Władimir Pietrowicz Elizarow to radziecki i rosyjski muzyk, który zaczynał jako wykonawca i gitarzysta, a następnie stał się jednym z najbardziej wpływowych i produktywnych producentów i inżynierów dźwięku muzyki radzieckiej, a następnie rosyjskiej. Obecnie Vladimir jest dyrektorem studia SVE-Records i nauczycielem w V. I. Czajkowski.
Biografia
Władimir Elizarow rozpoczął swoje życie jesienią 1955 roku w mieście Swierdłowsku. Urodził się w rodzinie prostych sowieckich ciężko pracujących robotników, gdzie nikt nie studiował muzyki, chociaż jego ojciec uwielbiał grać na akordeonie guzikowym w święta. Peter Elizarov nie znał nut, był amatorem, ale był w stanie przekazać synowi swoją miłość do muzyki i piosenek.
Vladimir zrealizował swoje powołanie w latach szkolnych, około 1966 roku, kiedy po raz pierwszy zapoznał się z twórczością Beatlesów. Skomponował wszystkie piosenki wielkiej „czwórki z Liverpoolu” wraz z Loretti i innymi zachodnimi wykonawcami, których nauczył się i o których słyszał w tamtych latach.
W wieku 13 lat Vladimir po raz pierwszy zapoznał się z gitarą. Stało się to w absolutnie klasyczny sposób – nastolatki w zaułku grały proste piosenki, ale umiejętność wydobycia melodii wydawała się wtedy młodemu Wołodii prawdziwą magią. Jego pierwsza gitara zginęła w ulicznej walce, ale już odegrała swoją rolę w losach przyszłego słynnego muzyka.
W wieku 15 lat Vladimir poszedł do pracy w niepełnym wymiarze godzin w kawiarni „Drużba” w Swierdłowsku, gdzie wystąpiło już kilku młodych muzyków. Zespół był dobry, a chłopaki grali jazz, fokstrot przed publicznością, śpiewali „The Beatles”.
Po otrzymaniu wykształcenia szkolnego Elizarow, za namową rodziców, złożył dokumenty w Instytucie Politechnicznym Ural, ale wkrótce tam wyjechał, osiedlając się w klubie UFAN, małym lokalnym zespole. A potem, zgodnie z zaleceniami muzyków, w 1972 roku oficjalnie dostał pracę w pierwszej grupie muzycznej Swierdłowska - EVIA-66.
W 1973 roku Włodzimierz wstąpił do wojska i przez dwa lata służył w siłach rakietowych na bagnach pod Pińska. A potem wrócił do swojego rodzinnego zespołu i rozpoczął trudne życie popularnego muzyka pop, wypełnione trasami koncertowymi i pracą.
Kariera
W 1979 roku Vladimir został zaproszony do pracy w popularnej wówczas grupie „Slides”, działającej na bazie Filharmonii Tambowskiej. Elizarow szybko został liderem grupy, pisał dla niej muzykę. Grupa koncertowała w całym kraju i miała ogromny wpływ na kształtowanie się rosyjskich tradycji rockowych i jazzowych.
Pod koniec 1980 roku na Uralu otwarto nowe Centrum Kultury, w którym Elizarow został szefem studia nagraniowego. W tym samym czasie Vladimir zaaranżował swoje życie osobiste. Jego żona Tatiana urodziła dwie córki, Jekaterinę i Natalię. Od 1981 roku zaczął uczyć w Szkole Rozmaitości. Czajkowski (jeden z uczniów Elizarowa jest basistą grupy ChayF Dvinin).
W latach osiemdziesiątych Elizarow aktywnie współpracował z popularnymi muzykami: Alla Pugacheva, Vladimir Presnyakov, Kristina Orbakaite, Julia Nachalova. Nagrał i zaangażował albumy A. Novikova, grupy „Nautilus Pompilius”, „ChayF” i inne. W latach dziewięćdziesiątych Elizarow wraz z Kałużskim stworzyli anglojęzyczny projekt dla rosyjskich muzyków „East of Eden”, za który otrzymali dla nich nagrodę. Johna Lennona.
Czas teraźniejszy
Elizarov jest producentem Szkoły Śpiewu Pozaszkolnego, prowadzi kursy mistrzowskie na różne tematy związane z muzyką, bierze udział w wielu konkursach wokalnych, pracuje jako inżynier dźwięku ze znanymi wykonawcami, aktywnie angażuje się w nauczanie i pomaga młodym zespołom rockowym.
Vladimir Elizarov jest właścicielem znanego studia SVE-records, w którym w XXI wieku powstało i zrealizowano ponad sto projektów muzycznych, w tym albumy grup Semantic Hallucinations, Sansara, Thomas i wielu innych.
