Fresk to jeden z najstarszych sposobów malowania ścian. Wykorzystywano je również do dekoracji ścian antycznych willi i starożytnych rosyjskich świątyń. Do przestrzeni mieszkania czy restauracji można wnieść część luksusu już teraz, choć oczywiście technika fresku zmieniła się na przestrzeni wieków.
Klasyczne podejście
Dawno, dawno temu wykonanie fresku było w mocy tylko mistrzów z całym zespołem asystentów. W końcu trzeba było malować specjalnymi farbami na mokrym tynku - wtedy gleba i obraz stały się jednym i mogły trwać długo. Ale z tego powodu artysta musiał ukończyć pracę w jeden dzień - namalować cały przygotowany rano odcinek. Jeśli ręka nagle zadrżała, nie dało się przerysować, wystarczyło wyciąć uszkodzony kawałek tynku i wcierać nowy. Sama nazwa techniki pochodzi od słowa fresk, czyli „świeży”.
Klasyczny fresk polega na zastosowaniu jako podłoża mieszanego drobnego piasku i wapna (czasami z dodatkiem pyłu marmurowego). Jako farby malarze używali kolorowych pigmentów rozpuszczonych w wodzie. Do retuszowania wyschniętego obrazu brali farby zmieszane z jajkiem, olejem lub wodą.
Próba powtórzenia tego procesu dzisiaj iw domu jest bardzo trudna. Po pierwsze, zadanie leży w mocy tylko artysty z pełną ręką. Co więcej, w trakcie pracy trudno sobie wyobrazić efekt końcowy, ponieważ po wyschnięciu takie farby zmieniały kolor. Po drugie, nie można już uzyskać naturalnych składników, które były używane kilka wieków temu.
Własnymi rękami
Z biegiem czasu wszystkie rodzaje malowideł ściennych zaczęto nazywać freskami. W tej wersji „fresk” może wykonać prawie każda osoba. Co więcej, zamówienie takiego obrazu od prawdziwego mistrza kosztuje dużo pieniędzy.
Najwygodniej jest pomalować domowy mural farbami akrylowymi. Są łatwe w użyciu, szybko schną i nie wymagają lakierowania. Jeśli weźmiesz gwasz lub temperę (lub pomalujesz akwarelami na surowy tynk), dzieło będzie musiało zostać polakierowane, aby je utrwalić.
Pierwszym krokiem jest przygotowanie ściany - wyrównanie, otynkowanie i przeszlifowanie, aby powierzchnia stała się jak najbardziej gładka. Rysunek wybrany do fresku jest kopiowany na ścianę. Najlepiej jest narysować kontury i granice nie ołówkiem, ale obrysować je cienką igłą. Ślady ołówka mogą być widoczne pod jasną farbą, a zarysowane linie są łatwiejsze do ukrycia. Następnie ścianę pokrywa się podkładem - specjalnym klejem akrylowym lub po prostu klejem PVA, lekko rozcieńczonym wodą. Po wyschnięciu szopa staje się przezroczysta i tworzy błyszczącą warstwę, na którą równomiernie opadają farby. Następnie, nawiązując do próbki, rysunek jest malowany, pozostawiany do wyschnięcia i w razie potrzeby lakierowany.
Jeśli rysunek jest nakładany farbami wodnymi na tynk, nie ma potrzeby gruntowania powierzchni, ale ważne jest, aby wybierać jasne kolory i nakładać je soczystymi pociągnięciami. Po wyschnięciu akwarela na tynku nieco wyblaknie.