Paddy Chayefsky (prawdziwe nazwisko Sydney Aaron) to słynny amerykański scenarzysta, pisarz, producent i muzyk. Został jednym z zaledwie pięciu przedstawicieli branży filmowej w historii Hollywood, którzy zdobyli 3 Oscary za najlepszy scenariusz adaptowany i najlepszy scenariusz oryginalny.
Paddy stał się szeroko znany podczas „Złotego Wieku Telewizji Amerykańskiej”. Tworzył realistyczne dramatyczne historie o życiu zwykłych Amerykanów, które niezmiennie cieszą się dużym powodzeniem wśród publiczności.
W swojej karierze scenarzysta otrzymał wiele nagród, nagród i nominacji, m.in.: Oscara, Emmy, Saturn, Writers Guild of America Award, Złoty Glob, BAFTA, Los Angeles Film Critics Association, National Board of Review of Motion Pictures, Nowy Jork Koło Krytyków Filmowych.
Twórcza biografia Chayefsky'ego rozpoczęła się w 1945 roku. W swojej karierze napisał scenariusze do 28 filmów, został producentem 3 filmów, sam grał role epizodyczne w 3 projektach. Paddy wielokrotnie brał udział w Oscarach, popularnych programach i filmach dokumentalnych.
Fakty biograficzne
Sydney Aaron urodził się w Stanach Zjednoczonych w rosyjsko-żydowskiej rodzinie Harry'ego i Gassi Chayevski (rosyjskie nazwisko Stuchevsky). Mój ojciec był w wojsku i przez wiele lat służył w armii rosyjskiej. Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w 1907 roku. Mama urodziła się w małej wiosce niedaleko Odessy. Przeprowadziła się do Ameryki w 1909 roku.
Po osiedleniu się w Nowym Jorku Harry podjął pracę w firmie produkującej mleko z New Jersey. Pracował tam przez wiele lat i ostatecznie stał się właścicielem dużego pakietu akcji w Dellwood Dairies. Kiedy Harry i Gussie zostali mężem i żoną, miał już dość przyzwoity majątek, by utrzymać swoją rodzinę. Para miała troje dzieci: Williama, Wynna i Sydney. W 1929 roku, podczas kryzysu finansowego, Harry zbankrutował, a rodzina została zmuszona do powrotu na Bronx.
Chłopiec od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie czytaniem i literaturą. Kształcił się w publicznej szkole podstawowej w Bronksie, następnie uczęszczał do Liceum DeWitt Clinton, gdzie był redaktorem magazynu literackiego The Sroka.
Po ukończeniu szkoły średniej Chayefsky kontynuował studia w City College na Uniwersytecie w Nowym Jorku na wydziale nauk społecznych. W latach studenckich młody człowiek był aktywnie zaangażowany w sport i grał w drużynie piłkarskiej Kingsbridge Trojans.
W 1943 młody człowiek został powołany do wojska i brał udział w operacjach wojskowych w Europie. Tam otrzymał przydomek „Paddy”, który później stał się jego pseudonimem.
Paddy służył w szeregach dywizji piechoty i został ciężko ranny odłamkiem miny. Za udział w operacjach wojskowych i wykazanie się odwagą został odznaczony Orderem Purpurowego Serca. Po zranieniu i leczeniu w szpitalu na twarzy i ciele młodego człowieka pozostały blizny, z którymi przez całe życie był bardzo nieśmiały.
Podczas leczenia w szpitalu napisał książkę i kilka tekstów do komedii muzycznych. W 1945 r. wystawiono sztukę na podstawie jego sztuki „Nie dla miłości” i wystawiono ją w bazie wojskowej.
Po zakończeniu wojny spektakl wystawił londyński Scala Theatre. Na premierze Paddy poznał Joshuę Logana, który później był współautorem kilku scenariuszy Chayefsky'ego. Słynny reżyser G. Kanin zaprosił pisarza do współpracy nad projektem filmu o wojnie „Prawdziwa chwała”.
Kreatywny sposób
Po powrocie ze służby wojskowej Paddy pracował przez pewien czas w drukarni należącej do wuja.
W 1947 wyjechał do Hollywood, aby rozpocząć karierę scenarzysty. Jego przyjaciele pomogli mu znaleźć pracę w księgowości Universal Pictures, aby mógł zarabiać na życie i płacić czynsz.
Paddy rozpoczął studia w warsztacie aktorskim, a nawet zagrał kilka ról w filmach swojego przyjaciela G. Kanina. Po pewnym czasie młody człowiek przedstawił swój pierwszy scenariusz w Universal Pictures i został zatrudniony jako asystent scenarzysty. Pierwszy scenariusz Paddy'ego nigdy nie został doceniony, sześć miesięcy później został zwolniony ze studia.
Podjął kolejną próbę znalezienia pracy jako scenarzysta w Twentieth Century Fox, ale w końcu znów mu się nie udało. Nie lubił przepisywać gotowych scenariuszy i wymyślać scen do niskobudżetowych filmów. Dlatego po kilku miesiącach rzucił pracę i wyjechał do Nowego Jorku, obiecując, że nigdy nie wróci do Hollywood.
Prawdziwy sukces przyszedł do Chayefsky'ego dopiero w 1955 roku. Napisał scenariusz do filmu Marty w reżyserii Delberta Manna. Film opowiada historię samotnego mężczyzny imieniem Marty, który mieszka z matką na Bronksie, w otoczeniu licznych krewnych, którzy przybyli do Ameryki z Włoch. Ma tylko jedną przyjaciółkę Angie, którą często spotyka po pracy. Spędzają czas bez celu, marząc tylko o tym, jak znaleźć w życiu coś ciekawego i wypełnić duchową pustkę.
Film otrzymał 4 Oscary i 4 kolejne nominacje do tej nagrody. Zdobył także dwie nagrody na Festiwalu Filmowym w Cannes, dwie nagrody Akademii Brytyjskiej i Złoty Glob.
Chayefsky otrzymał kolejną nominację do Oscara za scenariusz do dramatu biograficznego Bogini, opartego na biografii legendarnej Marilyn Monroe. Ale tym razem nie dostał nagrody.
Paddy otrzymał najwięcej nagród za scenariusz do filmu „Szpital”, który ukazał się na ekranach w 1971 roku. Zdobył nagrody: Oscara, Złotego Globu, Akademii Brytyjskiej i Festiwalu Filmowego w Berlinie.
Trzeci „Oscar” trafił do pisarza w 1977 roku za scenariusz do filmu „Teleset”.
Życie osobiste
Paddy ożenił się w 1949 roku. Jego wybranką była Susan Sackler, z którą mieszkał do końca swoich dni. W 1955 roku para miała syna Dana.
W 1980 roku pisarz ciężko zachorował i trafił do szpitala. Analizy wykazały, że miał raka. Zaproponowano mu operację, ale odmówił, decydując się na chemioterapię. Choroba postępowała szybko, a leczenie nie pomogło.
Paddy zmarł w szpitalu latem 1981 roku. Został pochowany na Cmentarzu Kensico.
