Dario Grandinetti jest argentyńskim aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Laureat nagrody Emmy dla najlepszego aktora telewizyjnego oraz Silver Shell Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian.
Aktor wielokrotnie współpracował ze znanymi reżyserami, m.in. P. Almodovarem, A. Dorią. Twórcza biografia Dario zaczęła się od występów na scenie teatralnej. Wykonawca trafił do kina na początku lat 80. XX wieku. Zagrał swoje pierwsze role w popularnym argentyńskim serialu telewizyjnym.
Aktor zagrał już ponad 70 ról w projektach telewizyjnych i filmowych. Występował także w wielu popularnych dokumentach i programach rozrywkowych.
Fakty biograficzne
Dario urodził się wiosną 1959 roku w Argentynie. Całe dzieciństwo spędził w Rosario. Gdy młodzieniec miał 17 lat, rodzina przeniosła się do małego miasteczka Las Rozas. Mieszkali tam przez kilka miesięcy, po czym wrócili.
Od dzieciństwa Dario bardzo lubił piłkę nożną. Uczęszczał do szkoły sportowej i grał w jednej z lokalnych drużyn młodzieżowych należących do Old Boys klubu Atlético Newell. Ale Grandinetti nie zbudował kariery sportowej, choć pozostał zagorzałym fanem piłki nożnej.
Ojciec chłopca pracował dla firmy zajmującej się zbiorem zbóż La Junta Nacional de Granos. Dario, po ukończeniu szkoły średniej, przez pewien czas pracował dla tej firmy. Jednak uniesiony kreatywnością i teatrem, postanowił poświęcić swoje dalsze życie sztuce. Wyjechał do Buenos Aires, gdzie zaczął uczęszczać na zajęcia aktorskie.
Kreatywny sposób
Przez pewien czas Dario pracował w teatrze, a potem postanowił spróbować swoich sił jako aktor filmowy.
Debiut na ekranie miał miejsce w Grandinetti w 1980 roku. Zagrał niewielką rolę w argentyńskim serialu melodramatycznym Senorita Andrea w reżyserii Nicolasa Del Boca.
Potem nastąpiła praca w projektach telewizyjnych i filmach: „Dziedzictwo miłości”, „Urzeczywistnij”, „Tak jak my”, „Oczekiwanie na transport”, „Decyzja o ryzyku”, „Sto razy nie”, „Złoto i brud”.
W 1992 roku ukazał się komediowy melodramat Ciemna strona serca w reżyserii Elisio Subiela, w którym główną rolę zagrał Dario.
Film opowiada o młodym poecie Oliveiro, który szuka swojej jedynej kobiety, która potrafi latać. Spotyka wiele dziewczyn, ale żadna z nich nie jest ucieleśnieniem jego marzeń. Pewnego dnia poznaje Annę, pracującą prostytutkę, i zakochuje się w niej. Teraz musi zdecydować, czy to prawdziwa miłość, czy tylko przelotna namiętność. Oliveiro nieubłaganie podąża za Śmiercią, potajemnie zakochany w poecie. Ale po poznaniu Anny zdaje sobie sprawę, że mężczyzna nigdy do niej nie będzie należeć, bo miłość jest zawsze silniejsza od śmierci.
Film ubiegał się o wpisanie na listę nominowanych do „Oskara”, ale przedstawiciele akademii filmowej odrzucili wniosek. Film był pokazywany na kubańskich i brazylijskich festiwalach filmowych, gdzie zdobył wysokie oceny widzów i krytyków filmowych.
W 1995 roku Grandinetti zagrał główną rolę w fantastycznym melodramacie Nie umieraj bez mówienia dokąd zmierzasz. Następnie zagrał w popularnym argentyńskim serialu telewizyjnym „Dzieci”, który opowiada o dzieciach z sierocińca „Corner of Light”.
W dramacie „Tango dla dwojga” w reżyserii J. Chavarre aktor ponownie dostał główną rolę i zdobył nagrodę Argentyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych.
Jedną z głównych ról zagrała Grandinetti w „Porozmawiaj z nią” Pedro Almodovara. Jego partnerami na planie zostali Javier Camara i Leonor Watling.
Główny bohater filmu, dziennikarz Marko, poszukuje ciekawej fabuły do nowego artykułu. Spotyka niesamowitą torreadorkę Lydię i zakochuje się w niej. Ale wszystkie nadzieje na szczęśliwą przyszłość pryska, gdy Lydia zostaje potrącona przez wściekłego byka podczas walki byków. Cudem pozostaje przy życiu, ale zapada w śpiączkę. W szpitalu Marco spotyka Benigno, który opiekuje się Alicią, swoją ukochaną dziewczyną, która od kilku lat nie opamiętała się. Pomaga Marco w trudnych chwilach i zaszczepia w nim wiarę w cud.
Film zdobył Oscara za najlepszy scenariusz, a także Złoty Glob, Brytyjską Akademię i Cezara za najlepszy film zagraniczny.
Aktor zagrał w wielu znanych projektach, m.in.: „Dzień, w którym umarła cisza”. Ostatnia chwila, Ciemna strona serca 2, Burzowa pogoda, Słowa zabójcy, Miasto słońca. Miłość powtórzona, sekretny południk, papierowe wesele, majowe dni, neonowe ciało, strach na wróble, nieuniknione, dzikie historie, hipnotyzer, Julia, pakt, "Hierro".
Nominacje, nagrody i wyróżnienia
Po zagraniu w filmie „Ciemna strona serca” Grandinetti był nominowany do nagród na Gramado Film Festival i Havana Film Festival.
Za rolę w Dniu śmierci w ciszy aktor był nominowany do Festiwalu Filmowego w Cartagenie.
W 1999 roku zdobył Srebrną Nagrodę Kondorów Argentyńskiego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora w tangu dla dwojga.
Aktor otrzymał także Nagrodę Konex, Fantasporto, Srebrną Muszlę Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San Sebastian. Został pierwszym wykonawcą z Argentyny, który otrzymał prestiżową międzynarodową nagrodę Emmy.
Życie osobiste
Dario był dwukrotnie żonaty. Pierwszą wybranką była artystka Eulalia Lombarta Lorca. Pobrali się w 1989 roku i mieszkali razem przez 3 lata. W tym związku urodziło się dwoje dzieci: Maria Eulalia i Juan.
Drugą żoną była była modelka i aktorka Marisa Mondino. Ślub odbył się 7 kwietnia 1995 roku. Rok później w rodzinie urodziła się córka Lucia. U dziewczynki zdiagnozowano wrodzoną, nieuleczalną chorobę. Dziecko zmarło w 1997 roku. Wtedy urodziła się druga córka Dario i Marisy, Laura. W rezultacie to małżeństwo było krótkotrwałe. W 2006 roku para rozstała się.
Od 2016 roku Grandinetti spotyka się z hiszpańską aktorką Pastor Vega.
