Al Pacino to amerykański aktor filmowy i teatralny, scenarzysta, reżyser i producent. Nazywany jest „ojcem chrzestnym” Hollywood. W historii światowego kina został zapamiętany przez publiczność dzięki takim ikonicznym obrazom jak mafios Michael Corleone, baron narkotykowy Tony Montana, pułkownik Slade, a nawet sam diabeł.
wczesne lata
Alfredo James (Al) Pacino urodził się 25 kwietnia 1940 roku w Nowym Jorku (East Harlem, Manhattan). Jego rodzice, Salvatore i Rosa Pacino, pochodzili z Włoch, którzy przeprowadzili się do Ameryki w poszukiwaniu lepszego życia. Pobrali się w bardzo młodym wieku, Salvatore miał dwadzieścia lat, a Rose tylko siedemnaście. Rok później urodził się Alfredo, ale nie uratowało to wczesnego małżeństwa – rodzice się rozstali i dwuletni Alfredo wraz z matką przeniósł się do rodziców na przedmieścia Nowego Jorku, w południowym Bronksie. Zaczęli mieszkać z jej rodzicami Kate i Jamesem Gerardi, którzy pochodzili z sycylijskiego miasta Corleone. Jako nastolatek przyszły aktor wchodzi do słynnej School of the Arts w Nowym Jorku. Jego rówieśnicy nawet wtedy nadają mu przydomek - „Aktor”.
Al Pacino dorastał w obszarze przestępczym: w wieku dziewięciu lat zaczął palić, w wieku trzynastu lat zaczął używać alkoholu i miękkich narkotyków. Uczył się słabo iw wieku 17 lat został wydalony ze szkoły. Po kłótni z matką Alfredo opuszcza dom. Rozpocząwszy samodzielne życie, dorabia jako sprzątaczka, goniec, kelner, listonosz, aby zarobić na kontynuowanie edukacji aktorskiej. Zaczyna również występować w HB Studio, amatorskim teatrze non-profit prowadzonym przez Herberta Berghofa. W tym studiu poznaje swojego przyszłego nauczyciela, nauczyciela i najlepszego przyjaciela – Charliego Loughtona.
W 1966 roku, po ukończeniu studiów, Al Pacino został przyjęty do profesjonalnego studia aktorskiego, gdzie rozpoczęła się jego kariera. Początkujący aktor dostaje głównie role dramatyczne w takich spektaklach jak: „Obudź się i śpiewaj!”, „Ameryka, hurra”, „Indianie chcą Bronxu”, „Ryszard III”. W 1969 za grę w sztuce Czy tygrys nosi krawat? Alfredo otrzymuje prestiżową nagrodę teatralną Tony.
W przyszłości, stając się sławnym aktorem filmowym, Al Pacino nadal nie opuszcza teatru i gra w takich spektaklach jak Salome, American Bison, Huey oraz w produkcji Kupca weneckiego, który w 2010 roku był w stanie zebrać ponad milion dolarów.
Kariera
Debiut filmowy Al Pacino miał miejsce w 1969 roku. To była drugoplanowa rola w filmie „Ja, Natalie”. W 1971 roku aktor zagrał w drugim filmie, grając już główną rolę w dramacie Panic in Needle Park. To właśnie po tym filmie aktor został zauważony przez Francisa Forda Coppolę i zaproszony do trylogii „Ojciec chrzestny” za główną rolę Michaela Corleone. O tę rolę ubiegali się także Robert de Niro, James Caan, Martin Sheen, Robert Redford i Warren Beatty, ale Coppola odrzucił pozostałych aktorów, aprobując Pacino. Rola była jakby stworzona dla Al Pacino. Porywający charakter, sycylijskie korzenie - to było potrzebne do roli syna mafiosa.
Ta rola przekształciła Ala Pacino w legendarnego hollywoodzkiego aktora i przyniosła mu pierwszą nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego.
Potem kariera aktora nadal szła w górę. Al Pacino zagrał wiele udanych ról, zdobywając nominacje do Oscara za takie filmy jak Serpico, Ojciec chrzestny 2, Psie popołudnie. Szczególnie chciałbym zwrócić uwagę na film „Scarface”, w którym Al Pacino znakomicie zagrał kubańskiego barona narkotykowego Tony'ego Montanę. Ten film zarobił w amerykańskich kinach czterdzieści pięć milionów dolarów i stał się filmem kultowym. Al Pacino uważa tę rolę za najważniejszą w swoim życiu. Za ten obraz był nominowany do Złotego Globu.
W 1985 roku szczęście aktora odwróciło się. Film z jego udziałem „Rewolucja” został uznany za jeden z najbardziej katastrofalnych filmów w historii kina. Po tym nieudanym filmie aktor popadł w depresję, zaczął nadużywać alkoholu. W jego karierze przez całe cztery lata trwał kryzys twórczy.
Al Pacino powrócił do kina w 1989 roku, grając rolę detektywa w filmie Morze miłości. Potem pojawia się obraz Warrena Beatty „Dick Tracy” (1990), za rolę, w której aktor po raz szósty był nominowany do Oscara. W tym samym roku ukazała się trzecia część „Ojca chrzestnego”, podobnie jak dwie poprzednie, która odniosła wielki sukces.
W 1992 roku Al Pacino otrzymał Oscara dla najlepszego aktora w filmie Zapach kobiety. Po otrzymaniu Oscara aktor nadal nie tylko występuje w filmach i gra w teatrze, ale także zyskuje uznanie jako reżyser i producent. W jego karierze znajdują się takie prace reżyserskie jak:
- „Wstyd dzielnicy” (1990),
- Znalezienie Richarda (1996)
- „Chińska kawa” (2000),
- Salome Wilde (2011).
Kolejne najbardziej udane filmy aktora Al Pacino można nazwać "Amerykanami", "Walką", "Adwokatem diabła", "Ocean's 13", "Bezsennością".
Życie osobiste
Al Pacino nigdy nie był żonaty, ale to nie przeszkodziło mu zostać ojcem trójki dzieci. W jego życiu było wiele pięknych kobiet. Wśród nich byli: Martha Keller, Jill Clayburgh, Tuesday Weld, Lindall Hobbs, Kathleen Quinlan, Diane Keaton, Beverly d'Angelo.
W 1989 roku nauczycielka aktorstwa Jen Tarrant urodziła córkę Ala Pacino, Julię Marie Pacino. A w 2001 roku Al Pacino został ojcem bliźniaków Olivii Rose i Antona Jamesa. Z matką, aktorką Beverly D'Angelo, Pacino miał długi związek. W tej chwili aktor jest kawalerem, ale stara się poświęcić jak najwięcej wolnego czasu swoim dzieciom.
