Legginsy to nie tylko ocieplający element garderoby. Mogą stać się dodatkiem, który wniesie odrobinę kobiecości i wdzięku, ponieważ dzięki odpowiedniemu połączeniu z innymi przedmiotami wybrany wizerunek stanie się domowy, przytulny i uroczy.
Umieszczając na liście obowiązkowych elementów swojej garderoby samodzielnie dziergane legginsy, z każdą kolejną wykonywaną pracą szwaczka stara się komplikować krój i wzór płótna, nadając swoim produktom modny i indywidualny charakter. Aby to zrobić, guma używana jako wzór testowy podczas dziania pierwszej próbki jest modyfikowana i zamienia się w zestaw uprzęży i innych elementów.
Aby dodać opaskę uciskową do płótna, należy ją założyć w miejsce przednich pętelek, podczas gdy niewłaściwe pozostają niezmienione, aby zachować elastyczność gumki.
Pętle są obliczone w taki sposób, aby górna krawędź produktu ciasno owinęła się wokół mięśnia brzuchatego łydki. Aby to zrobić, obwód nogi mierzy się w odpowiednim miejscu i mnoży przez liczbę pętli w jednym centymetrze. Ostatnia wartość jest obliczana po zestawie próbki, związanym tymi samymi wiązkami, co wstęga główna. Aby to zrobić, próbkę umieszcza się na linijce i wygładza dłonią, lekko rozciągając. Następnie liczbę wybranych pętli dzieli się przez wynikowe centymetry.
Aby zrobić na drutach próbkę, nie należy wybierać mniej niż 30 pętli, a ich całkowita liczba powinna być wielokrotnością liczby pętli w powtórzeniu wzoru.
Klapa to element, który jest rzadko używany podczas robienia na drutach legginsów, ponieważ nadaje się tylko na cienkie nogi, a brzydko podkreśli masywne łydki. Jeśli jednak nadal znajduje się w produkcie, klapa sprawi, że będzie bardziej złożony i wielowarstwowy. Wykonuje się go zwykłą gumką, ponieważ same wiązki zwiększają grubość wstęgi. Długość klapy to około 5 cm, ale po przejściu płótna w część główną pierwsze 4 cm, niewidoczne dla oka, wykonuje się również gumką. Taki ruch zmniejszy grubość produktu i skróci czas potrzebny na zrobienie na drutach.
Najbogatsze jest połączenie kilku elementów. Na przykład złożony warkocz i skrzyżowane pętle na twarz lub sparowane lustrzano-symetryczne warkocze. Jednym z tych ostatnich jest następujący wzór. Liczba wybranych pętli jest wielokrotnością 10. Raport składa się z 8 przednich pętli, które w przyszłości utworzą opaskę uciskową i 2 pętli sznurka. Aby pracować, musisz mieć pod ręką pomocniczą igłę dziewiarską, której rolę z powodzeniem może pełnić haczyk.
Po zrobieniu pierwszych 2 rzędów zgodnie ze wzorem, w trzecim zaczynają robić opaskę uciskową. Aby to zrobić, pierwsza i druga pętla są usuwane na pomocniczej igle dziewiarskiej znajdującej się z tyłu, trzecia i czwarta są dziane, a następnie pierwsze dwie są zwracane z powrotem, a także dziane. Piąta i szósta pętla są przenoszone na pomocniczą igłę dziewiarską, która znajduje się przed tkaniną, siódma i ósma są dziane, a następnie dwie poprzednie wracają z powrotem. Dalej są dwie pętle sznurka. Kolejne siedem rzędów jest wykonanych zgodnie ze wzorem, bez formowania wiązek. W 9. rzędzie schemat powtarza się od nowa.
Aby tak skomplikowane wzory tworzyły gładką krawędź, zaleca się zakończyć gumką, a jej długość powinna być porównywalna z wąską częścią kostki. Legginsy wiązane z pęczków ze względu na swoją masywność zatrzymują ciepło nawet w chłodne dni, a noszone na gładkich rajstopach syntetycznych, dzięki sztywnej konstrukcji nie ślizgają się tak bardzo i nie tworzą fałd jak te wykonane z elastycznej gumki. zespół muzyczny.
