Kryptogram to tekst zaszyfrowany, czyli tekst napisany celowo, aby tylko adresat mógł go przeczytać i zrozumieć jego znaczenie. Jednak wszelkie sposoby ukrywania informacji wymyślone przez osobę mogą zostać ujawnione przez inną osobę. Dlatego kryptogram można również odczytać.
Instrukcje
Krok 1
Współcześnie każda zaszyfrowana wiadomość ma autora, który ją skomponował; adresat, do którego jest przeznaczony; a przechwytującym jest kryptograf próbujący go odczytać.
Krok 2
Istnieją dwie główne metody stosowane w ręcznym szyfrowaniu - substytucja i rearanżacja. Po pierwsze, litery oryginalnej wiadomości są zastępowane innymi zgodnie z pewną zasadą. Po drugie, litery, znowu zgodnie z regułą, są odwrócone. Oczywiście te dwie metody można łączyć, dzięki czemu szyfr jest bezpieczniejszy.
Krok 3
Najprostszym rodzajem szyfru zastępczego jest kryptografia. W tym przypadku litery są zamieniane na konwencjonalne ikony: cyfry, symbole, wizerunki tańczących mężczyzn i tak dalej. Aby ujawnić tajną wiadomość, wystarczy określić, który symbol odpowiada której literze.
W tym celu zwykle stosuje się tabele liczebności, pokazujące, jak często ta lub inna litera występuje w języku wiadomości. Na przykład w języku rosyjskim pierwszymi miejscami w takiej tabeli będą litery „a”, „e”, „o”. Zastępując je zamiast najczęstszych symboli, możesz rozszyfrować niektóre słowa, a to z kolei nada znaczenie innym symbolom.
Krok 4
W bardziej niezawodnych szyfrach litery zastępowane są kluczem. Na przykład liczba wielocyfrowa może stać się kluczem. Aby zaszyfrować tekst w ten sposób, wielokrotnie nadpisuje się nad nim klucz numeryczny, tak aby nad każdą literą znajdowała się cyfra. Następnie litera jest zastępowana inną, po której następuje alfabetycznie przez tyle pozycji, ile wskazuje liczba. W tym przypadku alfabet jest uważany za zamknięty w pierścieniu, czyli na przykład druga litera po „I” będzie „b”.
Krok 5
Trudniej jest odkryć taki kryptogram, ponieważ na każdą literę szyfru przypada dziesięć odczytów. Aby odszyfrować, musisz najpierw określić długość klucza i podzielić tekst na słowa. Odbywa się to zwykle za pomocą tabeli, w której pierwszy wiersz to tekst zaszyfrowany, a poniżej znajdują się opcje, w których każda litera zaszyfrowana jest zastępowana możliwą literą tekstu oryginalnego. Tak więc w tabeli jest jedenaście wierszy.
Krok 6
Patrząc na to, które opcje prowadzą do najbardziej naturalnie wyglądającego podziału tekstu na słowa, kryptograf określa, jakimi literami kodowane są spacje, czyli znajduje jedną lub więcej cyfr klucza. Z tego można już zacząć wyciągać wnioski, ile razy klucz jest powtarzany w tekście.
Zastępując warianty z tabeli w miejsce nieznanych jeszcze liter, kryptograf ustala, w jakich przypadkach w tekście pojawiają się sensowne słowa i fragmenty.
Krok 7
Aby ułatwić pracę, kryptograf zazwyczaj stara się znaleźć wszelkie informacje o treści tekstu lub klucza. Jeśli wiesz, jaki podpis znajduje się na końcu dokumentu lub jakie słowo powinno się tam często powtarzać, to korzystając z tych informacji możesz odsłonić część klucza szyfrującego. Podstawiając znaleziony fragment w innych miejscach dokumentu, kryptograf ustala długość klucza i rozpoznaje jeszcze kilka fragmentów tekstu oryginalnego.
