Pavel Pietrowicz Bazow jest rosyjskim gawędziarzem, rewolucjonistą, publicystą, dziennikarzem. Znany ze zbiorów opowiadań „Malachit Box”, „Ural był”. Żył w XIX - XX wieku. Uczestniczył w wojnie domowej i rewolucji październikowej.
Pavel Pietrowicz Bazow jest rosyjskim pisarzem, publicystą, dziennikarzem. Kolekcje jego opowiadań i bajek, takie jak „Pudełko z Malachitem” i „Wołokołak uralski”, wciąż cieszą się popularnością.
Biografia
Pavel Bazhov urodził się na Uralu w prowincji Perm w styczniu 1879 roku. Dorastał w biednej rodzinie, uczył się w szkole w Sysert z doskonałymi ocenami. Dzięki szkolnemu nauczycielowi literatury i przyjacielowi Bazhov kształcił się w szkole teologicznej i wstąpił do permskiego seminarium duchownego. Ale Paweł nie był osobą religijną i marzył o studiowaniu na uniwersytecie.
Po śmierci ojca nie było w ogóle pieniędzy na edukację, więc Paweł, nie spełniając swojego marzenia, zaczął uczyć języka rosyjskiego i literatury w szkołach teologicznych, gdzie cieszył się szacunkiem i zaufaniem swoich uczniów.
W jednej z tych szkół w wieku 30 lat Bazow poznał swoją miłość. Valentina Ivanitskaya była jego uczennicą iw tym czasie miała zaledwie 19 lat. Pobrali się w 1911 roku i całe życie przeżyli w szczęśliwym małżeństwie, wychowując czworo dzieci (jeszcze troje noworodków zmarło w dzieciństwie).
Pavel Bazhov zmarł w 1950 roku.
Działalność polityczna i społeczna
Do 1917 Pavel Pietrowicz Bazow był członkiem Socjalistycznej Partii Rewolucyjnej. W czasie wojny domowej walczył po stronie czerwonych, a nawet został schwytany. Pavel Bazhov był redaktorem gazety wojskowej „Okopnaja Prawda”. A później napisał kilka prac o rewolucji i wojnie domowej w Rosji.
Paweł Pietrowicz organizował szkoły, wzywał do walki z analfabetyzmem. A po rewolucji został członkiem Komunistycznej Partii ZSRR.
Kreacja
Paweł Pietrowicz bardzo późno zaczął pisać. Pierwszym niezależnie opublikowanym dziełem Bazowa był zbiór esejów „Ural był”. Łączy rosyjskie epopeje, których bohaterami są ludzie z Rosji i Uralu, zwykli robotnicy. Kolekcja została wydana w 1924 roku i szybko zyskała popularność.
Następnie pojawiły się prace „Dziewczyna Azovka”, autobiograficzna opowieść „Zielona klaczka” i zbiór opowiadań „Pudełko malachitowe”, który został później uzupełniony. Zawiera „Opowieści niemieckie”, „Kamień kluczowy”, „Opowieści rusznikarzy” i kilka innych prac. Najpopularniejszymi opowieściami były „Malachit Box”, „Copper Mountain Hostess” i „Firefighter Jump”. Do wielu dzieł z tej kolekcji nakręcono filmy i kreskówki, a także wystawiono spektakle.
W twórczości Bazowa pojawiły się również kontrowersyjne prace, takie jak „Formacja w ruchu”. Ta książka ujawnia wydarzenia rewolucji październikowej i wojny domowej. To dla niej został wydalony z członków KPZR (b).
Ponadto Paweł Pietrowicz napisał kilka prac na zlecenie rządu sowieckiego: „Za sowiecką prawdę”, „Żołnierze pierwszego szkicu”, „Do kalkulacji”.
A na początku II wojny światowej Paweł Bazow opublikował almanachy, aby podnieść ducha narodu radzieckiego. Wkrótce wzrok pisarza znacznie się pogorszył, co uniemożliwiło mu kontynuowanie kariery. Następnie Pavel Bazhov zaczął wykładać i został szefem Organizacji Pisarzy Swierdłowska.
