Termin „dowód” lub w języku angielskim „dowód” określa specjalną technologię bicia monet, która jest wysoko ceniona przez profesjonalnych numizmatyków i jest uważana za cechę najwyższej jakości antyków. Dowodem na to, że charakterystyczne jest lustrzane pole z kontrastowym, matowym reliefem. A pierwsze takie okazy są pochodzenia angielskiego.
Instrukcje
Krok 1
W Anglii dowodem była nazwa monet, które zostały wybite przy pierwszych uderzeniach znaczków. Wtedy mennice próbowały nawet uzyskać większy kontrast między reliefem a polem monety, „trawiąc” stempel w kwasie siarkowym. Po zakończeniu tej procedury metalowe pieniądze również zostały starannie wypolerowane, w wyniku czego powstał kontrast matowości i specularity. Takie monety były uważane za bardzo piękne w poprzednich stuleciach i były przeznaczone głównie jako prezent dla panujących monarchów, a obecnie są cenione przez kolekcjonerów bardziej niż złoto.
Krok 2
Za najstarszy dowód uważa się 20-szylingową monetę Broad, wybitą w 1656 r. oraz koronę z portretem Olivera Cromwella z 1658 r. Nie zostały one włączone do zwykłego obiegu pieniężnego i są nieco gorsze pod względem jakości od późniejszych dowodów. W ten sposób na koronie zawsze widoczne jest pęknięcie stempla. Później, już za panowania Karola II, mennica angielska została przeniesiona do bicia maszynowego, kiedy to zaczęto również produkować cenne antyczne „Moundi Mani” w nominałach 1, 2, 3 i 4 pensy, które monarcha rozdawał zwykłym ludziom na święta. Ta innowacja przyczyniła się do znacznego wzrostu jakości wykonywanych proofów.
Krok 3
Tradycyjny dowód ma swoje własne odmiany. Jest to tak zwany matowy proof lub matowy proof, wydany po raz pierwszy w tym samym Foggy Albion w 1902 roku. Liczba takich wybić, przewidzianych na pamiątkową koronację Edwarda VII, to 11 monet o nominałach od 1 do 5 pensów. Jego główną różnicą w porównaniu z tradycyjnym dowodem jest to, że nie poleruje po trawieniu kwasem. Kolekcjonerzy doceniają również dowód odwrócony, który jest jednak bardziej powszechny niż mat.
Krok 4
Wielką wartość dowodu tłumaczy się również koniecznością ostrożnego obchodzenia się z takimi monetami. Tak więc dosłownie jednym nieostrożnym ruchem możesz po prostu zniszczyć całą wartość przedmiotu. Dlatego niedoświadczeni kolekcjonerzy nie powinni nawet brać dowodu w swoje ręce, a jedynie obserwować piękno monety umieszczonej w specjalnej kapsule zaraz po wyprodukowaniu. Prawidłowe trzymanie prawdziwego dowodu jest konieczne tylko za brzeg monety i tylko w specjalnych rękawiczkach dla profesjonalnych numizmatyków. Zabronione jest również dotykanie palcami pola lustrzanego, ponieważ niszczące na nich tłuszcze mogą dosłownie zabić całą wartość monety.
