Ann Blyth to amerykańska aktorka, nominowana do Oscara w 1945 roku. Ponadto jest właścicielką spersonalizowanej gwiazdy w Hollywood Walk of Fame. I chociaż Amy Blint od dawna nie grała w roli głównej, wielu kinomanów wciąż pamięta i kocha zdjęcia z jej udziałem.
Wczesne lata i wczesna kariera
Ann Blyth urodziła się 16 sierpnia 1928 roku. Kiedy była bardzo młoda, jej rodzice rozwiedli się. Ann wraz z siostrą została z matką.
Przyszła aktorka spędziła dzieciństwo w Nowym Jorku. Tutaj uczęszczała do szkoły katolickiej. Również od wczesnego dzieciństwa Anne studiowała operę i brała udział w dziecięcych audycjach radiowych.
W 1941 roku zadebiutowała na Broadwayu - zagrała jedną z ról w dramacie Lillian Hellman „Watch on the Rhine” (1941). W tym przedstawieniu Ann grała przez dwa lata (w sumie w tym czasie pokazano go 378 razy).
Po jednym z przedstawień Ann Blyth zaproponowano kontrakt z Universal Film Studio. I wkrótce pojawiła się w filmach. Pierwsze filmy, w których wystąpił Blyth, nosiły tytuły Demolition of the Old Quarter (1944) i Mary Monahans (1944).
Życie i twórczość aktorki od 1945 do 1957
Rok po debiucie filmowym Ann Blyth spodziewała się dużego sukcesu. W 1945 roku ukazał się słynny film noir Michaela Curtisa „Mildred Pierce”. Tutaj Blyth grał Vedę - chciwą i arogancką dziewczynę, która dosłownie dręczy matkę (jej rolę grała inna gwiazda filmowa Złotego Wieku Hollywood - Joan Crawford) swoimi kaprysami. Amerykańscy krytycy filmowi bardzo dobrze ocenili pracę Ann w tym filmie. Ponadto ta praca przyniosła aktorce nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Jednak nadal nie miała szans na wygraną w tej nominacji.
Anne miała wypadek wkrótce po nakręceniu Mildred Pierce. Podczas wakacji w kurorcie Lake Arrowhead bezskutecznie upadła i uszkodziła plecy. Aktorka wyzdrowiała z tej kontuzji przez około półtora roku.
Pod koniec lat czterdziestych Ann Blyth miała kilka ciekawszych ról. W 1947 zagrała rolę córki gangstera, Sheili w Killer McCoy. Film stał się przebojem kasowym swoich czasów.
Innym uderzającym filmem z udziałem Anne Pearce jest dramat więzienny Brute Force Julesa Dassina (1947). Tutaj gra Ruth Collins, kobietę chorą na raka, której mąż jest uwięziony.
A w 1948 roku w filmie „Pan Peabody i Syrenka” (1948) zagrała tylko bajkową bohaterkę z rybim ogonem. I chociaż, zgodnie z fabułą, ta bohaterka była głupia, publiczność zapamiętała grę aktorki. Warto również zauważyć, że w 1949 roku Ann Blyth została przedstawiona jako syrena w jednym z komiksów Supermana.
W 1951 roku aktorka zagrała w musicalu The Great Caruso. Ann Blyth zagrała rolę Dorothy Benjamin, przyjaciółki włoskiego tenora Anthony'ego Caruso.
W grudniu 1952 roku, na miesiąc przed kolejnymi wyborami prezydenckimi w Stanach Zjednoczonych, ukazał się wywiad Anne Blyth, w którym stwierdziła, że jest zwolenniczką Partii Republikańskiej, a konkretnie Dwighta D. Eisenhowera. Następnie wyraziła poparcie dla innych republikańskich prezydentów – Richarda Nixona, Ronalda Reagana, George'a W. Busha.
W grudniu 1953 Blyth zakończyła współpracę z Universal Studios i podpisała kontrakt z Metro-Goldwyn-Mayer. W tym samym 1953 roku zagrała w filmie „Wszyscy bracia byli odważni”. Aktorka pojawiła się tutaj w postaci Priscilli – piękności, o której miłość walczą dwaj bracia wielorybnicy…
Innym ciekawym filmem z filmografii Ann Blyth jest „Slander” (1957). Fabuła tego filmu obraca się wokół tabloidowej gazety „Prawdziwa prawda”, która rozpowszechnia brudne plotki o gwiazdach. Blyth gra Connie, żonę Scotta Martina, twórcy telewizyjnego programu dla dzieci, który najpierw odniósł sukces, a następnie, dzięki artykułowi, który ukazał się w „Prawdziwej prawdzie”, stracił nie tylko karierę, ale także syna…
Ogólnie rzecz biorąc, rok 1957 okazał się dla Blytha dość owocny. W tym roku oprócz „Slandera” ukazały się dwie biografie z aktorką – „The Story of Buster Keaton” (tutaj Anne Blitt zagrała rolę młodej reżyserki obsady Glorii Brent) i „The Helen Morgan Story” (tutaj ona grał głównego bohatera).
Ann Blyth po wyjściu z kina?
Po 1957 roku aktorka praktycznie nie działała w Hollywood, chociaż nadal pracowała w telewizji i teatrze.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych grała role w serialach "Strefa mroku", "Sprawiedliwość Burke'a", "Sedno sprawy", "Teatr Twórców Zawieszenia" itp.
Ponadto w tym czasie Ann Blyth pojawiła się w postaci typowej amerykańskiej gospodyni domowej w reklamach ciastek, babeczek i ciast owocowych marki Hostess.
W 1985 roku, po nakręceniu jednego z odcinków serialu Murder, She Wrote, aktorka zakończyła karierę aktorską.
Ale nie zniknęła całkowicie z pola widzenia mediów. Od czasu do czasu Blyth uczestniczył w imprezach towarzyskich, brał udział w pracach charytatywnych. Wiadomo, że pomagała organizacjom takim jak Komitet Narodowy Partii Republikańskiej, Amerykańskie Towarzystwo Biblijne, Amerykański Czerwony Krzyż itp.
Teraz Ann Blint ma ponad dziewięćdziesiąt lat, a opinia publiczna niewiele wie o jej obecnym życiu.
Mąż i dzieci aktorki
W 1953 roku Blyth została żoną dr Jamesa McNulty'ego, brata słynnego piosenkarza Dennisa Daya, który w rzeczywistości ich przedstawił. Po ślubie Ann Blyth zaczęła poświęcać swojej pracy znacznie mniej czasu.
Urodziła pięcioro dzieci z Jamesa: w 1954 r. urodził się chłopiec Timothy Patrick, w 1955 r. - dziewczynka Maureen Ann, w 1957 r. - dziewczynka Kathleen Mary, w 1960 r. - chłopiec Terence Grady, w 1963 r. - dziewczynka Eileen Alana.
Para mieszkała razem przez ponad pięćdziesiąt lat, aż do śmierci Jamesa (zmarł 13 maja 2007 r.).
