Whit Bissell to amerykański aktor charakterystyczny. Grał pechowe, nerwowe i pobudliwe osobowości. Zasłynął rolami w filmach „Riot in Prison Block 11”, „Godziny rozpaczy”, „Shooout in OK. Corral, Chained Up, Time Machine, The Magnificent Seven, Bird Lover z Alcatraz, Pete i Tilly, Green Soylent i byłem nastoletnim wilkołakiem.
Artysta z doświadczeniem na Broadwayu, performer o szerokim profilu Whitner Notting Bissell zagrał około trzystu ról. Wystąpił zarówno w filmach telewizyjnych, jak i filmach kinowych. Do kina trafił na początku lat czterdziestych. Najbardziej uwielbiony przez jego rolę jako złowrogiego genialnego naukowca w filmie „Byłem nastolatkiem wilkołaka”.
Początek kariery filmowej
Biografia przyszłego słynnego aktora rozpoczęła się w 1909 roku w Nowym Jorku. Urodził się 25 października w rodzinie chirurga. Młody człowiek postanowił zdobyć wykształcenie na Uniwersytecie Karoliny Północnej. Tam Whit po raz pierwszy pojawił się na scenie teatru studenckiego na terenie kampusu. W 1932 rozpoczęła się kariera artystyczna performera teatralnego.
Bissell wystąpił w broadwayowskiej produkcji Alicji w Krainie Czarów. W 1936 brał udział w produkcji Hamleta. Potem były „Starship”, „American Way”, „Key to Passion”, „Cafe Crown”, „Winged Victory”. Przez 12 lat na Broadwayu Bissell pojawił się w 16 produkcjach.
Debiutem filmowym była przygodowa gra akcji z 1940 roku Sea Hawk. Wykonawca przez trzy lata nie pojawił się na planie. Wrócił do Hollywood w 1943 roku. Komedia Bissella Święte więzy małżeńskie była nominowana do Oscara za najlepszy scenariusz. W tym samym czasie niewielka rola została odegrana w obecnie wojskowym filmie „Destination - Tokyo”.
Rok później nastąpiło Skrzydlate Zwycięstwo. Oferowane artyście postacie były tak małe, że nie podano nazwiska artysty w napisach końcowych. Dyrektorzy zwrócili na niego uwagę po wojnie. W Clooney Brown Whit dostał bardziej znaczącą rolę. A od 1947 roku artysta jest poszukiwany w filmach z gatunku noir i podobnych psychologicznych dramatach kryminalnych.
Pod koniec lat czterdziestych kino stało się stałym miejscem pracy. Dzięki swojemu typowi Whitowi przydzielono egzekucję niedoświadczonych facetów i drobnych przestępców.
Wyznanie
Jedną z najważniejszych była jego praca w filmie z gatunku więziennego noir „Brute Force” w 1947 roku. Bohaterem artysty był skromny więzień Tom Lister. Skończył za kratkami z powodu sfałszowanych zapisów księgowych. Tomek zdecydował się na takie oszustwo, aby podarować żonie futro. Naczelnik więzienia chciał, aby Lister został donosicielem. Kiedy mu odmówiono, powiedział biednemu człowiekowi, że jego żona przygotowuje się do rozwodu. Tom nie mógł znieść tak silnego ciosu.
Ważniejszym dziełem był zirytowany więzień uczestniczący w ucieczce, bohater filmu „Canyon City”. Reżyserzy docenili wykonawcę za umiejętność pokazania nieuczciwości podstępu i niestabilności neurotyków. Bissell pojawił się także w filmach z lat czterdziestych Double Life i Somewhere in the Night. Jego najwybitniejszą i najbardziej kontrowersyjną rolą był bohater filmu „Dziennik doktora kryminalnego” z 1949 roku.
Postacią aktora był przyszły kompozytor, który znalazł się w centrum sprawy o morderstwo. Saga rodziny Hubbardów, „Kolejny kawałek lasu”, również udowodniła talent wykonawcy. Był to prequel "Małych Kurek", który został pomyślnie ukończony w 1941 roku.
W połowie lat pięćdziesiątych, oprócz nerwowych urzędników, pojawiły się wizerunki naukowców, którzy wzbudzają szacunek dla ich działalności. Whit grał w tym czasie w obrazach różnych gatunków.
Nowe oblicza talentu
Publiczność zapamiętała artystę jako psychiatrę na podstawie dramatu morskiego „Zamieszki na Kane” z 1954 roku. W klasycznym filmie Invasion of the Body Snatchers z 1956 roku Bissell był lekarzem, który uwierzył w niesamowitą historię kokonów pożerających ludzi i zaalarmował władze o zagrożeniu. Whit zagrał znakomicie w filmie Cafe na 101 ulicy.
Jego zszokowany weteran próbował rozwiązać swoje problemy w zupełnie nieprzyjaznej atmosferze. W latach pięćdziesiątych Bissell grał w westernach The Great Missouri Raid, The Proud, The Del Rio Man, The Tall Stranger, The Sheriff.
Stał się kultowym artystą po horrorach „Rzecz z czarnej laguny” i „Byłem nastolatkiem wilkołakiem”. Złowrogie obrazy szalonych naukowców odniosły ogromny sukces dla wykonawcy. W „Byłem nastoletnim Frankensteinem” obsadę otworzyło nazwisko Wheat.
W latach sześćdziesiątych Bissell grał drugoplanowe role w przygodowych filmach akcji, dramatach więziennych i psychologicznych, fikcji politycznej i filmach familijnych. W latach siedemdziesiątych szczególną uwagę zwrócono na jego pracę w thrillerze „Lotnisko”, fantastycznym horrorze „Green Soylent”.
Najlepszym dziełem był jego przebiegły gubernator Nowego Jorku, biegnący do urn, by ukryć straszliwy spisek.
Telewizor
Odcinek serialu „Przy kominku” rozpoczął karierę telewizyjną w latach pięćdziesiątych. Przez 35 lat Bissell nakręcił prawie dwieście różnych wieloczęściowych projektów. Ostatni z serii zagrał w 1984 roku. W „Kodzie 3” aktor znakomicie poradził sobie z wizerunkiem nieodpowiedzialnego księgowego, z powodu ciągłych kłopotów rodzinnych stał się przestępcą.
W latach sześćdziesiątych Whit został zaproszony do roli głównej w przebojowym serialu telewizyjnym Time Tunnel. Jednym z jego ostatnich dzieł był ostatni film z 1982 roku „Obcy z innej planety”. W nim publiczność ponownie zobaczyła artystę w znanym już wizerunku generała porucznika Haywooda Kirka.
Przez prawie dwie dekady Bissell zasiadał w Radzie Dyrektorów Gildii Aktorów Filmowych. W 1994 roku otrzymał nagrodę Saturn za wkład w tworzenie filmów fantasy, horroru i science fiction.
Słynny wykonawca trzykrotnie ustanowił swoje życie osobiste. Jego pierwszym wyborem była aktorka Adrienne Marden. Została żoną Whita w 1938 roku. Rodzina miała dwoje dzieci, córki. Małżeństwo rozpadło się w 1954 roku. Nowe małżeństwo trwało do 1958 roku. W nim aktor został ojcem jednego dziecka.
Ostatnią wybraną artystką była Jennifer Reine, jego koleżanka, w 1967 roku. W tym związku nie było wspólnych dzieci. Para wychowała syna Reine z poprzedniego małżeństwa Briana Fostera.
Whit Bussell zmarł w 1996 roku, 5 marca.
