Wiele osób marzy o nauce gry na gitarze. Nauczyciel lub po prostu osoba, która potrafiłaby pokazać kilka akordów, nie zawsze jest w pobliżu. Ale możesz spróbować nauczyć się grać samodzielnie, nawet jeśli nie znasz jeszcze nut.
Czy to jest to konieczne
- Gitara
- Capo
- Widelec
- Samouczek na gitarę
- Wykres akordów i tabulatorów
- Odtwarzacz i nagrywanie piosenek
Instrukcje
Krok 1
Zapamiętaj partie gitarowe. Obudowa, w której wycinane jest koło rozety, nazywana jest rezonatorem. Rezonator posiada pokład górny, dolny i boczny. Żebra, wzdłuż których górny i dolny pokład są połączone z bocznymi pokładami, nazywane są muszlami. Gitara ma gryf – jest to wąska deska, na której naciągnięte są struny. Na nim są parapety - metalowe paski. Odległości między paskami nazywane są progami. Progi są ponumerowane od wrzeciennika, na którym zamocowane są kołki stroikowe. Jeśli przekręcisz kołek w jednym lub drugim kierunku, dźwięk struny się zmieni. Przekręć kołki i słuchaj, kiedy dźwięk staje się cieńszy (wyższy), a w którym jest szorstszy (niższy). Numeracja strun zaczyna się od najcieńszego, nazywa się to pierwszym.
Krok 2
Dowiedz się numeracji palców. Po lewej stronie indeks jest oznaczony cyfrą 1, środkowy - 2, nienazwany - 3, mały palec - 4. W nutach są one zwykle oznaczone cyframi. Palce prawej ręki są oznaczone w nutach kropkami lub pociągnięciami. Jedna kropka oznacza kciuk, dwie wskazujące, trzy środkowe, cztery serdeczne.
Krok 3
Weź kamerton. Jeśli jest to zwykły kamerton z wąsami, to wydaje dźwięk „la”. Dźwięk ten powinien pasować do dźwięku pierwszej struny zaciśniętej na piątym progu. Piąty prog na podstrunnicy jest zwykle oznaczony kropką. Wszystkie struny gitary sześciostrunowej, z wyjątkiem trzeciego, są nastrojone na piątym progu. Oznacza to, że druga struna, zaciśnięta na piątym progu, musi odpowiadać otwartej pierwszej strunie. Trzecia struna jest zaciśnięta na czwartym progu i musi pasować do otwartej sekundy.
Krok 4
Weź wykres akordów i tabulaturę. Spróbuj trafić w pierwszy akord. Zwykle zaczynają się od akordu A-moll. Umieść lewy palec wskazujący na drugiej strunie na pierwszym progu, a palcami środkowym i serdecznym odpowiednio na trzeciej i czwartej strunie na trzecim progu. Musisz mocno chwycić struny, ale ręka powinna poruszać się swobodnie. Prawą ręką graj na strunach naprzeciwko wylotu. Kiedy jesteś mniej lub bardziej pewny gry pierwszego akordu, załóż kapa na gryf i spróbuj zagrać akordy w tej samej pozycji na różnych progach. Zapamiętaj liternictwo nut i akordów. Notatka la jest oznaczona łacińską literą a. Ta sama litera oznacza akord a-moll. Co więcej, oznaczenia są w alfabecie łacińskim - litera b oznacza B-płaskie, c-do i tak dalej. Dźwięk si jest oznaczony literą h.
Krok 5
Przeszukaj tabelę i naucz się jeszcze dwóch akordów - D-moll i E-dur. Znając trzy akordy, możesz już spróbować zagrać jakąś prostą piosenkę. Lepiej, jeśli jest to piosenka w rytmie walca, ponieważ można ją zagrać brutalnie.
Krok 6
Opanuj walkę. Kciuk prawej ręki uderza w piątą lub szóstą strunę, pozostałe są złożone (ale nie ściśnięte) – 1, 2, 3 i 4 struny. Trzymaj rękę wolną.
Krok 7
Spróbuj zrobić barre. W tym przypadku palec wskazujący lewej ręki spoczywa na jednym z progów na wszystkich lub kilku strunach, a pozostałe palce chwytają ten lub inny akord. Zacznij od małej beczki. Podczas wykonywania tej techniki palec wskazujący chwyta trzy lub cztery struny. Palec wskazujący chwyta wszystkie struny z dużym drążkiem. Spróbuj barre na różnych progach. Gdy opanujesz tę technikę, będziesz mógł grać utwory w dowolnym klawiszu, używając tej samej pozycji palców lewej ręki. Lepiej opanować bardziej złożone techniki gry zgodnie z instrukcją samouczka.
