Geraldine Fitzgerald jest aktorką teatralną, filmową i telewizyjną. Karierę rozpoczęła w Irlandii, występując w teatrach. W 1939 roku ukazał się pierwszy hollywoodzki film z jej udziałem. W swojej karierze była wśród nominowanych do Oscara, Emmy, Tony. Zdobywca gwiazdy na Hollywood Walk of Fame i nagrody kulturalnej „Medalion of Gendal”. Wpisany do Amerykańskiej Galerii Sław Teatru.
Kariera aktorska Geraldine Fitzgerald rozpoczęła się na początku lat 30. od występów w teatrze. Później, po przeprowadzce do Stanów, aktorka zaczęła pracować w filmach. Już pierwszy film z jej udziałem zrobił furorę: dziewczyna dosłownie zmusiła ją do zwrócenia na siebie uwagi. W jej twórczej biografii znajduje się ponad 80 ról w filmach fabularnych kręconych nie tylko w Ameryce, ale także w Anglii, serialach i filmach telewizyjnych. Ma również wiele ról w produkcjach teatrów brytyjskich i na Broadwayu.
Fakty biograficzne
Miejsce narodzin przyszłej słynnej aktorki to miasto Greyston, które znajduje się w pobliżu Dublina w Irlandii. W 1913 roku urodziła się dziewczynka o imieniu Geraldine Mary Fitzgerald. Jej urodziny: 24 listopada.
Rodzice Geraldine nie byli bezpośrednio związani ze sztuką, kreatywnością, teatrem. Jej ojciec nazywał się Edward William Fitzgerald i był z zawodu prawnikiem. Matka dziewczynki, Edith Mary Fitzgerald (Richards), zajmowała się głównie sprzątaniem i wychowywaniem córki.
Wśród krewnych Geraldine była ciocia Shelah Richards, słynna aktorka. To ona wpłynęła na małą Geraldine, jej pragnienie zostania artystą. Ciotka zabrała ją do Dublin's Gate Theatre, gdzie Geraldine Fitzgerald ostatecznie zadebiutowała na scenie. Aktorka miała również kuzyna o imieniu Neville Shute, który poświęcił swoje życie pisaniu powieści i sztuk. Jedna z jego prac – „Na plaży” – została nakręcona w 1959 roku.
Przyszła gwiazda kształciła się w jednej z zamkniętych szkół zakonnych w Londynie w Wielkiej Brytanii.
Utalentowana dziewczyna zagrała swoje pierwsze role w przedstawieniach w małym teatrze w rodzinnym Greystone, a także w Dublin's Gate. Jej kariera aktorska rozpoczęła się w 1931 roku. Kilka lat później przeniosła się do Londynu, gdzie zadebiutowała w telewizji. W Wielkiej Brytanii artyście udało się wziąć udział w 11 filmach, z których większość nie zyskała światowej sławy. Jednak praca na planie dała Geraldine doświadczenie, z którego później skorzystała, budując swoją karierę w Hollywood.
W 1938 roku młody artysta rzucił wszystko i dosłownie uciekł do Ameryki. Niemal od razu udało jej się dostać na Broadway, w tym samym 1938 roku pojawił się w musicalu „Heartbreak House”. Utalentowana irlandzka aktorka została natychmiast zauważona. Otrzymała ofertę od Warner Bros. Studios, z którą Geraldine Fitzgerald ostatecznie podpisała kontrakt. Pozostawiając pracę w teatrze, dziewczyna zdecydowanie zaczęła podbijać Hollywood.
Warto zauważyć, że aktorka miała dość trudne relacje z przedstawicielami studia filmowego. Wyróżniała się upartą i wybuchową postacią, często wchodziła w spory z agentami i reżyserami, dlatego wielokrotnie traciła role w filmach.
Kariera filmowa Geraldine Fitzgerald rozwijała się, można powiedzieć, falami. Pod koniec lat 40. opuściła Hollywood i tymczasowo przeniosła się do Nowego Jorku. Następnie, będąc już drugą mężatką, wróciła do Anglii, gdzie przebywała do 1951 roku. Przybywając ponownie do Stanów, artysta dopiero w latach 60. mógł wznowić filmowanie w filmach i telewizji. Również w tym okresie Fitzgerald zainteresował się reżyserią. Wyreżyserowała kilka spektakli teatralnych.
W latach 70. gwiazda filmowa ponownie zaczęła aktywnie pojawiać się na scenie Broadwayu oraz w przedstawieniach innych znanych teatrów. Jej występy w sztukach takich jak „Długi dzień odchodzi w noc” i „Dusza poety” spotkały się z dużym uznaniem. Broadwayowski musical „The Shadow Box”, w którym wystąpiła Geraldine Fitzgerald, był nominowany do nagrody Tony i zdobył nagrodę Pulitzera.
Geraldine Fitzgerald założyła teatr uliczny Everyman dla dzieci i młodzieży w stanach. Do trupy teatralnej przyjęto absolutnie wszystkie dzieci, bez względu na wykształcenie, rasę czy zamożność rodziny. Aktorka zasłynęła aktywnie pomagając młodym utalentowanym aktorom i studentom z getta.
Pod koniec lat 80. artystka zaczęła występować w kabarecie, wcześniej długo zajmowała się wokalem. Zorganizowała program „Streetsongs”, który odbywał się w nocnych klubach, a także był emitowany na Broadwayu przez 3 sezony.
Kariera filmowa
Geraldine Fitzgerald odniosła wielki sukces w kinie po premierze filmu „Wichrowe Wzgórza”. Ten projekt stał się dla artystki debiutanckim hollywoodzkim filmem, mimo że dostała tylko drugoplanową rolę. Wyszedł w 1939 roku. Za znakomitą kreację aktorka została nominowana do Oscara. W tym samym roku ukazał się kolejny bardzo udany film Fitzgeralda, Pokonaj ciemność.
W latach 40. filmografia aktorki bardzo szybko się rozwinęła. Najbardziej udanymi filmami z jej udziałem w tym czasie były: „Oglądaj na Renie”, „Wilson”, „Niezwykłe interesy wujka Harry'ego”, „Trzej nieznajomi”, „Nikt nie trwa wiecznie”, „Pierwsze studio” (serial telewizyjny).
W kolejnych latach Geraldine Fitzgerald występowała głównie w programach telewizyjnych i serialach. Zagrała m.in. w tak znanych projektach jak „Climax”, „Alfred Hitchcock Presents”, „The Naked City”, „The Defenders”, „The Hour of Alfred Hitchcock”.
W 1964 roku ukazał się pełnometrażowy film „The Lichwiarz”, który przyniósł artyście nową falę popularności. Po niej nastąpiła kolejna krótka przerwa w karierze Geraldine, wróciła na ekrany w filmie „Rachel, Rachel”. Został wydany w 1968 roku i otrzymał wiele pozytywnych recenzji od publiczności i krytyków filmowych.
W dalszej karierze aktorki było o wiele więcej udanych prac. Wśród filmów i seriali z jej udziałem można wyróżnić: „Ostatni amerykański bohater”, „Harry i Tonto”, „Pożegnalny mężczyzna”, „Artur”, „Easy Money”, „American Masters”, „Artur 2: Broke”. Film telewizyjny „Pernicious Attraction” był ostatnim filmem Geraldine Fitzgerald. Premiera miała miejsce w 1991 roku.
Życie osobiste i śmierć
Aktorka po raz pierwszy wyszła za mąż w 1936 roku. Edward Lindsay-Hogg został jej mężem. Pobrali się w Wielkiej Brytanii, aw 1938 przenieśli się do Nowego Jorku, gdzie Edward planował karierę muzyczną. Był kompozytorem.
W tym małżeństwie urodził się syn - Michael, który w przyszłości stał się znanym reżyserem filmowym. Według plotek biologicznym ojcem Michaela nie był Edward, ale Orson Welles, z którym Geraldine miała krótki romans. Rozwód aktorki i jej pierwszego męża nastąpił w 1946 roku, choć wcześniej przez pewien czas mieszkali osobno.
Po raz drugi Fitzgerald poślubił Anglika Stuarta Sheftela. Mężczyzna był wnukiem Isidora Straussa, który zginął na Titanicu w 1912 roku.
Stewart po raz pierwszy zobaczył aktorkę na ekranie w 1944 roku w filmie „Wilson” i zakochał się w niej do szaleństwa. Po spotkaniu on i Geraldine rozpoczęli romantyczny związek, który doprowadził do małżeństwa. Zostali mężem i żoną jesienią 1946 roku. Kilka lat później urodziła im się córka Susan, która została zawodowym psychologiem klinicznym.
Sheftel zmarł w styczniu 1994 roku.
Pod koniec życia artystka cierpiała na chorobę Alzheimera, której pierwsze objawy pojawiły się na początku lat 90. XX wieku. Jej śmierć nastąpiła w wyniku powikłań spowodowanych tą chorobą. Zmarła w Nowym Jorku w połowie lipca 2005 roku. W tym czasie miała 91 lat. Gwiazda teatru i filmu została pochowana na cmentarzu Woodlon, znajdującym się w Bronksie.
