Wśród popularnych aktorów filmowych złotej ery Hollywood można wyróżnić wspaniałą aktorkę, która została zapamiętana jako babcia Esther Walton z serialu telewizyjnego o tej samej nazwie „The Waltons”, która zdołała oczarować nią widza aktorstwo, uśmiech i responsywność.
Ellen Corby (z domu) to amerykańska aktorka filmowa, która w trakcie aktywnej kariery stała się zaawansowaną scenarzystką, rozchwytywaną aktorką bohaterek. Kochała życie, odważnie patrzyła przeciwnościom w twarz, nigdy się nie poddawała. Żyła długim, szczęśliwym życiem, pełnym nowych pomysłów, trendów i pomysłów. Była doceniana przez kolegów w sklepie, szanowana przez przyjaciół i krewnych. Mała dziewczynka, która nie marzyła o kinie, zdołała udowodnić sobie i swoim otoczeniu, że wszystko można osiągnąć ciężką pracą, nie pogardzając żadną pracą.
Biografia
Przyszła gwiazda ekranu urodziła się 3 czerwca 1911 roku w Racine w stanie Wisconsin (Kalifornia, USA). Dorastała w rodzinie duńskich imigrantów, którzy często przenosili się ze stanu do stanu. To prawda, że rok po urodzeniu córki rodzice przenieśli się do Pensylwanii, gdzie dziewczynka otrzymała wykształcenie podstawowe w miejscowej szkole. Dorastała jako dociekliwe, uzdolnione dziecko, dużo czytała, zajmowała się tańcem.
Jej pasja do teatru amatorskiego, występów szkolnych przyczyniła się do przyszłej działalności twórczej. Mimo swojej skromności była dziewczyną jednomyślną, której przeznaczeniem było stać się sławną w procesie stawania się osobą.
Kariera
W 1932 roku do wytwórni filmowej RKO Studios dołączyła młoda, dorosła dziewczyna. Próbowała się w roli dyspozytora scenariuszy i jednocześnie brała udział w corps de ballet. Rok później przeniosła się do Hal Roach Studios, zaczęła awansować, dostaje stanowisko filmowca. Na początkowym etapie do jej obowiązków należała obróbka materiału filmowego, przechowywanie go w zamówionej liście płac, zgodnie z napisaną fabułą. Dziewczyna wywiązała się znakomicie z obowiązków, chwalili ją reżyserzy przy montażu materiału filmowego.
Ten okres jej twórczości trwał 12 lat, podczas których napisała wiele spektakli. Następnie na jej stworzeniu nakręcono piękne i pouczające filmy. Zagrała dziesiątki różnorodnych bohaterek drugoplanowych, wydała kilka publikacji. Tam młoda kobieta spotyka swojego przyszłego małżonka, znajduje miłość i wsparcie. Podpisali kontrakt w 1934 roku, gdy tylko nadarzyła się okazja w ich napiętym harmonogramie.
Kolejny etap twórczej ścieżki nastąpił w latach 40-50, kiedy aktorka studiowała aktorstwo i dostała główne role. Na koncie młodej kobiety było kilka nagród, uznanie widza i pozytywne recenzje krytyków. Potrafiła sławnie zagrać służącą, sekretarkę czy staruszkę, przemieniając się w taki sposób, że widz uwierzył i uśmiechnął się, ktoś zapamiętał swoich bliskich i przyjaciół.
Operatorzy chętnie dzwonili do niej w programach telewizyjnych, serialach, westernach. Wiele produkcji otrzymało zasłużone nagrody. Najbardziej zapadły w pamięć filmy z gatunku przygodowego, komediowego – „Pościg” (rola Henrietty Porter), „Rodzina Adamsów” (czarna komedia o zwariowanej rodzinie), „Karawana”, „Wiedźmiak z Beverly Hills”, „ Strzelec”, „Wielkie drzewa”, „Napoleon i Samantha”.
Szczyt aktywnego filmowania przypadł na lata 1933-1977, co pozwoliło młodej aktorce ujawnić swój potencjał, być poszukiwanym i kochanym. Później, z powodu problemów z sercem, Ellen została zmuszona do rezygnacji z dalszej ciężkiej pracy, ale nadal pisała scenariusze, doradzała młodym wykonawcom. Coraz rzadziej pojawiała się w kinie, ale z przyjemnością przychodziła do telewizji w różnych programach czy skeczach. W wyniku zawału serca miała problemy z mową, które przez lata próbowała przezwyciężyć i poprawić.
Kiedy Corby nieco wyzdrowiała po udarze, kontynuowała kręcenie krótkich produkcji swoich ulubionych seriali telewizyjnych, programów o wyjątkowej rodzinie Adamsów, Waltonach. Jej ostatnią produkcją była w 1997 roku kontynuacja serialu o babci Waltona, zatytułowanego „Walton Easter”. W tym odcinku zagrała już główną bohaterkę, podobnie jak ona, która doznała udaru mózgu.
Życie osobiste
Zawrotna kariera pozwoliła zagrać w 221 filmach, niewielka część zdjęć została nakręcona według własnego scenariusza. W kolekcji nagród, prestiżowych nagród i innych wyróżnień znajdują się dwa Złote Globy. Otrzymali nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej w telewizji w 1949 i 1974 za filmy I Remember Mom, The Waltons. Później filmy te były wielokrotnie nagradzane nagrodami Oscara, Emmy i Złotego Globu w latach 1949-1977.
Ellen była ukochaną żoną, cudowną matką i wspaniałym artystą. Jej mężem był Francis Corby, wybitny reżyser i operator gatunków komediowych. Ich życie rodzinne trwało 10 lat, ale Ellen zostawiła po jego śmierci nazwisko męża (1944), nadal pod nim działała i pisała scenariusze. Wychowali dwoje wspaniałych dzieci.
Przez ostatnie dwa lata Corby przebywał w domu opieki wspieranym przez charytatywne środowisko aktorskie pod opieką Fundacji Filmu i Telewizji. Słynna wówczas aktorka zmarła 14 kwietnia 1999 roku w wieku 87 lat po zawale serca. Kobieta jest pochowana w Woodland Hills, na miejscowym cmentarzu „Memorial Park”. Żyła bardzo twórczym życiem, wiele mogła zrobić dla kina.
