„Po słonecznej stronie ulicy” to cykl oparty na książce Diny Rubiny o tym samym tytule, której premiera miała miejsce w 2011 roku. To opowieść o losach dwóch kobiet, splecionych z wydarzeniami historycznymi i obejmujących kilkadziesiąt lat: Katii, która przeżyła blokadę Leningradu, a później została oszustką, oraz jej córki Very, która wybrała dla siebie zupełnie inne życie.
Wieloczęściowy dramat Po słonecznej stronie ulicy, którego pierwszy sezon ukazał się w 2011 roku, został oparty na słynnej powieści Diny Rubiny rosyjskich reżyserów V. Krasnopolskiego i V. Uskova. Gwiazdorska obsada i doskonała praca wszystkich członków obsady zapewniły filmowi ogromny sukces.
Ale poglądy publiczności na temat ucieleśnienia książki na ekranie były podzielone. Niektórzy otwarcie wyrażali swoje zachwyty i pisali dziękczynne recenzje, inni uważali, że twórcy serii nie traktowali poważnie samej istoty głębokiej i wzruszającej książki Rubiny. Tak jest jednak zawsze w przypadku wszelkich adaptacji filmowych.
Nawiasem mówiąc, na Wikipedii nie ma artykułu poświęconego serialowi ani nawet książce, na której był filmowany. Jest tylko strona poświęcona pisarce Dinie Iljinichnej, na której można znaleźć opis, zdjęcia i filmy z jej prac i występów.
Fabuła filmu
Wszystko zaczyna się w oblężonym Leningradzie, gdzie główna bohaterka, dziewczyna o imieniu Katya, dosłownie umiera z głodu. Dla niej ten głód i rozpacz decydowały o jej przyszłym losie. Po ewakuacji z oblężonego miasta dziewczyna zostaje wysłana do stosunkowo bezpiecznego Taszkentu, gdzie pozostaje do życia.
Po wojnie, przysięgając, że nigdy więcej nie będzie głodować, Katya dołącza do środowiska przestępczego w Taszkiencie, stając się utalentowanym oszustem i spekulantem. Atmosfera powojennego Taszkentu to zupełnie wyjątkowe środowisko kulturowe, które tworzą wygnańcy, uchodźcy i więźniowie polityczni, którzy zachowali przedrewolucyjną kulturę rosyjską i chęć walki z władzą.
Katya handluje na targowiskach pstrokatego miasta, a po przypadkowym romansie poza małżeństwem pojawia się jej córka Vera, która nawet nie podejrzewa o „biznes” swojej matki. Dziewczyna dorasta w otoczeniu różnych ludzi wszystkich narodowości, jakie można było spotkać w przestrzeni sowieckiej i chłonie to, co najlepsze z różnych kultur i tradycji.
Kiedyś Vera ratuje przypadkowego pijaka, wujka Mishę, który staje się jej prawdziwym przyjacielem i opiekunem. To wujek Misha domyśla się w Verze wielkiego talentu artystycznego i pomaga jej stać się światowej sławy artystką.
główne postacie
Katia
Rola Katarzyny przypadła dwóm aktorkom. Bohaterkę w dzieciństwie grała Sofya Khilkova, a dorosłą oszustkę Jekaterinę, szeroko znaną w kręgach przestępczych powojennego Taszkentu, wcieliła na ekranie Anna Snatkina.
Sofya Khilkova to obiecująca młoda aktorka urodzona w 2001 roku. Od wczesnego dzieciństwa pobierała edukację muzyczną i teatralną w Moskwie, gdzie mieszka z rodzicami. Już w 2009 roku Sophia pojawiła się w telewizji, stając się prezenterką programu dla dzieci kanału telewizyjnego Karusel „Zagramy!”. Khilkova zadebiutowała w dwóch projektach jednocześnie w 2008 roku - w serialu „Daddy's Daughters” oraz w pełnometrażowym filmie „Control”.
Anna Snatkina jest rosyjską aktorką filmową i teatralną, urodziła się w rodzinie producentów samolotów i całe dzieciństwo poświęciła dyscyplinom sportowym, biorąc pierwszą kategorię dorosłych w gimnastyce i stając się mistrzem sportu w aerobiku. Ukończyła VGIK w 2004 roku, w latach studenckich zadebiutowała w filmie, występując w serialu „Fabuła”. Nominowana do Dumy Państwowej z ramienia Zjednoczonej Rosji, w 2011 roku znalazła się na liście najseksowniejszych kobiet w Rosji magazynu MAXIM, a w 2012 roku wyszła za mąż za showmana Wiktora Wasiljewa, a rok później urodziła córkę.
Vera
Główna część wydarzeń filmu poświęcona jest okresowi dorastania Very, dlatego zagrały ją trzy rosyjskie aktorki: dziewczynki Elizaveta Krasheninnikova i Aleksandra Shchesnyak wcieliła się w córkę Katii, a Julia Marwina zagrała rola dorosłej Very.
Liza Krasheninnikova to wschodząca gwiazda teatru miniatur w mieście Czechow. Urodziła się w 1996 roku i od dzieciństwa zajmuje się tańcem towarzyskim i sztuką teatralną. Praca w projekcie „Po słonecznej stronie ulicy” to jak dotąd jedyna rola młodej aktorki i nie jest jeszcze jasne, czy planuje związać swoje życie z kinem.
Alexandra Schesnyak to najmłodszy członek ekipy filmowej serialu. Ta utalentowana dziewczyna urodziła się latem 2005 roku, ale zdążyła już wziąć udział w sześciu projektach filmowych, debiutując w 2010 roku w kazachsko-rosyjskiej komedii „Ironia miłości”, w komediowym melodramacie „Nieodpowiedni ludzie” i podpisanie kontraktu na rolę Very w serialu „Na ulicach słonecznej strony”.
Julia Mavrina, która grała dorosłą Verę, urodziła się w 1984 roku w rodzinie wojskowej. Od dzieciństwa skłaniała się ku sztuce teatralnej, ukończyła Petersburską Akademię Teatralną. W 2002 roku po raz pierwszy pojawiła się w filmach, występując w dramacie „Listy do Elsy”. Nieustannie występuje w filmach i serialach telewizyjnych, współpracując z rosyjskimi i ukraińskimi studiami filmowymi, urodziła córkę z drugiego małżeństwa.
Wujek Misza
Rolę wujka Mishy Livshitsa grał słynny rosyjski aktor Siergiej Makovetsky. Urodził się w Kijowie latem 1958 roku, jako dziecko aktywnie uprawiał sport i nie myślał o karierze aktorskiej. Ale miał szczęście do mentorów - nauczycielem języka angielskiego w szkole Siergieja była Tatiana Sołowkina, dyrektor i organizatorka jednego z najlepszych teatrów szkolnych w Kijowie. To ona zauważyła uzdolnionego chłopca i zaprosiła go do spróbowania swoich sił na scenie.
Po sukcesie w szkolnej sztuce Makovetsky postanowił na zawsze połączyć swoje życie z teatrem. Tak też zrobił, po szkole wstąpił do Szkoły Moskiewskiej. Szczukin po ukończeniu studiów został przyjęty do trupy Teatru Wachtangowa, z którą nadal pracuje.
Aktor po raz pierwszy pojawił się w filmach w 1982 roku i od tego czasu zagrał na ekranie ponad 80 ról, mając jednocześnie obszerną listę dzieł teatralnych. Sergey Makovetskiy zajmuje się dubbingiem kreskówek, przemawia w radiu i ma ogromną liczbę rosyjskich i ukraińskich nagród w dziedzinie kultury i sztuki.
Drobne role
Rolę Semipal grał słynny aktor i wykonawca chanson Alexander Domogarov. Urodził się w 1963 roku, ukończył szkołę Shchukin, przez długi czas służył w teatrze Armii Radzieckiej, a następnie w teatrze Rady Miejskiej Moskwy. Zagrał w filmie po raz pierwszy w 1984 roku i nadal występuje w programach telewizyjnych i filmach rosyjskich producentów. W 2012 roku Channel One wydał film dokumentalny o aktorskiej i muzycznej twórczości Domogarova.
Tamarę w serialu wcieliła Olga Dibtseva, aktorka rosyjskiego serialu telewizyjnego. Urodziła się w 1986 roku w Leningradzie, od dzieciństwa lubiła brazylijskie programy telewizyjne i dobrze wiedziała, że zostanie aktorką. Po ukończeniu GITIS Olga zrealizowała swoje marzenie - rzadki nowoczesny rosyjski serial telewizyjny odbywa się bez jej udziału.
W rolę Roberto Frunso wcielił się inny zasłużony przedstawiciel kina rosyjskiego, Wiaczesław Ganenko. Urodził się w Symferopolu zimą 1962 roku, ukończył Moskiewski Uniwersytet Państwowy i Instytut Kinematografii. Gerasimov pracował w różnych studiach filmowych jako reżyser postprodukcji, asystent, reżyser, aktor.
Maria Simakina, kolejna młoda i obiecująca rosyjska aktorka, zagrała rolę Lidusi w serialu. Maria urodziła się w maju 1998 roku, od wczesnego dzieciństwa śpiewała, tańczyła i odgrywała sceny dla bliskich. Zadebiutowała w filmie w wieku dziewięciu lat, grając dziewczynę o imieniu Tusya w dramacie Vadima Ostrovsky'ego z 2007 roku „Jedyny na żądanie”.
W odcinkach
Cykl „Po słonecznej stronie ulicy” obejmuje kilkadziesiąt lat, a barwny świat powojennego Taszkentu jest różnorodny. Dlatego w serialu jest wiele postaci. Niektóre pojawiają się tylko na kilka minut, a niektóre pozostają z bohaterami na długo. Dlatego w projekcie nakręcono wielu aktorów kina rosyjskiego: Siergiej Batałow, Rajab Adashev, Anton Eskin, Rodion Baranov, Alena Lustina, Alexander Shestopalov i wielu innych.
