Wrotycz pospolity należy do dzikich roślin. Jego dobroczynne właściwości wykorzystywane są w celach leczniczych, a jego smak nadaje potrawom szczególnej delikatności.
Wrotycz pospolity jest rzadko spotykany na osobistych działkach. Jest tak powszechny na wolności, że wiele osób nawet nie myśli o nim jako o roślinie na rabaty kwiatowe. Niemniej jednak tę bezpretensjonalną bylinę można wykorzystać w ogrodzie farmaceutycznym, do naturalizacji w ogrodzie, a nawet posadzić w mixborder.
Wrotycz rozmnaża się, dzieląc kłącza, przesadzając je z natury wczesną wiosną. Roślina nie wymaga żyzności gleby, lubi dobre oświetlenie, podtopienia. Krzew rośnie dość szybko, dlatego wrotycz musi mieć miejsce „z marginesem”. Roślina nie wymaga pielęgnacji, dobrze reaguje na nawozy. Po kwitnieniu pędy są przycinane, co może spowodować nową falę kwitnienia jesienią. Raz na kilka lat krzew jest podzielony.
Roślina ma szerokie zastosowanie w medycynie. Napar wodny z koszyczków kwiatowych poprawia apetyt, wzmaga wydzielanie gruczołów przewodu pokarmowego, normalizuje trawienie, zwiększa wydzielanie żółci i potu, spowalnia akcję serca i podnosi ciśnienie krwi. Olejek eteryczny zawarty w liściach jest dobrym środkiem przeciw robakom i bakteriom.
Dobroczynne właściwości wrotyczu są wykorzystywane nie tylko w medycynie, ale także w gotowaniu. Kwiatostany wrotyczu można dodać podczas fermentacji kapusty, ogórków, pęcherzycy. Wrotycz w małych dawkach można dodawać do marynat do pomidorów, papryki, kalafiora. W browarnictwie wrotycz może zastąpić chmiel i może być również wykorzystany do produkcji kwasu chlebowego. W potrawach mięsnych, gulaszach warzywnych wrotycz łączy się z czerwoną papryką, w słodkich wypiekach dodaje się go zamiast imbiru.
