Czasami naprawdę chcę wiedzieć, jak wyglądasz - tata czy mama, dziadek czy babcia. Może Brad Pitt? Uderzające podobieństwo do kogoś sławnego z wyglądu może dać człowiekowi zdwojoną uwagę i jeśli znajdzie sposób na wykorzystanie tej uwagi, będzie na koniu.
Instrukcje
Krok 1
Pierwszym sposobem jest, że tak powiem, badanie opinii publicznej. Oczywiście opinia publiczna może być nadmiernie subiektywna, zwłaszcza jeśli chodzi o babcię ze strony matki i babcię ze strony ojca. Tutaj raczej nie dowiesz się prawdy: po pierwsze będziesz strasznie podobny do jej córki, podczas gdy drugi natychmiast odkryje nos ojca, usta ojca i uszy ojca. Lepiej zapytać przyjaciół, znajomych, po prostu przechodniów. Porównaj liczbę odpowiedzi, a wtedy prawda stanie się jasna.
Krok 2
Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak wyglądasz z odległych przodków, skorzystaj ze zdjęć. Tutaj musisz poznać specyfikę fotografii w szczególności i obrazów w ogóle. Jeśli zrobisz zdjęcie prababci, zrobione, gdy się śmieje, i porównasz je ze zdjęciem z dzieciństwa, na którym obrażona przez kogoś gorzko płaczesz, to raczej nie znajdziesz podobieństwa, a zdjęcia w paszporcie może rozwiązać ten problem. Ale kiedy robisz zdjęcia dwóm osobom połączonym podobnym stanem emocjonalnym, nie zapominaj, że oświetlenie, farba i inne czynniki mogą odgrywać szkodliwą rolę i znowu nie będziesz nikogo z nikim porównywać.
Krok 3
Istnieją specjalne programy do porównywania twarzy, w których można na przykład porównać swoją twarz z twarzą celebryty. Mają różne procenty dokładności. Jeśli jednak skorzystasz z takich programów, nie zapominaj, że „gwiazda” na obrazie i „gwiazda” w życiu codziennym to różni ludzie. Jeśli porównujesz się do Johnny'ego Deppa, nie rób zrzutu ekranu z Piratów z Karaibów z twarzą Jacka Sparrowa na widoku. I odwrotnie, jeśli chcesz porównać się z bohaterem, nie myl i nie rób zdjęcia Angeliny Jolie bez makijażu.
Krok 4
Nie traktuj słowa „być jak ktoś” jednostronnie. W końcu możesz być podobny wewnętrznie, a nie zewnętrznie. Pozory są bardzo trudne do naśladowania; ale niektóre funkcje wewnętrzne są stale zapożyczane przez wszystkich. Na tym opiera się naśladownictwo, uczniostwo – na pragnieniu bycia kimś, kto jest autorytetem. Potem ten okres mija i są już ludzie, którzy sami starają się być tacy jak ty i kopiują twój chód. Dlatego jeśli twój pradziadek był wybitnym naukowcem i po prostu dobrym człowiekiem, może nie powinieneś tracić czasu na porównywanie zdjęć - lepiej staraj się być taki jak on wewnętrznie.
