Tamtam zasłynął w Europie dzięki starożytnym plemionom afrykańskim. Dziś cieszy się dużą popularnością. Przede wszystkim można cieszyć się jego przerażającym, a jednocześnie pełnym czci dźwiękiem w filmach, których fabuła ujawnia różne wątki etniczne. Ogólnie dźwięk tam-tamu jest lekko przytłumiony, ale dość przeszywający.
Instrukcje
Krok 1
Tamtamy zwyczajowo odnosi się do muzycznej klasyfikacji gongów. Ta mała „rodzinka” pozwala wydobyć oryginalny i hipnotyzujący dźwięk dla słuchaczy. Nie jest tajemnicą, że gong był przez cały czas traktowany z wielką starannością. Jest to starożytny instrument muzyczny wynaleziony w starożytnych Chinach. Wykonany jest ze stopu zbliżonego do brązu. Jednak starożytni mistrzowie przez wiele stuleci utrzymywali tajemnicę tworzenia gongu. Ten instrument muzyczny jest zwykle określany jako metalowe idiofony. Zabawa na nim pozwala obdarzyć widza złowieszczym niskim tonem, którego barwa generuje wiele fal dźwiękowych, które oddalając się i narastając, tworzą wrażenie wszechobecnej masy dźwiękowej.
Krok 2
Zewnętrzne cechy instrumentu nie są w żaden sposób skomplikowane: jest to płaska metalowa powierzchnia uderzeniowa, która jest zawieszona pionowo, wewnątrz specjalnej ramy. Rama ma małe pionowe nóżki. Aby wydobyć dźwięk, należy uderzyć w tom-tom młotkiem, którego czubek wykonany jest z miękkiego sprasowanego materiału.
Krok 3
Przy wyborze tomtomów zwracaj uwagę na jednorodność metalu tarczy. Bardzo ważne jest, aby krążek był odlany równomiernie, dozwolone jest tylko „odśrodkowe” pocienienie ścianek: gdy metal w środku tom-tamu jest cieńszy niż na krawędziach. Praca na takim instrumencie jest niezwykle trudna, ale jego brzmienie jest wieloaspektowe.
Krok 4
Tarcza powinna mieć proste krawędzie, wygięte do tej samej szerokości krawężnika. Po obu stronach krawężnik musi mieć nierozerwane otwory do mocowania. Łańcuch mocujący jest zwykle wykonany z tego samego materiału co tarcza.
Krok 5
Rama tak naprawdę nie ma znaczenia, ważne jest tylko, aby była wyłączona z dotykania jej płytą.
Krok 6
Jak wspomniano powyżej, gong jest często używany w różnych małych i dużych orkiestrach. Warto zauważyć, że ten instrument muzyczny jest jednym z wiodących źródeł dźwięku w zespołach wykonujących kompozycje etniczne, a także akompaniamenty do dzieł teatralnych i operowych. Gdzieniegdzie, w przeciwieństwie do tradycyjnego gongu, ma stosunkowo niewielkie rozmiary – do 80 centymetrów średnicy. Samowystarczalność instrumentu polega właśnie na tym, że wydaje dźwięki dzięki materiałom, z których jest wykonany (z reguły jest to stop cyny lub miedzi).
Krok 7
Jednak w świadomości zwykłego człowieka tomtam został zakorzeniony w postaci narodowych bębnów plemion afrykańskich. W rzeczywistości każdy taki bęben ma swoją nazwę, ale jeśli zdecydujesz się wybrać bęben „tomtam”, zwróć uwagę na korpus, który powinien być wykonany wyłącznie z naturalnego drewna lub gęstego bambusa o tej samej grubości, a także materiał „serca »- część perkusyjna bębna. Zwykle jest to drobno wykończona skóra, o jakości której świadczy jednolity kolor bez wtrąceń i mocne naprężenie u podstawy.
Krok 8
Bębny „tomtamy” mają 2 „serca”, a zatem sprawdzaj oba - a raczej (szerokie) i niższe.
Krok 9
Zdarza się, że bęben ma talię, tj. ciało niejako zwęża się w środku i rozszerza w dół. W pasie należy wiązać naturalną grubą nicią, która daje "gruby" dźwięk. Nie jest łatwo usunąć lub zerwać nitkę, nie powinno być szczeliny między nitką a korpusem.
