W maju 2012 roku w Baku, stolicy Azerbejdżanu, zakończył się główny konkurs piosenki Europe Eurovision-2012, którego zwycięzcą została Szwecja. Rosja zajęła drugie miejsce, przegrywając z kilkoma piosenkarkami Loreen.
W pierwszym półfinale zawodów nasi zawodnicy „Buranovskie Babuszki” zajęli pierwsze miejsce, z łatwością wyprzedzając swoich rywali. I choć ogłoszono ich przedostatnimi do finału (dowolna kolejność kopert w rękach gospodarzy), to nadal 152 punkty to znacząca pretensja do zwycięstwa. To samo wydarzyło się w drugim półfinale, gdzie Loreen była pierwsza.
Na konferencji prasowej jedna z babć przyznała, że nic nie wie o swoim konkurentze. Nie ma w tym nic złego, bo odkrycie siły rywali wcale nie jest taktyką Buranowskich Babuszki. Nie mają żadnej taktyki, po prostu śpiewają, kochają ten biznes i wkładają w to duszę, nie zwracając uwagi na krytyków czy innych uczestników.
26 maja o godzinie 23.00 czasu moskiewskiego wszyscy finaliści spotkali się w ostatniej walce ze swoimi rywalami. Rosja była na szóstym miejscu - dobra pozycja, nie będziesz miał czasu się przytłoczyć. Jednak nasi uczestnicy w ogóle tego nie pokazali. "Nie przyjechaliśmy po zwycięstwo. Musieliśmy dobrze zagrać i poradziliśmy sobie z tą pracą" - mówi najstarsza członkini zespołu, Galina Koneva. A to dobry nastrój do występu!
„Babcie” dostały specjalne słuchawki, w których mogły słyszeć siebie i muzykę, gdyż huk sali zagłuszał wszystko. Wielokrotne próby pozwoliły mi przyzwyczaić się do nowego sprzętu, do sceny. Pomogło to, że kostiumy były rodzime (nawet łykowe buty) i zostały bardzo serdecznie przyjęte.
W rezultacie, zdobywając 259 punktów według wyników głosowania i otrzymując najwyższą notę tylko z Białorusi, "Buranovskie Babuszki" zajęły drugie miejsce. Loreen poszła na prowadzenie z dużym marginesem - 372 pkt.
Po Eurowizji uczestnicy z Rosji pospieszyli do domu, bo ich dzieci, wnuki, prawnuki i długo wyczekiwane ogródki warzywne czekały na nich w domu. Przed nami występy w innych miejscach, udział w konferencjach prasowych i budowa świątyni w jego rodzinnej wiosce.
