Człowiek regularnie znajduje się w sytuacjach, w których musi krótko i jasno opowiedzieć o sobie. Autobiografia jest często wymagana przy ubieganiu się o pracę, o zaświadczenie, o wydanie dokumentów podróży. Być może ktoś chce, aby jego dzieci i wnuki dobrze znały jego życie i epokę. Dla nich twoja autobiografia stanie się nieocenioną pamiątką rodzinną i źródłem historycznym. Oczywiście nieoficjalna opowieść o Twoim życiu, zarówno pod względem treści, jak i designu, będzie się różnić od tej, którą przesyłasz do działu HR czy komisji certyfikacyjnej.
Czy to jest to konieczne
- - papier A4;
- -Drukarka;
- -długopis kulkowy;
- -dokumenty, o których wspominasz w swojej autobiografii;
- -teczka;
- -album;
- -Zdjęcia osobiste.
Instrukcje
Krok 1
Dowiedz się w organizacji, w której prześlesz swoją autobiografię, czy jest to obowiązkowe napisanie jej odręcznie, czy też możesz ją wpisać na komputerze. Kolor wkładu do długopisu zwykle nie ma znaczenia. Niektóre instytucje mogą zaoferować specjalny formularz. Jeśli go nie podano, napisz na kartce zwykłego papieru A4. Tam, gdzie akceptowane są dokumenty drukowane na drukarce, mogą również określić wymagania projektowe: styl i wielkość czcionki, odstępy i obecność marginesów o określonym rozmiarze. Częściej niż inne w takich dokumentach używa się Times New Roman, 14 punktów, w odstępach półtora.
Krok 2
Napisz swoją autobiografię w wersji roboczej. Mów o sobie w narracyjnej, pierwszoosobowej, pojedynczej formie. Pisarz potrzebuje szkicu, aby uporządkować wszystkie wydarzenia w porządku chronologicznym i nie zapomnieć o niczym ważnym. Wpisz swoje nazwisko, imię i nazwisko, miejsce i datę urodzenia. Wskazać miejsce i czas nauki i pracy, zajmowane stanowiska. Nie zapomnij o promocjach i nagrodach. Opowiedz nam o swoim stanie cywilnym i członkach najbliższej rodziny, podając ich imiona, patronimikę, nazwiska, miejsce pracy, stanowisko i adres.
Krok 3
Sprawdź dane, które napisałeś, z tymi wskazanymi w dokumentach. Nazwy zawodów w dyplomie i zeszycie pracy mogą się różnić. Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy przez długi czas ukończyli instytucję edukacyjną. Instytucję edukacyjną można teraz nazwać również inaczej, można podać zarówno starą, jak i nową nazwę.
Krok 4
Zdobądź autobiografię. U góry pośrodku wiersza wpisz lub wpisz tytuł dokumentu. W pisaniu na komputerze jest zwykle pisany wielkimi literami. W następnym wierszu napisz słowo „ja”, wstaw przecinek, wpisz nazwisko, imię, patronimik, gdzie i kiedy się urodziłeś. Przepisz wszystko, co naszkicowałeś w wersji roboczej. Na koniec dodaj datę napisania i swój podpis. Czasami wymagane jest jego odszyfrowanie.
Krok 5
Autobiografię dla potomności można napisać w bardziej swobodnej formie. Nie jest konieczne przestrzeganie procedury wymaganej w dokumentach urzędowych. Powiedz nam, jak masz na imię, gdzie i kiedy się urodziłeś iw jakiej rodzinie. Pamiętaj nie tylko o swoich rodzicach, ale także o dziadkach. Jeśli wiesz, podaj dalszych krewnych, kim byli i gdzie mieszkali. Urozmaicić narrację kilkoma niezapomnianymi epizodami z dzieciństwa i młodości.
Krok 6
Powiedz nam, do jakiej szkoły chodziłeś, kim byli twoi przyjaciele i nauczyciele. Ciekawe momenty z życia szkolnego znacznie ożywią historię. Podobnie opowiedz nam o instytucie i o tym, jak po raz pierwszy zacząłeś pracować. Twoje wnuki będą zainteresowane tym, z kim pracowałeś, co zbudowałeś lub jakie części wyprodukowałeś. Oczywiście w tym przypadku nie są wymagane dokładne tytuły stanowisk.
Krok 7
Lepiej napisać taką autobiografię ręcznie. Dla tych, którzy to przeczytają, ważne jest, że to Ty to zrobiłeś. Ale możesz też drukować. Wybierz styl, który najbardziej Ci się podoba. Wydrukuj na papierze A4 i umieść swoje dzieło w folderze. Każdy arkusz można dołączyć do pliku.
Krok 8
Nieoficjalną autobiografię można uzupełnić fotografiami. Zeskanuj je i wklej do tekstu, jeśli drukujesz go na komputerze. W albumie można umieścić tekst odręczny. Dołącz tam też zdjęcia. Lepiej podpisać każdą.
