Klucz basowy jest jednym z głównych klawiszy muzycznych. Każdy początkujący pianista spotyka się z nim niemal natychmiast, gdy tylko zaczyna czytać nuty na lewą rękę. Klucz basowy ma również drugie imię – „klawisz fa”, ponieważ wskazuje ono położenie tej konkretnej nuty na pięciolinii.
Czy to jest to konieczne
- - nuty zapisane w kluczu basowym.
- - książka muzyczna.
Instrukcje
Krok 1
Przyjrzyj się bliżej, jak wygląda klucz basowy. Ma punkt, od którego zaczyna się lok i dwa dodatkowe punkty z tyłu. Ponadto są napisane powyżej i poniżej linijki, na której stoi pierwszy punkt. We współczesnej literaturze fortepianowej jest to czwarta linijka od dołu i na niej zapisana jest nuta F małej oktawy. Są jeszcze dwa podobne klawisze - baryton i bassoprofund. W pierwszym przypadku fa małej oktawy jest zapisane na trzeciej linijce, w drugim - na piątej. Ale takie klawisze praktycznie nie występują w głównym nurcie literatury muzycznej.
Krok 2
Zbuduj skalę od małej oktawy fa w górę iw dół. Podobnie jak w przypadku klucza wiolinowego, notatki są pisane na i pomiędzy władcami. Tak więc sól oktawy molowej znajduje się między czwartą i piątą władcą, odpowiednio a i si, na i powyżej piątej. Znajdź odpowiednie dźwięki na klawiaturze i zapamiętaj żądane klawisze.
Krok 3
Znajdź e i re małej oktawy. Są one zapisywane odpowiednio między trzecim a czwartym wierszem i na trzecim. Między trzecim a drugim będzie robić, na drugim - si, między drugim a pierwszym - a, a na pierwszym - sól. F w oktawie dużej znajduje się pod pierwszą linijką, czyli w tym samym miejscu, w którym D jest pierwszym w kluczu wiolinowym.
Krok 4
Po zapamiętaniu proporcji dźwięków i nut zapisanych na głównych władcach pięciolinii, przejdź do dodatkowych władców. Najlepiej zacząć od wyższych dźwięków. Znalazłeś już C małej oktawy. Następny dźwięk po nim jest do pierwszej oktawy. Wskazuje na to dopisek na pierwszej dodatkowej linijce od góry. Przypomnijmy, że w kluczu wiolinowym ta sama nuta znajduje się na pierwszym dodatkowym dole. Dzięki tej prostej sztuczce mnemonicznej możesz bardzo szybko określić, które nuty są zapisywane na innych dodatkowych linijkach. Nie będziesz już musiał ich liczyć od linii fa zapisanej na czwartej linijce. Co więcej, w końcu tych nut będzie mniej, w skrajnym przypadku trzeba będzie zapamiętać lub znaleźć więcej re, mi i fa. Jeśli partia lewej ręki zawiera wyższe dźwięki, wygodniej jest użyć klucza wiolinowego. I robi się to dość często.
Krok 5
Uwagi na temat dodatkowych linijek znajdujących się na dole pięciolinii, wskazane jest, aby dowiedzieć się wszystkiego. Jest ich sporo i bardzo niewygodne jest liczenie za każdym razem. Więc znajdź je raz. Możesz zapisać skalę malejącą i podpisać nazwy nut. Osiągnąłeś już dużą oktawę F, jest ona pod pierwszym władcą. Policz, gdzie znajdują się pozostałe dźwięki dużej oktawy, kontraoktawy i subkontroktawy (na konwencjonalnej klawiaturze fortepianowej jest to niekompletne).
