Charles Lawton (Lawton) to angielski i amerykański aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. W trakcie swojej twórczej kariery zdołał również występować jako reżyser, m.in. w sztukach teatralnych, scenarzysta, producent. W lutym 1960 roku został uhonorowany spersonalizowaną gwiazdą w Hollywood Walk of Fame pod numerem 7021.
Kariera Charlesa Lawtona rozpoczęła się w latach dwudziestych. Początkowo pracował w teatrze, a potem trafił do wielkiego kina. Urodzony w Wielkiej Brytanii artysta otrzymał obywatelstwo amerykańskie dopiero w 1950 roku.
Podczas swojej pracy w branży rozrywkowej Lawtonowi udało się zagrać w ponad 80 projektach. Wśród nich były udane filmy pełnometrażowe, krótkometrażowe, dokumentalne (kroniki). Zagrał także w kilku słynnych serialach telewizyjnych.
W 1938 artysta zadebiutował jako scenarzysta i producent. Pierwszy wyprodukowany przez niego film nosił tytuł The Vessel of Anger. Charles Lawton napisał swój pierwszy scenariusz do filmu „Lane św. Marcina”, który odniósł spory sukces kasowy.
Jako reżyser Lawton próbował swoich sił w 1949 roku. Następnie ukazał się film „Człowiek na wieży Eiffla”, ale ten film nie stał się sławny. Często w biografii artysty nie ma o nim żadnego wzmianki. Charles Lawton po raz drugi objął fotel reżysera w ramach projektu „Noc myśliwego”. Film miał premierę w 1955 roku. Początkowo była traktowana bardzo krytycznie, ale z czasem ten film otrzymał zasłużone pozytywne recenzje i dobrą ocenę w kasie.
Fakty biograficzne
Charles Lawton urodził się w 1899 roku. Jego urodziny: 1 lipca. Urodził się w miejscowości wypoczynkowej Scarborough. Ta osada znajduje się w North Yorkshire w Wielkiej Brytanii.
Ojciec chłopca nazywał się Robert Lawton, z urodzenia był Anglikiem. Nie miał nic wspólnego ze sztuką ani kreatywnością w taki sam sposób jak matka Karola. Robert zajmował się hotelarstwem, był właścicielem jednego z największych hoteli w Scarborough.
Matką przyszłego słynnego aktora była Eliza Conlon, która po ślubie przyjęła nazwisko męża. Pomogła ojcu Charlesa zarządzać hotelem. Z urodzenia była Irlandką. Eliza była bardzo pobożną kobietą, starała się wychowywać syna według wszystkich praw wiary katolickiej.
Początkowo Karol udał się na naukę do zamkniętej katolickiej szkoły dla chłopców, mieszczącej się w jego rodzinnym mieście. Nieco później przeniósł się do Stonehurst, brytyjskiej szkoły jezuickiej. Pomimo tego, że chłopiec od najmłodszych lat bardzo interesował się teatrem i kinem, w latach szkolnych był zaangażowany w klub teatralny, jego rodzice zakładali, że Charles pójdzie do biznesu. Mój ojciec planował przenieść na niego własność hotelu zaraz po ukończeniu studiów. Jednak Lawton miał w tym względzie zupełnie inne plany.
Po uzyskaniu podstawowego wykształcenia młody człowiek kategorycznie odmówił kojarzenia swojego życia z biznesem hotelarskim. Scena go przywołała. Dlatego Karol poszedł kontynuować studia w Królewskiej Akademii Sztuki i Dramatu. Wstąpił do tej prestiżowej instytucji edukacyjnej w 1925 roku. I należy zauważyć, że przyszły aktor pomyślnie ukończył Akademię, otrzymując złoty medal.
Podczas studiów w akademii Lawton zaczął budować swoją zawodową karierę aktorską. W 1926 zadebiutował na scenie. Jednym z jego pierwszych przedstawień był Generalny Inspektor, oparty na twórczości Nikołaja Wasiljewicza Gogola. A w 1928 roku został pierwszym aktorem, który zagrał Poirota w sztuce Alibi, opartej na powieści Agathy Christie.
Już na początku lat 30. Charles Lawton wyjechał do Ameryki, gdzie zadebiutował na scenie jednego z teatrów w Nowym Jorku. W tym czasie młodemu artyście udało się spróbować swoich sił w kinie. Kinematografia przyciągała Lawtona bardziej niż aktorstwo, więc wkrótce całkowicie przerzucił się na rozwijanie kariery filmowej. A w 1933 roku został nagrodzony „Oscarem” za pracę w filmie „Prywatne życie Henryka VIII”. Artysta otrzymał złotą statuetkę w nominacji „Najlepsza rola męska”. Od tego momentu stało się jasne, że w kinie Lawtona czeka wielki sukces.
W 1937 roku, we współpracy z Erichem Prommerem, Lawton otworzył własną wytwórnię filmową o nazwie Mayflower Pictures Corp.
Artysta odnalazł I i II wojnę światową. W obu przypadkach udał się na front, tymczasowo przestając aktywnie angażować się w rozwój swojej twórczej kariery. W czasie I wojny światowej, jeszcze jako nastolatek, służył jako szeregowiec. Początkowo był wśród żołnierzy Pułku Rowerowego, a następnie wstąpił do Pułku Northamptonshire, który był oparty na froncie zachodnim.
Przez dość długi czas słynny Charles Lawton działał jako „mentor” dla młodej obiecującej aktorki Maureen O'Hara. Poznali się, gdy dziewczynka miała 18 lat. Karol bardzo cenił jej naturalny talent, darzył ją najczulszymi uczuciami, a kiedyś nawet chciał adoptować dziewczynę, pomimo jej dorosłego wieku.
Kariera twórcza aktora zakończyła się w 1962 roku. Ostatnim obrazem, w którym się pojawił, był dramat polityczny „Rada i zgoda”. Po śmierci Charles Lawton został nominowany do Oscara za pracę w tym filmie.
Kariera filmowa: najlepsza praca
Pierwszymi filmami z udziałem młodego artysty były mało znane filmy krótkometrażowe wydane w 1928 roku. Rok później do kasy trafił film „Piccadilly”, który miał dość wysokie oceny i stał się bardzo udanym dziełem na początku kariery Charlesa Lawtona.
W latach 30. utalentowany aktor wystąpił w takich sensacyjnych filmach jak Stary straszny dom, Gdybym miał milion, Znak krzyża, Wyspa zagubionych dusz, Prywatne życie Henryka VIII, Koszyczki z ulicy Wimpole, Ruggles Red Gep, Les Miserables, Bunt na Bounty, Rembrandt, St. Martin's Lane, Tawerna Jamajka, Dzwonnik z Notre Dame.
W kolejnych latach wiele projektów, w które zaangażowany był artysta, otrzymało wysokie oceny krytyków filmowych i pozytywne recenzje widzów. Charles Lawton wystąpił m.in. w tak udanych filmach jak „Wszystko zaczęło się od Ewy”, „Opowieści z Manhattanu”, „Ta ziemia jest moja”, „Duch z Canterville”, „Podejrzany”, „Sprawa paradyny”, „Łuk Triumfalny”, „Wielkie godziny”,„ Lider Redskins i innych”,„ Little Bess”,„ Wybór Hobsona”.
Ostatnimi najbardziej uderzającymi dziełami kinowymi dla Charlesa Lawtona były role w filmach: „Świadek oskarżenia” (1957), „Spartakus” (1960), „Porada i zgoda” (1962).
Życie osobiste i śmierć
Przez całe życie aktor był żonaty tylko raz. Jego żoną została aktorka Eliza Lanchester. Ich znajomość miała miejsce w 1928 roku na planie jednego z filmów. Po ślubie mąż i żona wystąpili razem w 7 filmach.
Ślub Elizy i Karola odbył się zimą 1929 roku. Małżonkowie nie mieli dzieci. Według jednej wersji Eliza nie mogła zajść w ciążę. Według innego Lawton był homoseksualistą. Według trzeciej wersji aktor po prostu nie lubił bardzo dzieci i nie chciał kontynuować swojej rodziny.
Od kilku lat artysta zmaga się z rakiem. Niektóre źródła podają, że zdiagnozowano u niego raka pęcherzyka żółciowego. Inni twierdzą, że u Lawtona zdiagnozowano raka nerki.
Słynny aktor zmarł w połowie grudnia 1962 roku w Hollywood w USA. Został pochowany na cmentarzu Hollywood Hills. W chwili śmierci Charles Lawton miał zaledwie 63 lata.
