Średniowieczne zamki z ponurymi grubymi murami, wysokimi wieżami i masywnymi bramami wciąż pobudzają wyobraźnię. Z każdym z nich związana jest legenda. Możesz narysować zarówno zamek, który faktycznie istniał, jak i własny, w którym mieszkają wymyśleni przez Ciebie rycerze, dzielni łucznicy i piękne księżniczki.
Czy to jest to konieczne
- - papier;
- - ołówek%
- - akwarele lub gwasz.
Instrukcje
Krok 1
Sprawdź niektóre rysunki średniowiecznych zamków. Zobaczysz, że każda z nich ma jedną lub więcej wież, podczas gdy zawsze znajdziesz główną. Każdy zamek ma bramę, która jest szczelnie zamknięta nie tylko drzwiami, ale także kratą. Na murze zawsze znajdują się luki – wąskie „okna”, za którymi znajdowali się łucznicy. Zamek chroniony jest grubym i odpowiednio wysokim murem, który w jak największym stopniu uwzględnia ukształtowanie terenu. Jeśli masz zamiar narysować taki obiekt architektoniczny po raz pierwszy, nie daj się ponieść zbyt skomplikowanym kształtom. Zamek może być dość prosty, ponieważ w ogóle nie istniał, aby cieszyć oczy podróżnych.
Krok 2
Wybierz najbardziej charakterystyczny kąt dla tego zamku. Z reguły o wyglądzie architektonicznym takiej budowli decyduje wysokość i obrys głównej wieży oraz linia murów. Narysuj zamek od strony głównej wieży. Określ dla niego miejsce na arkuszu i narysuj pionową linię w przybliżeniu równą jego wysokości nad ziemią. Z reguły zamki znajdowały się na wzgórzu. Dlatego zostaw miejsce na dole prześcieradła na to wzgórze
Krok 3
Narysuj wzgórze. Jej szczyt powinien znajdować się dokładnie na poziomie najniższego punktu głównej wieży. Jeśli rysujesz zamek według własnego projektu, nie rób tego, aby wzgórze było zbyt strome. Niech jego wierzchołek uniesie się tylko nieco ponad dolną krawędź arkusza, a zbocza równomiernie opadają do dolnych rogów rysunku
Krok 4
Określ stosunek wysokości i szerokości głównej wieży. Narysuj prostopadłe do górnych i dolnych punktów linii środkowej i odłóż na nie odległości równe połowie szerokości. Jednak wieża może być nie tylko prostokątna, ale także okrągła. Co więcej, najczęściej u góry jest nieco węższy niż u dołu. Walec lub ścięty stożek w rzucie na płaszczyznę wygląda jak prostokąt lub trapez, dzięki czemu kontury okrągłej wieży w przekroju nie będą się w żaden sposób różnić od prostokątnej.
Krok 5
Na dole głównej wieży narysuj bramę. Są to małe pionowe prostokąty z półokręgiem przymocowanym do górnej strony. Podziel prostokątne i półkoliste części linią prostą. Na szczycie bramy zrób kratę, rysując równoległe pionowe i poziome linie. Pionowe mogą nieco przekroczyć prostokąt.
Krok 6
Udekoruj szczyt wieży. Może mieć dowolny kształt, więc nie denerwuj się, jeśli nie możesz narysować idealnie prostej poziomej linii. Jeszcze lepiej, jeśli ta linia jest zakrzywiona, ponieważ na dachu kamiennego zamku koniecznie występują nierówności i wgniecenia.
Krok 7
Narysuj ściany. Podziel wysokość wieży mniej więcej na pół. Z tych punktów narysuj linie równoległe do bocznych zboczy wzgórza, ale nieco nierówne. Generalnie możesz zrobić postrzępione ściany. Możesz rysować małe wieżyczki na górnych liniach w regularnych odstępach czasu.
Krok 8
W wieży głównej i w murach zamku zawsze są luki. Są to wąskie pionowe okna. Można je dowolnie umieszczać w wieży. Zamek budowano zwykle dłużej niż rok, był regularnie przebudowywany, a każdy z jego właścicieli wymyślał najnowocześniejsze opcje ochrony. Zrób wąskie prostokątne strzelnice w ścianach oraz prostokątne i kwadratowe strzelnice w wieży.
Krok 9
Narysuj mur. Na głównej wieży narysuj poziome, postrzępione linie, a następnie w każdej warstwie pionowe linie, które są przerywane przy przechodzeniu do następnej warstwy muru. Na ścianach najpierw narysuj linie równoległe do ich dołu. Pionowe belki wyglądają dokładnie tak samo jak na głównej wieży.
Krok 10
Malując najpierw wypełnij duże pola - wzgórze i niebo. Następnie pomaluj zamek na jednolity kolor, brązowawy lub szary. Cienkim pędzlem narysuj kontury muru, a następnie rozmyj te linie, aby miejsca, w których łączą się kamienie, były najciemniejsze. Środek kamieni będzie jaśniejszy, co da obrazowi niezbędną ulgę.
