Edgar Dearing to amerykański aktor filmowy i telewizyjny, który zasłynął z grania policjantów i policyjnych motocyklistów w hollywoodzkich filmach.
Biografia
Edgar Diaring urodził się 4 maja 1893 r. w Ceres w Kalifornii w USA.
Od 1924 do 1964 aktywnie działał w telewizji i filmie aż do przejścia na emeryturę.
Dearing zmarł na raka płuc 17 sierpnia 1974 roku w wieku 81 lat w swoim domu w Woodlen Hills, Los Angeles, Kalifornia, USA. Pochowany w kaplicy krematorium Pine w Los Angeles.
Kariera
Kariera aktorska Edgara Deeringa rozpoczęła się w 1924 roku, kiedy zaczął kręcić nieme komedie krótkometrażowe dla reżysera Hala Roacha. Ale jedna z najlepszych ról Dearing była w klasycznym filmie fabularnym Two Tarsus (1928) w reżyserii Laurel i Hardy'ego. W latach 30. i 40. Edgar dostał tylko drobne role w studiu filmowym 20th Century Fox.
Ten stan rzeczy trwał do wczesnych lat pięćdziesiątych, kiedy jego kariera nabrała rozpędu. Dearing zaczął pojawiać się na ekranach jako policjant lub szeryf w wielu filmowych i telewizyjnych westernach.
Na początku lat 60. Edgar przeszedł na emeryturę i zaprzestał kręcenia filmów i telewizji.
kreacja
Podczas swojej 40-letniej kariery aktorskiej Edgar zdołał zagrać role w ponad 50 filmach:
- „Przejście Chin” (1937);
- „Zaginęła Nancy Steele!” (1937);
- „Dali mu broń” (1937);
- Wielkie Miasto (1937);
- Straszna prawda (1937);
- Kiedy Dalton jechał (1940);
- Romans w trudnym terenie (1940);
- "Duchy, idziemy!" (1942);
- Wielki Szum (1944);
- ulica Scarlett (1945);
- Jej szczęśliwa noc (1945);
- „Nie chroń mnie” (1945);
- żona biskupa (1947);
- Blada twarz (1948);
- Samson i Dalila (1949);
- Fantazyjne spodnie (1950);
- Błyskawica (1950);
- Rzeka Pecos (1951);
- Osławione Ranczo (1952);
- „Przybył z kosmosu” (1953);
- Polianna (1960).
Filmy z udziałem Edgara Dearinga bez uznania:
- Długa, długa przyczepa (1954) - rola kierownika przyczepy;
- „Mama i tata Czajniki w domu” (1954) – rola Perkinsa;
- „Długie oczekiwanie” (1954) – rola brygadzisty;
- „Jej dwunastu mężczyzn” (1954) – rola naczelnika straży pożarnej;
- „Tarantula” (1955) – rola drugiego włóczęgi;
- "Cha-cha-cha Bum!" (1956) - rola inwestora Charliego;
- "Bóg jest moim partnerem" (1957) - rola policjanta Mike'a Malone'a;
- „Wynajem pistolet” (1957) – rola szachisty Charliego;
- „Piekło” (1961) – rola polityka.
Pierwszą rolą Edgara Deeringa była niewielka rola w niemej amerykańskiej komedii Hot Water z 1924 roku w reżyserii Freda Newsmakera. Fabuła obrazu przedstawia trzy epizody z życia głównego bohatera imieniem Hubby, w których zmaga się z kłopotami domowymi z żoną (Jobiną Ralston) i jej bliskimi.
W 1927 roku Edgar zagrał w amerykańskiej komedii krótkometrażowej Druga sto lat, a także w amerykańskiej komedii krótkometrażowej Why Girls Love Sailors w reżyserii Freda Guyola.
W 1928 roku Edgar został zaproszony do roli głównej w niemej komedii krótkometrażowej I Play Hooks w reżyserii Anthony'ego Macka, w niemej komedii Czy Tall Men Get Married? oraz w filmie wojennym „Poszukiwacze Keepers” niemieckich filmowców Wesleya Ruggle'a i Otisa Thayera.
„Nępy” (1928) to amerykański komediodramat z częściowym dźwiękiem autorstwa urodzonego na Węgrzech amerykańskiego reżysera Paula Fejosa. W 1935 został przerobiony na komedię pod tytułem The Susan Affair.
Dwa Tarsy (1928) to krótki film niemy w reżyserii Jamesa Parrotta. Główny wątek fabularny opiera się na wzajemnym niszczeniu samochodów i kierowców stojących w ogromnym korku.
Epoka jazzu (1929) to jeden z pierwszych filmów RKO Radio Pictures wyreżyserowany przez Douglasa Fairbanksa Jr., do którego scenariusz napisał Randolph Bartlett.
Big Money (1930) to amerykański film komediowo-dramat w reżyserii Russella Macka z udziałem Eddiego Quillana, Roberta Armstronga i Jamesa Gleasona. Jeden z ostatnich filmów wyprodukowanych przez Pathe Exchange przed przejęciem przez RKO.
„Dwa plus cztery” (1930) to amerykański film krótkometrażowy wyreżyserowany przez Raya McCareya, w którym występuje w całości znany zespół „Rhythm Boys” (Bing Crosby, Al Rinker i Harry Barris). Film został nakręcony w zaledwie 5 dni, a budżet na film wyniósł niecałe 20 000 USD.
A Consolation Marriage (1931) to amerykański film dramatyczny w reżyserii Paula Sloana, napisany przez Humphreya Pearsona. W rolach głównych Irene Dunn, Pat O'Brien, John Holliday, Mina Loy i Matt Moore.
Końskie pióra (1932) to komedia z udziałem czterech braci Marx: Groucho, Chico, Harpo i Zeppo. Oryginalną muzykę do filmu napisali Bert Kalmar i Harry Ruby. Termin „końskie pióra” był szeroko stosowany w amerykańskim kolokwializmie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku i oznaczał „głupotę”. Wyrażenie nie jest obecnie używane.
Midnight Patrol (1933) to amerykański krótkometrażowy film komediowy.
Kleopatra (1934) to słynny i epicki amerykański film w reżyserii Cecila DeMille'a, nakręcony w Paramount Pictures. Scenariusz filmu na nowo przedstawia historię Kleopatry VII w Egipcie i został napisany na podstawie materiału historycznego przez Bartletta Cormacka. Fil był nominowany do pięciu Oscarów, w tym do najlepszego filmu roku i najlepszego reżysera roku.
The Eskimo (1934) to amerykański film dramatyczny znany również jako Mala Magnificent i The Eskimo Wife Traders. Film został nakręcony w Metro Golden Meyer Studios i wyreżyserowany przez Van Dycka.
The Rainmaker (1935) to amerykańska komedia wyreżyserowana przez Freda Guyola, napisana przez Granta Garretta i Leslie Goodwinsa. Film został wyprodukowany i wydany przez RKO Radio Pictures i obejmuje grupy komediowe Wheeler i Woolsey.
Swing Time (1936) to amerykańska komedia muzyczna RKO Radio Pictures, nakręcona na ulicach Nowego Jorku.
