Dla niektórych słuchaczy dziewczyna śpiewająca rockowe piosenki wciąż jest czymś egzotycznym. Grupy rockowe z kobiecym wokalem wciąż znajdowały się w ZSRR, a ich liczba w Rosji wciąż rośnie.
Historia kobiecych wokali rockowych w ZSRR
W ZSRR muzyka rockowa pojawiła się w latach sześćdziesiątych. Nawet przez „żelazną kurtynę” miłość do grupy „The Beatles” wyciekła do radzieckiej młodzieży. Od tego momentu zaczęły powstawać oficjalnie zatwierdzone zespoły wokalno-instrumentalne oraz nielegalne grupy. W pierwszym przypadku młodzi ludzie otrzymali dyplom wyższego lub średniego wykształcenia muzycznego i zatrudnili się jako muzycy. Muzyka w tym przypadku została ocenzurowana. W przypadku amatorskiej działalności muzycznej członkowie grupy musieli pracować gdzie indziej, aby nie być pasożytami, a pobieranie dochodów z koncertów dla nielegalnych grup było zabronione.
Pierwszą odnoszącą sukcesy wokalistką w grupie rockowej w ZSRR była Zhanna Aguzarova, która śpiewała w grupie „Bravo”. Yvonne Anders, jak sama siebie nazywała, dołączyła do zespołu w 1983 roku. Minęło dwadzieścia lat, zanim po szerzeniu się rocka w ZSRR pojawiła się pierwsza grupa rockowa z kobiecym wokalem. Grupa komponowała utwory w stylach rockabilly i new wave. Zhanna wyróżniała się szokującym wyglądem i charyzmatycznym zachowaniem na scenie. Jako typowa gwiazda rocka miała problemy z prawem. Zhanna sfałszowała swój paszport, a za to przestępstwo była śledzona.
W latach osiemdziesiątych poza Zhanną Aguzarową znano tylko kilka kobiet, które śpiewały rock. W tej samej dekadzie pojawiła się kolejna błyskotliwa wokalistka o imieniu Anastasia Poleva. Stworzyła grupę o nazwie „Nastya”. Zespół powstał w Jekaterynburgu. Twórczość grupy należy do pierwszej fali uralskiego rocka.
Wokalista z lat osiemdziesiątych, Yanka Diaghileva, wciąż cieszy się popularnością wśród fanów gatunku art song. Wykonywała utwory w kierunku syberyjskiego punka, post-punka, psychodelicznego rocka. Jej życie zostało tragicznie skrócone w wieku zaledwie dwudziestu czterech lat.
Natalia Platitsyna śpiewała w grupie Zero Seven, która powstała w 1987 roku w Archangielsku. Natalia zmarła w wieku zaledwie trzydziestu siedmiu lat. W trakcie swojej działalności twórczej udało jej się wydać sześć albumów. Grupa wydała kolejną płytę po śmierci solisty.
Rockowcy lat dziewięćdziesiątych
W latach dziewięćdziesiątych wokalistki w zespołach rockowych wciąż były rzadkością. Popularność zyskiwała grupa „Kowczeg”, kierowana przez Olgę Arefiewę. W latach dziewięćdziesiątych Masza Makarowa z grupy „Masza i Niedźwiedzie”, piosenkarka Zemfira, Julia Cziczerina, Julia Arbenina, Rada Anchevskaya z grupy „Rada i Blackthorn”, Marina Cherkunova z grupy „Total”, Anna Gerasimova z grupy” Umka i Bronevik”, Natalia Pivovarova z grupy „Hummingbird”, piosenkarka Utah.
W latach dziewięćdziesiątych wśród kobiet śpiewających rock panowała tendencja do wyglądania brutalnie lub chłopięco. Odnosi się wrażenie, że zaczynając podbijać sferę męską, starali się odpowiednio wyglądać.
Zespoły rockowe z kobiecym wokalem na początku XXI wieku
Na początku tego stulecia pojawiły się nowe rosyjskie grupy muzyczne z kobiecym wokalem. Dziewczyny zaczęły śpiewać w różnych stylach i wyglądać bardziej urozmaicone.
W 2002 roku grupa Slot pojawiła się w Moskwie. Rok później do grupy dołączyła Daria Stavrovich z Niżnego Nowogrodu, a popularność grupy zaczęła rosnąć. Daria ma potężny sopran. Po mistrzowsku posługuje się dzieleniem dźwięku, nie każda wokalistka potrafi zaśpiewać jej piosenki. Dasha śpiewa piosenki w stylu alternatywnego rocka i nu metalu, sama pisze piosenki, od dzieciństwa gra na pianinie i uczy się grać na gitarze. Dashę uczyła śpiewać matka, z zawodu śpiewaczka operowa. Daria najpierw wstąpiła do szkoły muzycznej w Niżnym Nowogrodzie, ale później zrezygnowała i uzyskała wyższe wykształcenie muzyczne już w Moskwie. Dziesięć lat po rozpoczęciu pracy w grupie „Slot” Daria postanowiła stworzyć własny projekt o nazwie „Nuki”. W 2014 roku podjęto próbę na piosenkarza. Wściekły fan dźgnął ją kilka razy w krtań. Po tak ciężkich kontuzjach była możliwość utraty głosu, ale Daria szybko wróciła na scenę. Dwa lata po niefortunnym wydarzeniu Daria została nawet półfinalistką programu telewizyjnego „The Voice”.
Lusine Gevorkyan można uznać za genialną wokalistkę na scenie rockowej w Rosji. Sukces przyszedł do niej z Tracktor Bowling, do którego dołączyła w 2004 roku. Lusine nagrała album w pierwszym roku swojego udziału w grupie, wyruszyła w trasę po kraju i występowała na głównych festiwalach. W 2012 roku Lusine i basista zespołu Witalij stworzyli kolejny projekt o nazwie „Louna”. Tracktor Bowling zagrał swój ostatni koncert jesienią 2017 roku, podczas gdy Louna nadal aktywnie tworzy piosenki i gra koncerty. Lusine ma głębokie mezzosopranowe brzmienie i wie, jak zastosować różne rockowe techniki wokalne: growling, krzyki i podziały. Sama Lusine pisze muzykę i teksty, gra na pianinie. Lusine łączy działalność koncertową i kompozytorską z nauczaniem. Wśród jej uczniów są wokaliści zespołów „LaScala”, „Lori! Lori!” i inne bardzo znane zespoły w Rosji.
W 2004 roku w Kazaniu powstała grupa Murakami. Muzycy zaprosili Dilyarę Vagapovą na miejsce solistki grupy. Dwa lata później zespół wydał swój pierwszy album. W 2010 roku piosenka grupy Murakami stała się ścieżką dźwiękową do filmu Realnaya Skazka, a grupa stała się sławna w Rosji. W tym samym roku grupa wzięła udział w konkursie „Nowa Fala”. W 2014 roku zespół staje się znany nie tylko słuchaczom muzyki rockowej, ale także masowej publiczności. Dilyara Vagapova wzięła udział w programie telewizyjnym Voice. Dilyara nie ma wykształcenia muzycznego, ale jej osiągnięcia potwierdzają, że dziewczyna jest prawdziwym profesjonalistą w swojej dziedzinie.
W 2002 roku w Petersburgu pojawiła się grupa Iva Nova. Rok później solistką grupy została Anastasia Postnikova. Przez cały czas istnienia kolektywu grały w nim tylko dziewczyny, a dziewczęce grupy rockowe w Rosji są uważane za rzadkie zjawisko. Członkowie zespołu tworzą utwory w stylu folk, art-rock, folk-rock. Dziewczyny wykonują piosenki nie tylko po rosyjsku, ale także po tatarsku, bułgarsku, ukraińsku i gruzińsku. Grupa regularnie koncertuje w Rosji i Europie. Rudowłosa piosenkarka nie tylko wykonuje piosenki, ale także pisze wiersze, gra na klawiszach i perkusji.
W 2003 roku w Petersburgu rozpoczęła działalność grupa „Surganova and Orchestra”. Jej liderem została Svetlana Surganova, która wcześniej występowała w grupie Night Snipers. Grupa wykonuje utwory w stylach art rock, indie rock, trip-hop, rock elektroniczny. Svetlana pisze wiersze i gra na skrzypcach, gitarze i perkusji. W trakcie działalności twórczej grupa wydała dziewięć pełnowymiarowych albumów.
W 1999 roku w stolicy powstała grupa Melnitsa. Popularność grupy pojawiła się dopiero w 2005 roku. Wokalistką grupy jest Natalia O'Shey, wokalistka o mocnym głosie. Zespół wykonuje folkowe i melodyjne piosenki rockowe. Wykonawca pisze także wiersze, gra na irlandzkiej harfie i perkusji oraz jest właścicielem gitary. Natalia jest liderem i dyrektorem artystycznym zespołu.
Zespoły rockowe z kobiecym wokalem po 2010 roku
Wraz z nadejściem nowej dekady w Rosji zaczęło pojawiać się wiele grup z kobiecym wokalem. W tym czasie granice między gatunkami zaczęły się zacierać. Coraz więcej muzyków eksperymentuje mieszając różne style. W rocku słychać domieszki hip-hopu, jazzu, soulu, funku, popu i muzyki elektronicznej.
