Czasami widzowie oddają uznanie i miłość wykonawcom, którzy wcale nie dążą do sławy. Uderzającym przykładem takiej postawy publiczności była polska aktorka Agata Trzebuchowska. Zagrała w filmie „Ida” i oprócz nominacji do prestiżowych nagród filmowych zdobyła nagrody na kilku festiwalach.
Celebrytka nigdy nie planowała łączyć swojego losu z kinem. Nie ukrywa, że na planie znalazła się przypadkiem.
Gwiazda rola
Biografia przyszłej gwiazdy rozpoczęła się w 1992 roku. Dziecko urodziło się 12 kwietnia. Według niektórych źródeł miejscem jej urodzenia było miasto Meksyk, inne nalegają na Polskę. Przemyślana i poważna dziewczyna dobrze się uczyła w szkole. Po ukończeniu kursu postanowiła kontynuować naukę na uniwersytecie. Na uniwersytecie student podjął studia antropologiczne i filozoficzne.
Agatha nigdy nie była zainteresowana aktorstwem. Jednak lubiła oglądać ten film, a „Moje lato miłości” Pawlikowskiego stał się jej ulubionym filmem. Trzebuhovskaya nie wierzyła, że to właśnie ta reżyserka zaprasza ją do nowej pracy, gdy zaproszenie na casting otrzymała od Małgorzaty Szumowskiej. Znana aktorka filmowa w Polsce miała świadomość, że jej kolega szuka kandydata do głównej roli w nowym projekcie. Dziewczyna przypadkowo widziana w warszawskiej kawiarni wydała się jej idealnym typem.
Agatha przyszła na przesłuchanie, ale bardzo długo zajęło jej przekonanie jej do strzelania. Dziewczyna desperacko opierała się prośbom reżysera, tłumacząc, że nie interesuje się kinem, podobnie jak sława aktorki. A uznanie samej dziewczyny, zaproponowana jej postać, radykalnie różniła się od niej charakterem i nawykami.
Bohaterka przez całe życie wierzyła, że ma na imię Anna, ale okazało się, że to Ida. Niemal do końca obrazu odmawia działania, w milczeniu obserwując, co się dzieje. Świat stopniowo otwiera się przed nią i publicznością od momentu, gdy dziewczyna wsiada do tramwaju.
Udana premiera
Akcja toczy się w Polsce w 1942 roku. Nowicjuszka Anna przed złożeniem ślubów udaje się do krewnego. Od Wandy dowiaduje się, jak naprawdę nazywa się Ida Lebenstein. Dziewczynce dowiaduje się również, że jej rodzice zginęli podczas Holokaustu. Córka postanawia znaleźć miejsce ich pochówku. Ciocia Wanda idzie z nią. Podczas podróży obaj odkryją wiele tajemnic przeszłości, a to, co zobaczą, będzie miało wpływ na przyszłość.
W trakcie poszukiwań bohaterki trafiają do polskiej chłopskiej rodziny, która na początku wojny ukrywała Lebensteinów, a potem stała się bezpośrednim uczestnikiem ich śmierci. Wraz z rodzicami Idy zginął także ich siostrzeniec, syn Wandy. Sama Ida została oddana księdzu.
Podczas podróży towarzyszem bohaterek jest młody muzyk, który stał się dla dziewczyny „pokusą świata uczuć”. Miejsce pochówku jest udostępniane krewnym dopiero po wyrażeniu zgody na opuszczenie domu. Po pochowaniu na starym rodzinnym cmentarzu misję można uznać za zakończoną.
W drodze do klasztoru Ida uświadamia sobie, że nie jest jeszcze gotowa na tonsurę, ale mimo to wraca. Z powodu wieści o śmierci Wandy musi natychmiast opuścić klasztor. Idę wspiera saksofonista, który przyjechał pożegnać ostatnią podróż towarzysza podróży. Młodzi ludzie spędzają razem czas, ale dziewczyna wciąż wybiera życie z dala od świata.
Nowe perspektywy
Krytycy entuzjastycznie przyjęli nowy film. Polska adaptacja filmowa zdobyła Oscara jako najlepszy film obcojęzyczny. Agata otrzymała również kilka nominacji. Była nominowana do Europejskiej Akademii Filmowej jako najlepsza aktorka. Za najlepszy debiut dziewczyna została nominowana do ogólnopolskiej nagrody „Orły”.
Po pokazaniu filmu i otrzymaniu wysokich ocen z licznych ofert udzielenia wywiadu Tshebuhovskaya zdecydowanie odmówiła.
Dziewczyna zgodziła się, że praca dała jej dużo nowych doświadczeń i nieocenionych umiejętności. Jednak, podobnie jak poprzednio, kariera aktorki filmowej w ogóle jej nie interesuje. Tak, a zbyt uważna uwaga dziennikarzy odwraca jej uwagę od studiów.
Ale debiutantka powiedziała, że nie wyklucza powrotu na plan w innej roli. Debiutantka dotrzymała obietnicy. Agata brała udział w tworzeniu filmów krótkometrażowych Pustostan i Skwar jako scenarzystka i reżyserka.
Po triumfie
Bohaterka pierwszego obrazu, Anna, mieszka w zamkniętej wiosce. Pewnego dnia trafia do opuszczonego domu znajdującego się naprzeciwko jej domu. Z powodu powstałych trudności kobieta nie może od razu wrócić do domu. Jednak wtedy nie chce już opuszczać punktu obserwacyjnego, gdzie tak wiele dowiedziała się nie tylko o swoim gospodarstwie domowym, ale także odkryła w sobie wiele nieoczekiwanych rzeczy.
Zgodnie z fabułą krótkometrażowego filmu „Skwar”, chcąc spełnić prośbę kolegi, odwiedza staruszkę, udając jej wnuka.
Agatha mocno trzyma temat swojego życia osobistego. Nigdy i nigdzie nie publikuje romantycznych zdjęć, nie mówi o możliwym związku. Dziewczyna jest zdania, że nawet po zostaniu osobą medialną prywatność powinna pozostać tylko dla niej i jej rodziny. Fani, nawet najbardziej oddani, absolutnie nie muszą wiedzieć, co dzieje się poza sceną lub na ekranie z ich idolem.
Dlatego nie ma informacji ani o młodym mężczyźnie, ani o mężu Trzebuchowskiej, ani o dziecku czy dzieciach. Agatha nie planuje zakładać stron w mediach społecznościowych otwartych dla osób z zewnątrz. A kierunek dalszej kreatywności nie został jeszcze przez nią określony. Jak dotąd przed ambitnym filmowcem otwiera się wiele możliwości. Możliwe jednak, że Agata nadal wybierze specjalizację, którą otrzymała po studiach.
