Po przeczytaniu ciekawego i przejmującego artykułu lub np. obejrzeniu aktualnego wideo w Internecie, często pojawia się chęć jakoś zareagowania na ich treść – wyrażenia zgody lub sprzeciwu wobec wyroków i wniosków autor lub aktorzy. Najbardziej naturalnym i dostępnym sposobem, aby to zrobić, jest skomentowanie tego, co przeczytałeś, obejrzałeś, usłyszałeś. Jaki jest najlepszy sposób i rzeczowy komentarz do tekstu lub filmu, który Cię dotknął? Aby to zrobić, nie będzie zbyteczne przestrzeganie następujących zasad.
Czy to jest to konieczne
Podstawowe umiejętności pracy z tekstami i innymi rodzajami materiałów informacyjnych: umiejętność i chęć analizowania, oceniania treści materiałów, formułowania swojego stanowiska
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim należy jasno zrozumieć, jaki jest główny problem tekstu lub materiału tego lub innego formatu (audio, wideo). Ważne jest, aby natychmiast obiektywnie ocenić, na ile jesteś kompetentny w tym problemie i powiązanych tematach, a następnie wstępnie ocenić autora, fabułę, aktorów. Taka powściągliwość pomoże Ci zdecydować, czy napisać szczegółowy komentarz. Możliwe, że możesz ograniczyć się do krótkich uwag oszołomienia, aby rozpocząć dyskusję na temat opublikowanego materiału.
Krok 2
Jeśli jesteś pewny tematu, musisz prześledzić cały logiczny łańcuch rozumowania autora (od akapitu do akapitu) lub fabułę filmu (od sceny do sceny). Już tutaj można znaleźć pewne niespójności w argumentacji, zauważyć nieudane porównania, obrazy, sceny itp. Albo wyraź swoją zgodę na argumenty, scenariusz; dodaj do nich niektóre swoje osądy i odpowiednie fakty dla ilustracji. Będzie to pierwsza i możliwie najdłuższa część komentarza.
Krok 3
Po sprzeciwach i/lub aprobatach (w których zostanie już zamanifestowany stosunek komentatora do treści materiału i zostanie wskazana baza dowodowa dla komentarza), jasno sformułuj swoją wizję problemu jako całości, a następnie zaproponuj sobie możliwe sposoby jego rozwiązania.
Krok 4
Jest powód, by dodać do komentarza lub na samym końcu napisać pytania, w których wyrażałoby się oszołomienie komentatora niejasnościami i jakimikolwiek dziwnymi przykładami, wypowiedziami, scenami obecnymi w materiale. Oczywiście można to zrobić w toku dalszej dyskusji z innymi czytelnikami lub widzami, ale w samym komentarzu nadadzą mu dyskusyjny, niedogmatyczny posmak. Ponadto znacznie ożywią jego styl, posłużą jako bodziec do dyskusji dla innych. Nie ulega wątpliwości, że zasady te (choć gdzieś w skróconej formie) można odnieść nie tylko do poważnych artykułów, ale także do innych komentarzy i uwag szczegółowych. W każdym razie przestrzeganie tych prostych zasad wyraźnie zwiększa szanse na uzyskanie intelektualnej radości i wewnętrznej satysfakcji zarówno z pisanego komentarza, jak iz dyskusji, jaka może powstać wokół komentowanego materiału.
