Jedną z najciekawszych roślin mięsożernych, które można uprawiać w domu, jest muchołówka. Mimo swojej egzotyki jest dość łatwa w utrzymaniu, choć istnieje kilka zasad, których właściciel powinien bezwzględnie przestrzegać.
Muchołówka Wenus jest rośliną dość kapryśną, dlatego aby zadowolić właścicieli, należy przestrzegać pewnych zasad hodowli.
Dla zakładu bardzo ważny jest czas zakupu. Nie należy „przeszkadzać” muchołówce od końca września do kwietnia-maja, ponieważ w tym czasie kwiat zaczyna się hibernować i po „przebudzeniu” może umrzeć. Jeśli zakup miał miejsce w tym czasie, konieczne jest umieszczenie rośliny w chłodnym pomieszczeniu (parapet, balkon) o temperaturze 10-15 ° C.
Warto podlewać roślinę tylko z palety (w żadnym wypadku od góry), raz na 2-3 dni. Gleba powinna być lekko wilgotna, ale nie zalana wodą, ponieważ w tym przypadku kwasowość bardzo wzrasta, prowadząc do śmierci muchołówki.
Muchołówka na Wenus uwielbia bezpośrednie światło słoneczne (co najmniej 4 godziny jasnego światła słonecznego lub lamp dziennie), więc trzymaj doniczkę po słonecznej stronie.
Bardzo charakterystyczną cechą muchołówki są zapadające się liście, którymi roślina łapie owady na pokarm. Nie można ich zmusić do zamknięcia „na próżno”. Jeśli naprawdę chcesz pokazać mechanizm łapania, lepiej włożyć do pułapki owada (komara, małą muchę) i pozwolić, by roślina sama go złapała. Warto pamiętać, że „puste” zamknięcia pułapek powodują kolosalne wyzwolenie energii i kwiat może umrzeć. Roślina zjada nie więcej niż 3-4 razy w ciepłym sezonie, czyli około 1 raz w miesiącu.
