Wykres urodzeniowy lub kosmogram jest podstawą każdego horoskopu. Jest to graficzna reprezentacja ekliptyki, która pokazuje położenie planet w czasie narodzin danej osoby. Błędy popełnione przy konstruowaniu wykresu urodzeniowego mogą dać wersję horoskopu, która będzie absolutnym przeciwieństwem jego prawidłowej interpretacji. Jak zbudować wykres urodzeniowy?
Czy to jest to konieczne
- • akcesoria do rysowania, papier, kalkulator;
- • tablice: efemerydy, domy Placów, współrzędne miast i poprawki czasowe, logarytmy, poprawki dla czasu gwiazdowego od słonecznego
Instrukcje
Krok 1
Aby zbudować wykres urodzeniowy, dowiadujemy się, gdzie i kiedy dana osoba się urodziła (dokładne współrzędne i czas). Znaczenie guzków (tj. wierzchołków domów horoskopu) znajduje się zgodnie z lokalnym czasem syderycznym (MST) urodzenia.
Algorytm obliczania MLV jest następujący:
• Musisz znaleźć strefę czasową, do której należy miejsce urodzenia. Można to zrobić za pomocą tabel współrzędnych miasta. Następnie dowiadujemy się z tabel korekcji czasu, jaka jest różnica między czasem standardowym a Greenwich, a także czy nastąpiła korekta na czas letni. Różnica godzinowa od GMT może być dodatnia lub ujemna. Konieczne jest odjęcie tej różnicy od czasu urodzenia, biorąc pod uwagę znak przed poprawką. Uwzględniamy również poprawkę na czas letni, dla długości wschodniej odejmujemy 1 godzinę, dla długości geograficznej zachodniej dodajemy. Otrzymujemy GMT (Greenwich Mean Time).
• Ponieważ czas GMT jest taki sam dla całej strefy, musisz go znaleźć dla miejsca urodzenia. Długość geograficzna miejsca urodzenia jest brana i mnożona przez 4 minuty. Jeśli otrzymana liczba przekracza 60 minut, to przekładamy ją na godziny, minuty i sekundy. Teraz musisz dostosować czas urodzenia osoby o kwotę tej korekty. Dla długości geograficznej wschodniej poprawka jest dodawana, a dla długości zachodniej jest odejmowana. Otrzymujemy rzeczywisty czas miejsca urodzenia (RWM).
• Czas syderyczny Greenwich, o północy lub w południe (w zależności od nadawcy), jest pobierany z drugiej kolumny Ephemeris zwanej Sid Time. Następnie obliczany jest lokalny czas syderyczny (LST), którego wzór ma postać: PBM + Sid Time + korekta „od czasu słonecznego do syderycznego”.
• Korektę w celu skorygowania różnicy między czasem gwiazdowym a czasem słonecznym można pobrać ze specjalnej tabeli. Szukana przez nas wartość będzie znajdować się na przecięciu kolumny (godziny GMT) i linii (minuty GMT). Korekta podawana jest w postaci minut i sekund oddzielonych spacją. Najpierw doprowadzamy go do właściwej postaci (na przykład 00 h 02 min 12 sek), a następnie podstawiamy do powyższego wzoru do obliczenia MZV. Jeśli lokalny czas gwiazdowy (LST) jest dłuższy niż 24 godziny, musisz odjąć 24.
Krok 2
Po otrzymaniu danych czasowych można przejść bezpośrednio do budowy wykresu urodzeniowego. Rysujemy okrąg na papierze za pomocą cyrkla lub okrągłego kątomierza i dzielimy go na 12 sektorów po 30 stopni każdy. To będzie koło zodiaku. Tradycyjnie znaki zodiaku są wskazywane przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, zaczynając od Barana.
Teraz musisz podzielić wykres urodzeniowy na domy. W horoskopie jest ich również 12, ale nie zawsze pokrywają się ze znakami zodiaku. Guzki można znaleźć za pomocą stołów Placis House. Ten podręcznik zawiera tabele w lewym górnym rogu, w których wskazano MLV, a kolumna Lat wskazuje szerokości geograficzne miejsca urodzenia. Znajdujemy tabelę z potrzebnymi danymi dotyczącymi czasu i szerokości geograficznej. Na przecięciu rzędu Lat i kolumn z punktami Asc (Ascendant) i wierzchołkami domów (11, 12, 2, 3) znajdujemy potrzebne nam dane. Znajdujemy punkt zenitalny (MC) w środku najwyższego rzędu tabeli, obok lokalnego czasu gwiazdowego (MVZ). Ascendant to szczyt pierwszego domu. MC to szczyt dziesiątego domu. Z tabeli Placis można rozpoznać sześć wierzchołków, a resztę wierzchołków łatwo znaleźć, ponieważ ich domy zaczną się w tym samym stopniu, ale w przeciwnym znaku zodiaku. Wykres urodzeniowy zostanie podzielony na dwanaście domów astrologicznych.
Krok 3
Budowa wykresu urodzeniowego zostanie zakończona, gdy pojawi się kosmogram. Pozycje planet są pobierane z tabeli efemeryd, dlatego należy je dostosować do czasu urodzenia. Stosowane są tutaj logarytmy i tablice logarytmiczne.
Algorytm obliczania pozycji planet wygląda następująco:
• Znajdź różnicę pomiędzy początkowymi pozycjami każdej planety w dniu następującym po urodzinach iw dniu urodzin;
• Następnie obliczamy logarytm różnicy znalezionej powyżej oraz logarytm czasu urodzenia według czasu Greenwich.
• Następnie należy dodać te dwa logarytmy i obliczyć logarytm wyniku tej sumy, czyli przeliczyć sumę logarytmów na stopnie.
• Jeśli dodamy początkową pozycję planety w momencie narodzin i stopnie sumy logarytmów uzyskanych w poprzednim akapicie, to otrzymamy pozycję planety w momencie narodzin osoby.
• Podobnie jak w powyższej metodzie, pozycja każdej planety jest obliczana, a następnie zaznaczana na wykresie urodzeniowym.
