Svetlana Svetlichnaya jest nazywana jedną z najpiękniejszych aktorek w sowieckim kinie. W jej karierze nie było wielu głównych ról, ale nawet odcinki z udziałem artystki okazały się jasne i niezapomniane dla publiczności. Svetlichnaya wyszła za mąż wcześnie, wiążąc los z kolegą i kolegą z klasy Władimirem Iwaszowem. Ich życie rodzinne nie było bezchmurne. Obaj mieli romanse z boku i depresję z powodu braku ról. Jednak w ostatniej chwili zawsze udawało im się uratować zachwiany związek.
Bohater ekranu
Svetlana Svetlichnaya mogłaby nigdy nie zostać aktorką, gdyby nie naleganie jej matki. To ona wysłała cichą prowincjonalną dziewczynę do Moskwy, aby weszła do VGIK. Przyszła aktorka przypomniała sobie, jak przerażona była, gdy dowiedziała się o rywalizacji 80 osób o miejsce. Na szczęście udało jej się dostać do liczby kandydatów, którzy zostali przyjęci na kurs legendarnego Michaiła Romma. Na drugim roku studiów przyszło do nich dwóch nowych studentów - Władimir Iwaszow i Żanna Prochorenka. W rzeczywistości mieli być o rok starsi, ale stracili zbyt wiele z powodu kręcenia ich debiutanckiego filmu, The Ballad of a Soldier. Aby uniknąć wydalenia, młodzi aktorzy zostali na drugi rok.
Obraz „Ballada o żołnierzu” w tym czasie grzmiał na całym świecie, a serca milionów dziewcząt zostały schwytane przez niesamowitego Władimira Iwaszowa w roli Aloszy Skworcowa. Svetlichnaya również zakochała się zaocznie w obrazie aktora na ekranie i nawet nie wyobrażała sobie, że wkrótce spotka go w prawdziwym życiu. Gdy tylko wrócił do VGIK, wśród kolegów ze studiów rozgorzała prawdziwa walka o uwagę wschodzącej gwiazdy filmowej.
Przeciwnie, Svetlichnaya zachowywała się powściągliwie, nie okazując współczucia. Szansa zbliżenia się do Iwaszowa nadarzyła się jej podczas próby spektaklu „Kozacy” na podstawie Lwa Tołstoja. W jednej ze scen musieli się pocałować, po czym Vladimir niespodziewanie wyznał swoją miłość Swietłanie. Zaczęli się spotykać, aw styczniu 1961 oficjalnie zarejestrowali związek.
Postanowili uczcić ślub w Melitopolu, gdzie osiedlili się wówczas rodzice Svetlichnaya. Ponieważ jej ojciec był wojskowym, w latach służby rodzina zmieniała wiele miast i republik byłego ZSRR, aż osiedliła się na Ukrainie. Vladimir i Svetlana nie przybyli sami, ale z kolegami i rodziną pana młodego. Ślub okazał się głośny, jasny, wesoły i bardzo gościnny.
Kreatywna rodzina
Z podróży do ojczyzny Swietłana wróciła już w ciąży ze swoim najstarszym synem. Iwaszow przyprowadził swoją młodą żonę do 18-metrowego pokoju we wspólnym mieszkaniu, gdzie mieszkał z rodzicami, bratem i siostrą. Swietłana i Władimir spali na podłodze ze swoim młodszym bratem Jurą. Teściowa była zła na dodatkową osobę, która osiedliła się w ich domu, a ponadto nie przynosiła dochodów, poza skromnym stypendium.
Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej, gdy młoda para miała syna, Alosza, nazwanego na cześć bohatera Ballady o Żołnierzu. Na szczęście rodzinę uratowała pomoc reżysera tego filmu, Grigorija Czukhrai. Zwrócił się do właściwych władz, opowiadając o trudnej sytuacji życiowej młodej gwiazdy sowieckiego ekranu. Wkrótce Iwaszowowie otrzymali osobne dwupokojowe mieszkanie.
Svetlana nie ukrywa, że nie była bardzo dobrą matką, bez końca znikającą na planie iw podróżach służbowych. W latach studenckich zadebiutowała w filmie Tatiany Lioznowej „Niebo się do niego poddaje”. Ciotka, która tymczasowo przeniosła się do Moskwy, pomogła jej z synem Aloszą. Aktorka o jasnym wyglądzie była często wysyłana w podróże służbowe za granicę na festiwale filmowe, jednak chodziła z filmami innych ludzi.
Kadr z filmu „Diamentowe ramię”
W 1968 roku nadeszła najlepsza godzina dla Svetlichnaya. Niepowtarzalna zagrała Annę Siergiejewnę w słynnej komedii „Diamentowe ramię”. Teraz była rozpoznawana na ulicach jeszcze częściej niż jej mąż. Chociaż, według aktorki, nigdy nie było między nimi zawodowej zazdrości. W latach 60. para zagrała nawet razem w trzech filmach: „Ciotka z fiołkami”, „Bohater naszych czasów”, „Nowe przygody nieuchwytnych”.
Svetlichnaya nazywa siebie miłosną naturą. W kwiecie wieku była rozpieszczana przez męską uwagę, otrzymywała deklaracje miłości i oddawała się hobby na boku. Z reguły aktorka woli nie wchodzić w szczegóły, ponieważ wśród jej kochanków wymieniani są Andrei Mironov, Wiaczesław Tichonow, Stanisław Rostocki. Przyznaje tylko, że nie ukrywała przed mężem uwagi swoich fanów. Jednak według plotek Iwaszow również nie pozostał wierny swojej żonie.
Ale za każdym razem, będąc na skraju rozstania, para ratowała swoje małżeństwo, wciąż pozostając razem. W 1972 mieli drugiego syna, Olega. Czasami Svetlichnaya obrażała się na męża, że nie został reżyserem, który zawsze kręci ją w swoich filmach. Od lat 80. obaj cierpią z powodu kreatywnego braku popytu. Wkrótce musieli opuścić Teatr Aktora Filmowego z powodu braku pracy. Aby utrzymać rodzinę, Iwaszow pracował na budowie, był kierownikiem sprzedaży i zajmował się biznesem. Z kolei Svetlana sprzątała mieszkanie bogatego sąsiada i sprzedawała odkurzacze.
Rozstanie na zawsze
Po jednej z głównych kłótni i pojednania Ivashov i Svetlichnaya postanowili wziąć ślub. Stało się to w 1994 roku, a w 1995 roku pochowano tu aktora, widząc swoją ostatnią podróż. Przez wiele lat cierpiał na wrzody żołądka i po kolejnym ataku nie udało się go uratować. W wieku 55 lat Swietłana została wdową. Według niej straciła przyczółek, poczuła bolesną samotność, chociaż synowie starali się wesprzeć niepocieszną matkę.
Z tego stanu aktorka wychodziła przez długi czas, czasami popełniając pochopne czyny. Należą do nich drugie, bardzo krótkie małżeństwo Svetlichnaya. Jej małżeństwo, które trwało niecały miesiąc, uważa za obsesję. Jej wybrańcem został poeta i bard Siergiej Smirnow-Sokolski. Svetlana szukała ciepła, uwagi, miłości, ale bardzo szybko rozczarowała się swoim wybrańcem.
W 2006 roku los przygotował dla niej nowy cios, gdy zmarł jej najmłodszy syn Oleg. Według oficjalnej wersji przyczyną śmierci było nadużywanie alkoholu, ale aktorka jest przekonana o kryminalnych podtekstach tej historii. Oleg Iwaszow nie miał dzieci i żony. Ze starszym spadkobiercą Swietłaną Afanasjewną zawsze była w napiętych stosunkach, przez długi czas nie mogła się komunikować. Dopiero w 2018 roku Aleksiej Iwaszow powiedział, że on i jego matka w końcu znaleźli wspólny język.
Powieści z młodymi fanami, które prasa przypisywała jej w ostatnich latach, Svetlichnaya nazywa fikcją. Uważa swojego zmarłego męża Władimira Iwaszowa za głównego mężczyznę swojego życia i pielęgnuje pamięć o nim w swoim sercu.
