Adriano Celentano, kultowy piosenkarz włoskiej sceny i prawdziwy symbol seksu ubiegłego wieku, nie bez powodu ma opinię łamacza serc i kobieciarza. Temu temperamentnemu muzykowi przypisuje się dziesiątki powieści, ale Celentano od ponad 50 lat jest żoną utalentowanej aktorki i piosenkarki Claudii Mori, która wraz ze swoim słynnym mężem przeszła ciekawą ścieżkę twórczą.
Wczesne lata i znajomość z Celentano
Claudia Mori (prawdziwe nazwisko - Moroni) urodziła się w Rzymie 12 lutego 1944 r. Jej ojciec, aktor dramatyczny, od dzieciństwa zaszczepił w dziewczynie miłość do sceny. W 1958 roku, dzięki jednej ze swoich fotografii, opublikowanej na łamach Paese Sera, młoda Claudia wkroczyła w świat show-biznesu.
Claudia została zauważona i zaproszona jako główna bohaterka filmu wyreżyserowanego przez Raffaello Matarazzo „Cerasella”, inspirowanego słynną piosenką neapolitańską. Wraz z bardzo młodą Claudią Mori w filmie zagrał młody Massimo Girotti.
Po tym doświadczeniu pojawią się filmy takie jak Rocco i jego bracia, Sodoma i Gomora. Wkrótce, w 1963 roku, na planie filmu Lucio Fulci Uno Strano tipo młoda aktorka spotkała się z Adriano Celentano. Kilka tygodni później legendarny muzyk niespodziewanie opuszcza swoją dziewczynę Milenę Cantu i w 1964 roku potajemnie poślubia Claudię Mori nocą w kościele San Francesco w Grosseto. Ze szczęśliwego związku rodzi się troje dzieci: Rosita (1965), Giacomo (1966) i Rosalind (1968).
Rozwój kariery filmowej i scenicznej
W 1964 roku Claudia Mori zagrała w komedii Superbohater w Mediolanie, pierwszym filmie aktorki wyreżyserowanym przez Adriano Celentano. Od tego momentu jej kariera aktorska zaczęła się rozwijać w zawrotnym tempie.
W duecie z mężem śpiewa hit „Najpiękniejsza para świata”, który w 1967 roku odniósł niesamowity sukces. Razem wygrali także festiwal San Remo w 1970 roku, na którym pojawił się hit „Kto nie pracuje, nie kocha się”.
Claudia Mori powraca na plan w 1971 roku: ponownie obok niej jest Adriano Celentano. Była to komedia parodia „Historia miłości i noży” (Er più - Storia di amore e lama) (w reżyserii Sergio Corbucci, z Vittorio Caprioli, Romolo Valli, Maurizio Arena i Ninetto Davoli).
W 1973 roku aktorka zagrała w filmowej wersji Rugantino (w reżyserii Pasquale Festa Campanile), ponownie z Adriano Celentano jako głównym bohaterem. Claudia gra także rolę Rosity Flores w filmie L'emigrante i bierze udział w nagraniu do niego ścieżki dźwiękowej.
Dla wytwórni CGD w 1974 roku Claudia Mori nagrała album „Out of Time” (Fuori tempo), przy którym współpracowała z Paolo Limiti, który napisał słynną piosenkę „Buonasera dottore”. Oryginalnie przeznaczony dla legendarnej wokalistki Miny - która zaśpiewała ją wiele lat później - utwór został wydany jako singiel i osiągnął szczyty list przebojów w 1975 roku, stając się największym sukcesem Claudii Mori jako artystki solowej.
W 1975 roku zagrała niewielką rolę w wielokrotnie nagradzanym filmie Yuppi du, ponownie w reżyserii Adriano Celentano. W tym samym roku zagrał także w Come una Cenerentola z Marcello Mastroiannim, nagrywając ścieżkę dźwiękową do tego filmu. W następnym roku Claudia kontynuowała pracę z Mastroiannim, Lino Toffolo i Anną Miserocchi w Culastrisce nobile veneziano Flavio Mogheriniego. W tej komedii aktorka ponownie spotkała swojego męża na planie.
Bogate lata kreatywności
Claudia musiała w pełni powrócić do muzyki w 1977 roku albumem „This is love” („E’amore”), na którym znalazła się piosenka o tym samym tytule autorstwa Sheli Shapiro, singiel „Ehi, ehi, ehi”, napisany przez Roberto Vecchioni, „Mi vuoi”, napisany przez Ivano Fossatiego (i wydany rok później jako singiel w wersji Marcelli Belli), „Io Bella Figlia”, cover piosenki Roberto Carlosa.
W następnym roku Claudia Mori zagrała Marcellę w filmie Celentano Geppo il folle, a nieco później, w 1979 roku, wzięła udział w filmie Linea di sangue, w którym wybrano znakomitą obsadę z Audrey Hepburn, Benem Gazzarą, Irene Papas, Omarem Sharif i Romy Schneider.
W 1980 roku Mori zagrał w filmie La locandiera Carlo Goldoniego w reżyserii Paolo Cavary, obok Adriano Celentano, Paolo Villadio i Mileny Vukotic).
Claudia powróciła na Festiwal w Sanremo w 1982 roku jako gość, gdzie zaprezentowała piosenkę „It Will Never Be Again”, jedną z jej najsłynniejszych piosenek, która również odniosła niesamowity sukces w Hiszpanii i Niemczech. W następnym roku piosenkarka wydała hit „The Prince”, udaną piosenkę napisaną wspólnie z Giancarlo Bigazzim i Rafem. W 1984 roku Mori wydał album „Claudia canta Adriano”, poświęcony repertuarowi jej męża.
W 1985 roku Celentano wyreżyserowała ostatni film z udziałem Claudii, Joan Louis, a w tym samym roku powraca na Festiwal w San Remo, aby zaprezentować piosenkę Close the Door, remake piosenki Once You close the door”, zaśpiewanej dziesięć lat temu przez Celentano. W następnym roku ukazała się ścieżka dźwiękowa do filmu, w której Mori wykonał piosenkę „The First Star” (La prima stella).
Wraz z Pino Caruso w 1989 roku Claudia uczestniczyła jako prezenterka w programie telewizyjnym „Du du du” (kanał Rai Due TV).
Od 1991 roku Claudia Mori jest dyrektorem zarządzającym wytwórni Clan Celentano Srl, gdzie koordynuje wszystkie działania wydawnicze i artystyczne, wydając niektóre z najlepiej sprzedających się albumów męża.
Obecnie Claudia Mori i Adriano Celentano prowadzą miarowe życie w swojej willi pod Mediolanem, od czasu do czasu pojawiając się na ważnych imprezach towarzyskich.
