Edmund Gwenn (prawdziwe nazwisko Edmund John Kellaway) to brytyjski aktor teatralny, radiowy i filmowy ubiegłego wieku. Jeden z nielicznych aktorów lat 30.-1950, który zdołał zdobyć sławę nie tylko w ojczyźnie, ale także w Hollywood.
Aktor zdobył Oscara i Złoty Glob w 1948 roku za rolę starca Chrisa Kringle'a, przekonanego, że jest prawdziwym Świętym Mikołajem, w filmie Cud na 34 ulicy. Uważa się, że stał się jedynym artystą, który otrzymał Oscara za portret Świętego Mikołaja w historii kina.
W 1951 został ponownie nominowany do Oscara za rolę w filmie Mister 880, ale tym razem nagrody nie otrzymał.
W twórczej biografii Edmunda jest około stu ról w filmie i telewizji. Od 1940 pracował także w radiu i brał udział w popularnych audycjach radiowych, m.in. „Nieznane” i „Stars over Hollywood”.
Fakty biograficzne
Przyszły aktor urodził się w Anglii jesienią 1877 roku. Był najstarszym dzieckiem. W tamtych czasach oznaczało to, że musiał kontynuować pracę ojca i wiązano z nim duże nadzieje. Ojciec chłopca był brytyjskim urzędnikiem państwowym i marzył, aby jego najstarszy syn osiągnął wielkie wyżyny, w przyszłości zajmie wysokie stanowisko.
Ale Edmund od najmłodszych lat marzył o czymś zupełnie innym i nie wyobrażał sobie siebie w służbie publicznej. Wydawało mu się, że nic nudniejszego w życiu nie może być.
Od jakiegoś czasu bardzo chciał zostać marynarzem i poświęcić swoje życie marynarce wojennej. Ale wszystkie te marzenia zostały szybko rozwiane po tym, jak jeden z jego bliskich krewnych, który służył w Royal Navy, został postawiony przed sądem, naruszając postanowienia statutu.
Poza tym Edmund nie cieszył się zbyt dobrym zdrowiem, a jego wzrok był zbyt słaby. Ponadto jego matka, która uwielbiała swojego syna, ciągle wyobrażała sobie okropne zdjęcia wraków statków i oczywiście kategorycznie sprzeciwiała się jego wypłynięciu w morze.
Po ukończeniu szkoły podstawowej młody człowiek kontynuował naukę najpierw w St. Olaf's College, a następnie King's College London.
W latach studenckich aktywnie zajmował się sportem, grał w rugby i doskonalił boks. Ale największym hobby stał się teatr. Młody człowiek był zachwycony grą słynnego aktora Henry'ego Irviga i marzył o występie na scenie. Kiedy powiedział ojcu, że chce zostać aktorem, wywołał w nim prawdziwą złość. Ojciec obiecał, że jeśli dowie się, że jego syn występuje w teatrze, pozbawi go środków do życia i wyrzuci z domu. Ale Edmund postanowił nie poddawać się i dostać to, czego chciał, bez względu na wszystko.
Kreatywny sposób
W 1885 po raz pierwszy pojawił się na scenie i zagrał kilka ról w przedstawieniach amatorskich. Początkowo młody aktor wyszedł na scenę z przyklejoną brodą i dużą ilością makijażu. Bał się, że ktoś go rozpozna i powiadomi rodzinę, że ich syn jest aktorem teatralnym. Co ciekawe, młodszy brat Gwenn, Arthur, później również został aktorem i występował pod pseudonimem A. Chesney.
Przez kilka lat Edmund grał małe role w przedstawieniach i podróżował po kraju z różnymi teatrami. Współpracował z zespołem repertuarowym E. Tyrla, który był stale w drodze i dawał codziennie jeden występ.
W 1899 wystąpił po raz pierwszy na scenie teatru na West Endzie w spektaklu „Błąd zazdrosny”. W 1901 Gwenn wyjechał do Australii, gdzie spędził 3 lata, a dopiero w 1904 wrócił do Londynu, aby kontynuować karierę. Powodem powrotu było zaproszenie samego Bernarda Shawa do gry w jego nowym przedstawieniu.
Od 1908 roku Gwenn była pełnoetatową aktorką i grała wiele ról w sztukach klasycznych. W czasie I wojny światowej młodzieniec został wcielony do wojska. Spędził wiele miesięcy pod ostrzałem i dostarczaniem amunicji na front. Rozpocząwszy wojnę jako szeregowiec, awansował do stopnia kapitana.
Wracając z wojny, Gwenn ponownie zaczął grać na scenie, aw 1921 po raz pierwszy pojawił się w filmach.
Podczas pracy w kinie aktor wystąpił w prawie stu filmach, m.in.: „Brudna gra”, „Byłem szpiegiem”, „Pieniądze”, „Dobrzy towarzysze”, „Piątek trzynasty”, „Walce wiedeńskie”, „ Dzika kobieta”, Sylvia Scarlett, Walking the Dead, Yankees in Oxford, Duma i uprzedzenie, Zagraniczny korespondent, Diabeł i panna Jones, Ciotka Charlei, Kłopoty z Harrym, Lassie wraca do domu, „Klucze do Królestwa Niebieskiego”, „Pod prąd”, „Cud na 34. ulicy”, „Życie z ojcem”, „Rodzinne wzgórza”, „Wybitna kobieta”, „Mister 880”, „Ekspres pekiński”, „Les Miserables”, „Sally and St. Anne”, „Green” Dolphin Street "," Bigamist "," Oni "," Kłopoty z Harrym "," Milioner "," Alfred Hitchcock prezentuje "," Teatr 90".
Ostatni raz na ekranie Gwenn pojawiła się w 1956 roku w filmie „Calabuch”, gdzie zagrał główną rolę profesora Hamiltona.
Życie osobiste
Edmund był żonaty tylko raz. Stało się to w młodości, kiedy był aspirującym aktorem teatralnym. Jego żoną została siostrzenica słynnej artystki Ellen Terry.
Małżeństwo trwało kilka miesięcy, ale pod koniec 1901 r. rozpadło się. Od tego czasu Edmund nigdy nie spotkał swojej jedynej miłości. Pozostał kawalerem do końca życia.
Aktor przez całe życie pozostawał przedmiotem Anglii, mimo że przez wiele lat mieszkał w Ameryce i zagrał w Hollywood. Podczas II wojny światowej jego dom w Londynie został całkowicie zniszczony. Przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, gdzie kupił dom w Beverly Hills.
Aktor spędził ostatnie dni swojego życia w Woodland Hills w domu opieki. Tam doznał udaru mózgu, a po chwili zachorował na zapalenie płuc. Aktor zmarł we wrześniu 1959 roku.
