Quilling to szybko zyskująca popularność na całym świecie sztuka tworzenia różnych rzeczy ze zwiniętego papieru. Ten rodzaj robótek ręcznych nie wymaga dużych nakładów finansowych i nietypowych umiejętności. Nawet dzieci mogą robić quilling.
Quilling to sztuka skręcania długich, wąskich pasków różnokolorowego papieru w spirale, modyfikowania ich kształtu oraz tworzenia różnych obrazów i kompozycji wolumetrycznych na podstawie powstałych wykrojów (modułów). Papier to materiał rzadko wykorzystywany w kreatywności ze względu na swoją kruchość i kruchość, jednak produkty w stylu quilling obalają tę ugruntowaną opinię - z zebranych elementów papierowych można zrobić doskonałe podkładki pod książki i filiżanki do herbaty, a żaden papier się nie zwija będą cierpieć, a cudowne miseczki na cukierki doskonale zachowają swój kształt i ozdobią stół swoim nietuzinkowym wyglądem.
Historia quillingu
Technika quillingu powstała w średniowiecznej Europie na przełomie XIV i XV wieku. Słowo quilling pochodzi od angielskiego „quill”, co dosłownie oznacza „ptasie pióro”. To właśnie to proste urządzenie było pierwotnie używane jako główne narzędzie do zwijania pasków papieru. Według historii pierwszymi produktami w stylu quilling były medaliony wykonane ze złoconego papieru, zaskakująco wiernie przypominające biżuterię wykonaną z najszlachetniejszej, szlachetnej koronki. Niestety, ze względu na kruchość materiału, starożytne arcydzieła nie zachowały się do dziś.
W XV wieku quilling był ulubionym rodzajem robótek ręcznych w domach arystokratów. W XIX wieku zainteresowanie sztuką zwijania papieru zaczęło stopniowo spadać z powodu pojawienia się bardziej postępowych form sztuki i wkrótce quilling został zapomniany. Zainteresowanie starożytną technologią pojawiło się dopiero w drugiej połowie XX wieku, kiedy quilling stał się popularnym rękodziełem w wielu krajach Europy, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i Niemczech. Jednak quilling osiągnął największy rozkwit i uznanie w krajach Azji. W przeciwieństwie do autorów europejskich, którzy preferują lakoniczne obrazy, azjatyccy mistrzowie quillingu tworzą dzieła wyróżniające się złożonością kompozycji i wieloma szczegółami. Tak więc dzieło koreańskiej szkoły quillingu jest porównywalne pod względem złożoności i dokładności z dziełami jubilerskimi.
W Europie do skręcania pasków używa się plastikowych lub metalowych patyczków z rozdwojonym końcem, podczas gdy na wschodzie papier skręca się cienkim szydłem.
Papier do quillingu i inne narzędzia
Aby opanować technikę zwijania papieru, potrzebujesz szydła o średnicy około 1 mm, nożyczek ze spiczastymi noskami, pęsety z ostrymi końcami, kleju (optymalny jest zwykły PVA) i pasków kolorowego papieru. Aby zaznaczyć przyszłe kompozycje, powinieneś kupić linijkę, kompasy, prosty ołówek i gumkę.
Wykonując paski we własnym zakresie, należy wziąć pod uwagę wagę papieru, która powinna wynosić co najmniej 60 gramów na 1 m2. W przeciwnym razie obrabiane przedmioty mogą się słabo zwijać i tracić kształt.
W quillingu tradycyjnie stosuje się dwustronny kolorowy papier, standardowa szerokość paska to 3-7 mm. Zestawy papieru do quillingu można kupić w każdym sklepie specjalizującym się w sprzedaży materiałów do rękodzieła lub złożyć zamówienie przez sklep internetowy. Możesz samodzielnie przygotować wykroje, wycinając arkusze kolorowego papieru nożyczkami lub przepuszczając je przez niszczarkę dokumentów.
