Fidel Castro jest znanym na całym świecie politykiem i rewolucjonistą kubańskim. Lider, który od ponad pięćdziesięciu lat stoi na czele życia politycznego Kuby.
Biografia
O życiu i twórczości kubańskiego rewolucjonisty krąży wiele legend, które często się ze sobą nie zgadzają. Trudno obiektywnie i trafnie ocenić jego działalność polityczną, ponieważ jedna część światowej społeczności uważa Castro za obrońcę i władcę ludu, a druga za pozbawionego zasad i okrutnego dyktatora.
Cała historia życia słynnego Fidela Castro jest pełna niezwykłych, a momentami bardzo trudnych epizodów: doszło do absolutnie ponad 600 zamachów zorganizowanych przez amerykański rząd i amerykańskich mafiosów, a także kubańskich przeciwników jego reżimu. Pracował zaciekle nad sobą, stawiając sobie za cel stać się osobą, która zmieniła bieg historii swojego kraju. Był uważany za nieprzejednanego przeciwnika Stanów Zjednoczonych i wszedł w sojusz nuklearny i gospodarczy z ZSRR. Szybko i ostro rozprawił się z opozycją, organizował masowe represje.
Fidel Castro otrzymał wiele nagród.
wczesne lata
Fidel Castro urodził się 13 sierpnia 1926 roku w małym miasteczku Biran. Mimo że rodzice nie byli wykształceni, starali się edukować swoje dzieci. Wiadomo, że Castro od wczesnego dzieciństwa miał doskonałą pamięć i bardzo szybko stał się najlepszym uczniem. Z jasnym umysłem, wysokimi ambicjami i mocną determinacją Fidel wyraźnie wykazywał pragnienie buntu. W wieku trzynastu lat chłopiec brał już udział w powstaniu robotniczym i był jednym z jego przywódców.
Szkołę ukończył z wyróżnieniem, a młody Fidel Castro kontynuował naukę w elitarnej uczelni, gdzie dał się poznać nie tylko jako pilny uczeń, ale także jako wojownik i kłótnia. Następnie studiował prawo na Uniwersytecie w Hawanie. Duch rewolucji coraz bardziej narastał w duszy Castro. Znacznie ułatwiła to literatura rewolucyjna, która go tak porwała.
Bycie na uboczu nie jest dla Fidela - w tym czasie był sceptycznie nastawiony do komunistów, ale nie był przeciwny prowadzeniu ich szeregów jako „nowemu” Stalinowi.
Niedługo po szkoleniu Fidel Castro rozpoczął prywatną praktykę, pracując jako prawnik. Za darmo bronił biednych, zdobywając w ten sposób bezgraniczną miłość i szacunek wśród ludzi.
Sfera polityczna
Kariera Fidela na polu politycznym natychmiast rozpoczęła się od nieokiełznanego ataku. Po zostaniu członkiem Partii Ludu Kuby („Ortodoksyjni”) stara się dostać do parlamentu. A niepowodzenie pierwszej próby wcale go nie dezorientuje: Castro kieruje ruchem bojowników przeciwko dyktaturze władzy, aw 1953 organizuje spisek przeciwko władcy Fulgencio Batisty.
Spisek został ujawniony i wielu jego uczestników zostało zabitych, a sam Fidel został skazany na piętnaście lat więzienia.
Po odsiedzeniu zaledwie dwóch lat został zwolniony po ogólnej amnestii. Niespokojny przyszły władca Kuby przenosi się do Meksyku i zakłada grupę rebeliantów, Ruch 26 Lipca, jako przypomnienie nieudanego buntu przeciwko Batiście. Do tego ruchu należeli także Che Guevara i brat Fidela, Raul.
Rebelianci wkrótce zajęli Hawanę i całkowicie obalili rządy Fulgencio Batisty. Castro nie tylko dowodził oddziałami, ale wkrótce mianował się nowym premierem.
W ciągu dwudziestu lat swojego panowania nowy szef radykalnie odbudował i przekształcił państwo kubańskie – niewiele czasu minęło, a kraj zaczął się rozwijać, zwłaszcza pod względem gospodarczym. Zreorganizował trudne warunki społeczne, zwolnił usługi medyczne i poprawił system edukacji o 100%. Uspołecznił wszystkie prywatne dochody i zawarł sojusz z ZSRR.
Po rozmieszczeniu na Kubie broni jądrowej (pociski Związku Radzieckiego) w latach 60. stosunki między Stanami Zjednoczonymi a Kubą gwałtownie się pogorszyły. Sprowokowano słynne złamanie Karaibów, dzięki czemu wielu wielbicieli Castro stanęło po stronie Amerykanów. Ale szef Kuby niezmiennie kontynuował swoją pracę i kontynuował walkę ze światowym kapitalizmem.
Lata osiemdziesiąte naznaczone były dla Kuby kryzysem gospodarczym – odcięto wsparcie finansowe ze strony Związku Radzieckiego. Zubożali ludzie próbowali za wszelką cenę emigrować do Ameryki, rozpoczęły się próby obalenia rządu.
Po przedłużających się problemach zdrowotnych w 2006 roku Castro zrezygnował z funkcji szefa i przekazał go bratu Raulowi Castro, który dwa lata później został kolejnym władcą Kuby.
Odejście od władzy nie przeszkodziło Fidelowi w udziale na scenie politycznej: pisał artykuły, które wywoływały burzę emocji wśród czytelników, spotykał się z politykami z różnych krajów.
Życie osobiste
Życie osobiste Fidela Castro od dawna jest tematem zamkniętym i nawet teraz niewiele wiadomo: były trzy kobiety, które bardzo kochał i które dały mu siedmioro dzieci. Prawowitym jest tylko jedno dziecko, syn Fidelito z pierwszego małżeństwa z Mirtą Diaz Balart. Jakim był mężem, dobrym czy złym, nie ma wiarygodnych danych. Ale wiadomo, że jego trzecia żona i koleżanka Celia Sanchez popełniła samobójstwo w 1985 roku.
Śmierć kubańskiego rewolucjonisty
25 listopada 2016 roku zmarł największy rewolucjonista. Fidel Castro zmarł po długiej, bolesnej chorobie. Po jego śmierci ciało zostało skremowane zgodnie z testamentem.
