Czytając książkę lub oglądając grę profesjonalnych aktorów, niewiele osób myśli o tym, do jakiego gatunku należy ta lub ta praca. Książce czy filmowi nadajesz jednak pewną ocenę, a nie tylko wyrażasz własną opinię w formie „podobało mi się albo nie podobało”. Z reguły mówi się o grze aktorów, a także o jakości tekstu, ale do tego trzeba znać odpowiednie prawa gatunku i umieć je zdefiniować.
Najprawdopodobniej słyszałeś takie wyrażenia jak „dramat życia” lub „piękny melodramat”. Jaka jest różnica między dramatem a melodramatem? Dramat to, można by rzec, ludowa wersja tragedii, która opisuje życie zwykłych ludzi, ich aspiracje i doświadczenia, na tle rzeczywistości świata, który ogląda za oknem docelowi widzowie. I tak jak w życiu, konfrontacja społeczeństwa z jednostką zamienia się w zepsuty los tych, którzy rzucili wyzwanie systemowi. Ponadto melodramat to podgatunek dramatu. Można to przypisać gatunkom lekkim i masowym, gdzie główną grupą docelową jest piękna połowa ludzkości. Intryga melodramatu trzyma czytelników w napięciu, skłaniając ich do współczucia i współodczuwania z dobrodziejstwami, które konfrontują się ze złem, które grozi odebraniem im fortuny, domów, honoru i samego życia. Zmęczone codziennymi problemami kobiety ze łzami w oczach oglądają przygody bohaterów, których życie pełne jest emocji i pięknych rzeczy. Jeśli porównamy gatunek dramatu do melodramatu, głównymi bohaterami każdego dramatu są zwykli ludzie. Dramatyczna historia dotyczy przeciętnego człowieka. Nie rządzi krajem i nie mieszka w średniowiecznym zamku. Ale bohaterami melodramatu są z reguły osoby z wyższych sfer, arystokraci. Na przykład jeden złoczyńca buduje ciągłe intrygi pozytywnego bohatera lub bohaterki. Zwykły bohater melodramatu to osoba wydziedziczona lub pozbawiona praw obywatelskich. W centrum dramatu znajduje się życie osobiste człowieka, jego niezrozumienie ze strony innych ludzi, konflikt ze społeczeństwem. Autorka zwraca przede wszystkim uwagę na uniwersalne ludzkie sprzeczności, które zawarte są w działaniach i wszystkich zachowaniach bohatera. Istotą melodramatu jest pokazanie duchowego świata bohaterów, a także odzwierciedlenie wszystkich ich przeżyć i emocji. Ponadto cała fabuła zbudowana jest na opozycji nienawiści i miłości, dobra i zła, lojalności i zdrady. Ponadto te sprzeczności mają bogate kolory i różne odcienie z wyraźną emocjonalnością. Melodramat to opowieść o szczęśliwej lub tragicznej miłości. A dramat może być różnorodny: militarny, erotyczny, polityczny itp. Najważniejsze, że fabuła opiera się na konflikcie między postacią a otaczającą rzeczywistością. Zakończenie dramatu jest zazwyczaj tragiczne. Melodramat jest najczęściej przepełniony ironią, baśnią, a samo zakończenie dzieła najczęściej jest szczęśliwe. Jednak wśród melodramatów są wyjątki. Jaka jest jeszcze różnica między melodramatem a dramatem? To ostatnie ma głębsze implikacje z punktu widzenia psychologii. Nie oddziałuje od razu na czytelnika czy widza, stopniowo zmuszając go do zastanowienia się nad swoim istnieniem, a także uświadomienia sobie tragedii historii bohatera. A melodramat od pierwszych minut oglądania wywołuje w widzu prawdziwą „burzę” emocji. Jednocześnie fabuła jest hipnotyzująca, zachowanie bohaterów ekscytuje, budzi empatię. Możemy więc wyciągnąć następujące wnioski. Melodramat to podgatunek dramatu. Dramatyczne dzieło odzwierciedla konflikt między jednostką a społeczeństwem, melodramat to historia miłosna. Wynik dramatu ma tragiczne zakończenie. Melodramat ma szczęśliwe zakończenie.
