Róg w tłumaczeniu z niemieckiego oznacza „róg”. Ten instrument muzyczny jest założycielem wszystkich nowoczesnych instrumentów dętych blaszanych. Ma najprostszą konstrukcję, wykonany jest w formie łacińskiej litery U i różni się od fajki tym, że lufa w kuźni jest krótsza i szersza, a ustnik ma kształt misy.
Instrukcje
Krok 1
Z rogu, jak z instrumentu, można wydobyć tylko jedną nutę w jednej wersji. Wynika to z faktu, że w tubie, w przeciwieństwie do np. trąbki, nie ma specjalnego mechanizmu wentylowego, który może zmieniać dźwięki wydawane przez instrument o 0,5 – 1 – 1,5 tonu, co znacznie ogranicza możliwości grania na nim. Możliwości gry na waltorni ograniczają się do reprodukcji dźwięków wyłącznie w skali naturalnej, co znacznie ogranicza możliwości instrumentu.
Krok 2
Niewielkie możliwości wykonawcze trąbki rekompensuje łatwość grania. Aby grać na tym instrumencie wystarczy kilka sesji treningowych. Głównym zadaniem ucznia jest wdychanie jak największej ilości powietrza i mocniejsze dmuchanie.
Krok 3
Rozpocznij naukę gry od opanowania prawidłowej pozycji języka i ust. Uprawiaj gimnastykę, ćwicz oddychanie klatką piersiową, a nie brzuchem. Następnie złóż usta w rurkę, a język - "łódkę", dociskając go do dolnych zębów. Weź wdech i mocno dmuchnij w trąbkę. Nie nadymajcie policzków. Powietrze musi „wyjść” z płuc. Jeśli dźwięk jest przerywany, popełniłeś błąd. Powtórz ćwiczenie, zmieniając siłę wydechu.
Krok 4
Wysokość tego instrumentu muzycznego można zmieniać za pomocą poduszek nausznych - m.in. określone ułożenie ust i napięcie w szczególny sposób mięśni ust, które łatwo rozwija się podczas zabawy. Prawidłową pozycję ust podczas gry na rogu, a także na innych instrumentach dętych, można określić wymawiając sylabę „dim”.
Krok 5
Ze względu na swoje małe możliwości waltornia zwykle nie uczestniczy w występach orkiestrowych. Użycie trąbki ogranicza się zwykle do jej funkcji jako instrumentu sygnalizacyjnego – w wojsku, wcześniej – w obozach pionierskich w okresie ZSRR, historycznie – podczas polowań.
