ella Fitzgerald.
W rzeczywistości mieszkaniec Ameryki był w stanie docenić wspaniały talent doskonałego wykonawcy, a także niewiarygodne umiejętności akompaniatorów z najwyższą godnością. Wcześniej w Radiu Leningradzkim przechowywano około 140 prawdziwych fonogramów piosenek Zoi Rozhdestvenskaya, jednak po krótkim czasie nie pozostało nawet kilkadziesiąt taśm. Obecnie archiwum zawiera tylko dwadzieścia pięć kompozycji.
Do najsłynniejszych należą utwory: „Moja strona ojczysta”, „Na lodowisku”, „Nam w Saratowie”, „Kornicarka i kowal”, a także „Nad zatoką”. Jeśli mówimy o śpiewaniu niesamowitej Zoe, to przepełnia go niezwykły optymizm, a nawet wiara w świetlaną przyszłość. Rozhdestvenskaya wykonała wszystkie swoje prace w szczególny sposób, charakterystyczny tylko dla niej.
Życie osobiste wykonawcy
Jeśli mówimy o życiu osobistym samej Zoi Rozhdestvenskaya, to tak naprawdę nie zadawała sobie pytania od samego początku. W młodym wieku kilkakrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwszy mąż był wspaniałym i niezwykle utalentowanym artystą. Absolutnie nie chciał, aby jego żona zaszła w ciążę. Artysta wierzył, że dzieci tylko utrudnią jego rozwój i karierę.
I musiała podjąć działania. Ale później okazało się, że Rozhdestvenskaya nie może mieć dzieci. Niestety, nawet w wieku dorosłym nie mogła spokojnie przyjąć tego wydarzenia i odebrała je jako katastrofę. Drugim mężem Zoi Rozhdestvenskaya był Nikołaj Matwiejewicz Pchelkin. Pracował na lotnisku jako mechanik. Jedynym problemem, który niepokoił Zoyę, była różnica wieku. Mężczyzna żył trochę dłużej niż jego ukochana żona.
Życie osobiste komplikował fakt, że Zoya Rozhdestvenskaya była stale i bardzo chora. Pewnego dnia wróciła z dość męczącej wycieczki objazdowej i nie mogła dojść do siebie. Ale wielu wciąż podziwia jej niewyobrażalną miłość do życia i stanowczość ducha, a także niesamowitą kreatywność, zdolną obudzić w człowieku tylko najjaśniejsze uczucia.
