Produkty gipsowe są w stanie ożywić każde wnętrze, nadać mu indywidualności. Zwłaszcza jeśli nie są wykonane fabrycznie, ale samodzielnie - według własnego szkicu. Technologia ich tworzenia nie jest aż tak skomplikowana.
Przy tworzeniu własnych wyrobów gipsowych obowiązują dwie zasady działania. Pierwszy to wypełnienie. Opcja jest pracochłonna, wymagająca stworzenia prototypowego modelu (wykonanego z drewna, plasteliny, gliny) i formy do wypełnienia, ale pozwala na stworzenie pięknych kształtów wolumetrycznych. Drugi sposób to rzeźbienie w gipsie. Bardziej nadaje się do tworzenia dekoracyjnych, płaskich ozdób. Z narzędzi potrzebujesz tylko szkicu, szydła i dobrego noża lub skalpela.
Jako „model” do stworzenia formy do wypełnienia gipsem możesz użyć gotowego produktu, który Ci się podoba (na przykład figurki). Jest starannie smarowany wazeliną lub smarem silikonowym i układany na płaskiej powierzchni (pokrytej lub w inny sposób zabezpieczonej), wokół niego wykonywana jest drewniana lub stalowa rama, która jest również smarowana, aby przyszły kształt nie przyklejał się. Następnie do ramy wlewa się roztwór gipsu o konsystencji gęstej śmietany, biorąc pod uwagę, że model można wyjąć z formy po wyschnięciu.
Jeśli model do stworzenia formy został wykonany samodzielnie, musi być mocny, wysuszony, polakierowany.
Gdy roztwór stwardnieje, model zostaje wyjęty. Przyszła forma jest dokładnie wysuszona, wady są neutralizowane (na przykład doły z pęcherzyków powietrza) za pomocą tego samego roztworu tynku, lakierowanego od wewnątrz. Po wyschnięciu lakieru forma jest gotowa do wypełnienia gipsem w celu stworzenia produktu końcowego, ale pamiętaj o oczyszczeniu i nasmarowaniu go przed każdym kolejnym wylaniem. Figury o skomplikowanym kształcie są najczęściej składane z kilku części, odlewane oddzielnie.
Najwygodniej jest wypełnić formę w dwóch etapach: najpierw cienką warstwą wypełniającą wszystkie małe ubytki, a następnie - luzem. Jeśli produkt jest duży, przydatne będzie wzmocnienie go zbrojeniem. Gotowa figura dobrze nadaje się do kolorowania. Do ostatecznej obróbki wskazane jest pokrycie go warstwą wosku lub lakieru.
Reliefowe talerze, ozdoby, ozdobne wstawki są wygodniejsze do wykonania poprzez rzeźbienie na tynku.
Aby stworzyć szkic przyszłej ozdoby, potrzebujesz grubego papieru do rysowania (jeśli elementy są powtarzalne, wygodnie będzie go kilkakrotnie złożyć). Narysowane są na nim kontury przyszłego wzoru, a nakłucia są wykonywane wzdłuż linii w pewnej odległości od siebie szydłem lub igłą. Rama o wymaganym rozmiarze (ok. 3 cm wysokości) umieszczana jest na płaskiej zabezpieczonej powierzchni.
Gips wlewa się w dwóch etapach. Pierwsza warstwa, wypełniająca formę w 2/3, jest przygotowana w proporcji 2 części gipsu na 3 części wody. Wlej (bez mieszania), gdy uzyska konsystencję śmietany. Druga warstwa jest przygotowywana w tej samej proporcji, ale bardzo dokładnie ugniatana. Górną część wylewa się 10 minut po pierwszej, przecierając utwardzoną powierzchnię wilgotną szmatką.
Po 10-15 minutach usunięcia przeszkadzających listew można przenieść wzór na powierzchnię tynku. Aby to zrobić, arkusz z przebiciami jest równomiernie układany na półfabrykacie gipsowym i posypywany suchym pigmentem (budząc się przez otwory, tworzy kropkowany wzór). Skalpelem lub nożem na gipsie wykonuje się starannie cięcie równoległe do wzoru (z wcięciem 2-3 mm w kierunku „tła”), następnie tym samym nożem ostrożnie usuwa się warstwy tła, aby ornament wystaje.
