Niewielu może pochwalić się umiejętnością celnego strzelania. Tymczasem umiejętność tę można rozwijać poprzez ciężkie treningi i specjalne ćwiczenia.
Ucząc się strzelać, musisz posługiwać się tą samą bronią, z której planujesz strzelać w przyszłości. Szkolenie może odbywać się zarówno przy strzelaniu ślepymi w domu, jak i przy użyciu ostrej amunicji na specjalistycznej strzelnicy. W tym drugim przypadku wynik będzie bardziej widoczny, choć wiąże się to z dodatkowymi kosztami finansowymi.
Trening chwytu
Przede wszystkim musisz nauczyć się prawidłowo trzymać broń. Głównym zadaniem jest umiejętność prawidłowego rozłożenia ciężaru broni podczas trzymania jej w dłoniach. Karabin trzymany jest dwiema rękami: prawa ręka ciasno owija się wokół rogu kolby lub chwytu pistoletowego, palec spoczywa na ochronnej osłonie spustu. Lewa ręka trzyma tylko przedramię, ale go nie ściska. Zadaniem lewej ręki jest amortyzacja wahającej się lufy, tak aby przejmowała ona wszelkie drgania i nie przekazywała pulsacji krwi do korpusu karabinu.
Chwyt pistoletu podczas treningu powinien być wykonywany tylko prawą ręką. W tym przypadku lewa ręka chowa się za plecami i zgina w łokciu. Musisz trzymać jednoręczną broń bez większego wysiłku, ale ciasno i nie luźno. Różnica między pistoletami polega na tym, że zawsze starają się opuścić lufę ze względu na przesunięty środek ciężkości. Należy to wziąć pod uwagę, a szczotkę należy ustawić tak, aby nie spływała z długotrwałego obciążenia.
Ćwiczenie płynnego zejścia
Jeśli prawidłowy chwyt ma większy wpływ na wygodę celowania, to odpowiednio wciśnięty spust zapewnia celność strzału. Musisz bardzo płynnie wciskać spust, stopniowo zwiększając nacisk na spust. Głównym błędem początkujących strzelców jest niecierpliwość, z powodu której natychmiast naciskają ostatnią trzecią część spustu, zmęczeni czekaniem na strzał. Jednocześnie zejście powinno być nieco nieoczekiwane dla samego strzelca. Naciśnij spust powinien znajdować się w środku opuszki pierwszej paliczka palca wskazującego. Naciśnięcie innego obszaru często prowadzi do bocznego toru lufy. Strzał należy wykonywać na wydechu, kiedy płuca nie wywierają nacisku na serce i mniej drgań jest przenoszonych na tułów.
Korzystanie z różnych zakresów
Przyrządy celownicze typu otwartego posiadają dwupunktową listwę celowniczą oraz muszkę z jednym kontrastowymi punktami. Celowanie polega na wizualnym wyrównaniu punktów w jednej poziomej linii i wycelowaniu w środek celu. Celowniki dioptrii nie wymagają połączenia dwóch celowników na tej samej linii, dlatego często są wyposażone w broń szturmową, z której strzela się z ręki. Do celowania w celowniku dioptrii stosuje się muszkę, która może mieć postać pierścienia lub pionowego prostokąta. Podczas celowania może być trudno utrzymać cel na muszce przez długi czas, więc strzał jest oddawany przy pierwszej nadarzającej się okazji. Jeśli strzelec ma prawidłowy chwyt i spust, to istnieje prawie całkowite prawdopodobieństwo, że pocisk spadnie dokładnie w miejscu, w którym celował.
