Bob Hoskins (Robert William Hoskins Jr.) to słynny angielski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta, reżyser i producent. Otrzymał nagrodę na Festiwalu Filmowym w Cannes, prestiżowy BAFA oraz Złoty Glob. Był nominowany do Oscara za rolę w filmie Mona Lisa.
Bob Hoskins nie planował zostać aktorem, ale los postanowił inaczej. Jego główne role w filmach „The Cotton Club”, „The Wall”, „Kto wrobił królika Rogera” są pamiętane i kochane przez publiczność na całym świecie.
Dzieciństwo i młodość
Bob (pełne imię Robert William) urodził się w Anglii 26 października 1942 r. Jego rodzina w tym czasie mieszkała w mieście Suffolk, skąd została ewakuowana podczas wojny. Ojciec chłopca był kierowcą, który później został księgowym. Mama pracowała jako kucharka i nauczycielka w przedszkolu.
Twórcza biografia Boba rozpoczęła się w latach szkolnych, kiedy chłopiec zainteresował się literaturą i teatrem. Miłość do książek zaszczepiła w nim nauczycielka literatury w szkole, do której chłopiec uczęszczał w Anglii. Bob nie ukończył studiów. Rodzina potrzebowała pieniędzy, więc wcześnie poszedł do pracy.
Młody człowiek dostał pracę na budowie, potem pracował jako ładowacz, tragarz, hydraulik, sprzątacz, a nawet połykacz ognia w cyrku. Po pewnym czasie Bob mógł kontynuować naukę i decydując się na wybór zawodu ojca, rozpoczął kurs księgowych. Ale wkrótce musiał stamtąd wyjechać.
Kariera teatralna
Bob często spotykał się ze swoimi przyjaciółmi z liceum, którzy pasjonowali się literaturą, i pewnego dnia jego przyjaciel zaprosił Boba na przesłuchanie, które zorganizowano w lokalnym teatrze. Młody człowiek postanowił pomóc swojemu przyjacielowi i go wesprzeć. Komisja teatralna, myląc młodzieńca z jednym z uczestników, zaprosiła go do przedstawienia i przeczytania małej sztuki. Wszystkim podobał się występ i niespodziewanie dla samego Boba został zaproszony do pracy. Więc Hoskins dostał się do trupy Teatru Unity, gdzie grał kilka ról w przedstawieniach.
Aby kontynuować karierę, konieczne było studiowanie aktorstwa, a Bob wstąpił do szkoły mowy i dramatu w Londynie. Po ukończeniu studiów młody człowiek gra w wielu teatrach, a po chwili występuje już na deskach National London i Royal Shakespeare Theatres.
Kino
Bob zaczął kręcić swój pierwszy film w wieku 30 lat. Zaproponowano mu małą rolę w dramacie wojskowym. Następnie pojawiło się wiele ofert od firm filmowych, ale znowu do ról epizodycznych. Bob zagrał w kilku filmach, ale nie przynoszą mu popularności. Hoskins nie porzuca jednak kariery w kinie.
Pierwszy sukces Boba przyszedł dopiero kilka lat później. Dostał jedną z głównych ról w dramacie kryminalnym „Długi Wielki Piątek”. Film opowiadał o szefie mafii, planującym wielką transakcję, ale z powodu dziwnych okoliczności i zgonów nie doszło. Obraz stworzony przez Boba na ekranie zyskał uznanie nie tylko publiczności, ale także krytyków filmowych. Za tę rolę aktor został nominowany do Oscara w Anglii, a po nim stał się jednym z najbardziej znanych i popularnych aktorów nie tylko w swoim kraju, ale także w światowym kinie.
Aktor o niskim wzroście i dość gęstej sylwetce zademonstrował na planie niesamowitą przemianę. Mógł grać zarówno komediowe, jak i tragiczne role. Jego talent docenili znani reżyserzy, z którymi Hoskins przez lata miał okazję współpracować.
Dwa lata później, po odniesionym już wielkim sukcesie w kinie, Bob zostaje zaproszony do nakręcenia filmu „The Wall”, opartego na słynnym albumie muzycznym grupy Pink Floyd. Ta rola stała się również jedną z najważniejszych w jego karierze aktorskiej.
Rok później Hoskins zagrał w filmie „Konsul Honorowy” na podstawie powieści G. Zielony, z wielkim sukcesem ucieleśniający na ekranie wizerunek pułkownika Pereza. Film był również pokazywany na różnych festiwalach i cieszył się dużym uznaniem publiczności.
Kolejną pracą, która przyniosła aktorowi światową sławę, był film „Mona Lisa”. Bob zagrał w nim główną rolę szofera, który właśnie wyszedł z więzienia i poprosił swojego byłego szefa o pomoc w znalezieniu pracy. Więc zaczyna zabierać dziewczynę z eskorty na telefony i wkrótce uświadamia sobie, że jest w niej zakochany. Za tę rolę Hoskins otrzymał kilka nagród i nominacji dla najlepszego aktora w roli aktora. Jest nominowany do Złotego Globu, Festiwalu Filmowego w Cannes, BAFA i Oscara. Jego twórczość została zauważona przez krytyków na całym świecie, słusznie został uznany za jednego z najlepszych aktorów światowego kina.
Po tym, jak sława zalała Hawkins, zaczął otrzymywać liczne oferty od znanych producentów i reżyserów. Tworzy ogromną różnorodność postaci, grając w komediach, dramatach, kryminałach i filmach biograficznych. Wśród jego prac są role znanych postaci historycznych: Chruszczowa, Berii, Hoovera.
Stając się popularnym aktorem, Hoskins postanawia zacząć kręcić własne filmy. Jego debiutem reżyserskim był film „Reggie Roney”, w którym sam zagrał główną rolę.
Jedną z najbardziej znanych ról filmowych dla Boba była rola detektywa Eddiego Valianta w filmie Kto wrobił królika Rogera, który zdobył kilka Oscarów. Po raz pierwszy w kinie połączono obraz postaci z kreskówek i żywych ludzi. Film oparty jest na grze wideo „Super Mario Bros”. Akcja filmu rozgrywa się w fikcyjnej części Los Angeles, gdzie główni bohaterowie mieszkają w swoim miasteczku Multown. Żywych aktorów sfilmował Robert Zemeckis, a postacie z kreskówek narysował Richard Williams. Film stał się jednym z najdroższych w tamtych latach, ale koszty jego produkcji w całości pokrywała kasa.
Życie osobiste, rodzina i śmierć
Bob był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną jest Jane Livesey, amerykańska aktorka, z którą mieszkają od ponad 10 lat. Rodzina miała dwoje dzieci.
Druga żona to Linda Banwell, uczyła socjologii. Poznali się w 1982 roku i mieszkali razem do śmierci Hoskinsa. Linda i Bob również mają dwoje dzieci.
Trzy lata przed śmiercią u Boba zdiagnozowano chorobę Parkinsona. Nie mógł już w pełni występować na scenie i grać w filmach.
W 2012 roku zakończył karierę aktorską. Ostatnią pracą była rola w filmie „Królewna Śnieżka i Łowca”.
W 2014 roku, 29 kwietnia, zmarł w szpitalu w Londynie. Wielki artysta zmarł na ciężką postać zapalenia płuc.
