Muzyka to rodzaj sztuki, która rozwija się w czasie, głównym środkiem wyrazu w niej są dźwięki o różnej wysokości i barwie. Jest często nazywany językiem duszy ze względu na jego wszechstronność i zrozumiałość dla większości ludzi. Aby jednak zrozumieć tego rodzaju dzieło, trzeba znać podstawy jego budowy.
Instrukcje
Krok 1
Głównymi cechami muzyki w kolejności rosnącej trudności są rytm, wysokość i barwa. Pierwszy punkt ma ten sam charakter, co zmiana pory dnia, pory roku, tętna, kroku i inne cykliczne operacje. Dlatego podczas nagrywania muzyki w studiu najpierw pisana jest część sekcji rytmicznej – instrumenty perkusyjne i basowe.
Rytm i wysokość to już melodia, coś bardziej rozwiniętego. A wraz z dodatkiem barw różnych instrumentów pojawia się prawdziwie profesjonalna aranżacja.
Barwa – z francuskiego „farba” – specyficzna tonacja instrumentu lub głosu. Może być zimny, przezroczysty, gęsty, dźwięczny, z podtekstami lub podtonami, przenikliwy, melodyjny, suchy itp.
Krok 2
Zmieniając tempo, rytm, wysokość i barwy, muzyka wywołuje w naszym umyśle skojarzenia z takim czy innym stanem: niepokój, smutek, gorycz, agresja, radość, triumf. Tak więc w zależności od charakteru muzyki (szybka durowa muzyka taneczna z wirtuozowskim wzorem rytmicznym lub wolna mollowa, z wyważonym rytmem) doświadczamy różnych emocji (podniecenia i zabawy lub melancholii, jakbyśmy grzebali ukochaną osobę).
Zimne dźwięki fletu mogą przywołać wspomnienia chłodnej nocy, blasku księżyca. Często powierza się jej przyjęcie przedstawiające samotność, zamieszanie. Pizzicato smyczków jest jak pełzanie człowieka, sekretne podejście do czegoś wielkiego. Z głosem każdego instrumentu wiąże się wyjątkowe skojarzenie.
Krok 3
Tytuł utworu muzycznego może też sugerować, co kompozytor chciał powiedzieć. Stan lub zdarzenie można opisać za pomocą dźwięku. Muzyka o określonej nazwie gatunkowej nazywana jest muzyką programową i obejmuje takie odmiany jak: opera, balet, symfonia, obraz symfoniczny, pieśń, taniec, cykl, sonata. W pracach nieprogramowanych nie ma bezpośrednich wskazań stanu czy emocji, których należy doświadczyć, więc pole do ucieczki fantazji jest szersze.
Krok 4
Posłuchaj tonalności, harmonii. Warto posłuchać utworu z partyturą przed oczami i śledzić rozwój.
