George Arliss (prawdziwe nazwisko George August Andrews) to brytyjski aktor filmowy i teatralny, reżyser, scenarzysta i dramaturg. W 1930 roku został pierwszym angielskim aktorem, który otrzymał Oscara dla najlepszego aktora w Disraeli oraz nominację do tej nagrody za rolę w filmie The Green Goddess.
Twórcza biografia aktora rozpoczęła się w 1887 roku występami na scenie teatralnej. Po 3 latach grał już na londyńskim West Endzie, aw 1901 wyjechał na tournée do Stanów Zjednoczonych w ramach trupy prowadzonej przez słynną brytyjską artystkę teatralną ubiegłego wieku Stellę Patrick Campbell.
Do kina trafił w 1921 roku, grając główną rolę w dramacie Jamesa Younga „Diabeł”. Łącznie wykonawca ma trzy tuziny ról w filmach niemych i dźwiękowych.
Fakty biograficzne
Przyszły artysta urodził się w Anglii wiosną 1868 roku. Jego rodzice nadali mu imię George Augustus.
Ojciec chłopca, William Joseph Arliss Andrews, zajmował wysokie stanowisko w wydawnictwie i miał nadzieję, że jego syn będzie kontynuował swoją działalność. Mama - Rebecca Andrews, była gospodynią domową i wychowała dwóch synów. George miał starszego brata, Charlesa Arliss Andrewsa, który urodził się w 1864 roku.
Chłopiec kształcił się w jednej z najstarszych prywatnych szkół dla chłopców, Harrow School. Instytucja edukacyjna powstała za panowania królowej Elżbiety I w 1571 roku. Zamożny rolnik John Lyons zapewnił fundusze na otwarcie szkoły. Studiowało tam i nauczało wielu znanych ludzi z Anglii, wśród których byli: W. Churchill, J. Byron, J. Nehru, król Jordanii, Iraku i emir Kataru.
Po ukończeniu szkoły Arliss rozpoczął pracę w wydawnictwie, ale gdy miał 18 lat, postanowił rozpocząć karierę teatralną. Rzucił pracę i dołączył do małego prowincjonalnego teatru w 1887 roku.
W pierwszych latach młody człowiek nie otrzymywał poważnych ról. Tylko sporadycznie występował w przedstawieniach i większość czasu spędzał za kulisami.
Po zdobyciu doświadczenia wyjechał do Londynu. Tam w 1900 roku po raz pierwszy pojawił się na scenie londyńskiego West Endu. Utalentowany młodzieniec szybko został zauważony i rok później został zaproszony do trupy prowadzonej przez słynną Stellę Patrick Campbell, która jeździła po amerykańskich miastach.
Młody aktor planował wrócić do ojczyzny za rok, ale jego kariera zaczęła szybko rosnąć w Stanach Zjednoczonych. Postanowił więc zostać za granicą i przez 20 lat mieszkał w Ameryce.
Kariera teatralna
George zadebiutował na Broadwayu w 1902 roku w sztuce Magda. W tym samym roku zagrał rolę w produkcji „Zakkuri, minister wojny”.
W 1903 napisał własną sztukę „Tam i z powrotem”, wystawianą w Teatrze Księżniczki. Później napisał jeszcze kilka sztuk, które były również wystawiane na scenie teatralnej i były z powodzeniem wystawiane w Ameryce.
W 1908 Arliss dostał główną rolę w sztuce F. Molnara "Diabeł". Później został nakręcony, a artysta mógł zademonstrować swój talent już na ekranie.
Producent J. Tyler, z którym Arliss był w przyjaznych stosunkach, zamówił u L. N. Parkera specjalną sztukę dla utalentowanego aktora. W 1911 roku odbyła się premiera sztuki „Disraeli”, przynosząca wykonawcy szeroką sławę i sławę. Przez 5 lat grał głównego bohatera - Benjamina Disraeli, jeżdżąc po kraju.
Przez wiele lat Arliss grał główne role w słynnych produkcjach na Broadwayu z początku ubiegłego wieku. W sumie na scenie pracował do 1930 roku. Następnie wielokrotnie brał udział w produkcji słuchowisk radiowych.
Kariera filmowa
George zadebiutował w filmie w 1921 roku. Dostał główną rolę doktora Muellera w filmie The Devil w reżyserii Jamesa Younga. Na tym zdjęciu aktor współpracował ze swoją żoną Florence.
Film opowiada o młodej dziewczynie o imieniu Marie. Od dawna spotyka się z Georges'em, a młodzi ludzie wkrótce się pobiorą. Ale artysta imieniem Paul interweniuje w ich związek, który żywi uczucia do Marie i chce pokrzyżować jej plany. Pewnego razu na wystawie w galerii sztuki Marie spotkała niejakiego doktora Müllera, który po krótkiej rozmowie zaprasza ją, by dowiedziała się, kto naprawdę ją kocha i komu z młodych mężczyzn jest gotowa oddać swoje serce. Marie nawet nie podejrzewa, że dr Mueller jest prawdziwym ucieleśnieniem zła i jest gotowa zrobić wszystko, by zrujnować życie dziewczyny.
Kolejnym dziełem Arliss w tym samym roku była rola w dramacie biograficznym Henry'ego Kolkera „Disraeli”. Następnie artysta zagrał w kilku kolejnych niemych filmach: „Główna pasja”, „Człowiek, który bawił się w Boga”, „Zielona bogini”, „20 USD tygodniowo”.
Wraz z pojawieniem się dźwięku w kinie Arliss kontynuował pracę nad nowymi projektami. W 1929 ponownie zagrał główną rolę Benjamina Disraeli, premiera Anglii, w dźwiękowej wersji Disraeli. Dramat biograficzny wyreżyserował Alfred E. Green.
Film otrzymał trzy nominacje do Oscara w kategoriach najlepszy aktor, najlepszy film i najlepszy scenariusz. George Arliss zdobył swoją nominację iw wieku 61 lat został pierwszym brytyjskim aktorem w historii kina, który zdobył Oscara.
W kolejnych latach Arliss pracował na podstawie kontraktu z Warner Bros. Zdjęcia i miał w nim specjalne przywileje. Mógł sam rekrutować aktorów do nowych filmów i przepisywać scenariusze. Tak więc w 1932 roku George pomógł ujawnić talent młodej aktorki Bette Davis, zapraszając ją do filmu „Człowiek, który bawił się w Boga”.
Ostatnią pracą filmową Arliss była rola w filmie „Doktor Shinn”, wydanym w 1937 roku. Po powrocie do domu przed wybuchem II wojny światowej nie mógł już wrócić do Ameryki z powodu wybuchu bombardowania.
Słynny aktor zmarł zimą 1946 roku. Przyczyną śmierci była astma oskrzelowa.
Został pochowany na cmentarzu Nanhead, dawniej zwanym Cmentarzem Wszystkich Świętych.
W 1960 roku gwiazda Arliss została odkryta w Hollywood Walk of Fame pod numerem 6648.
Życie osobiste
George przez całe życie był oddany jednej kobiecie. Aktorka Florence Montgomery została jego żoną w 1899 roku.
Para mieszkała razem przez prawie 47 lat, aż do śmierci artysty. Florence przeżyła męża o 4 lata i zmarła w Londynie w marcu 1950 roku. Para nie miała dzieci.
